گفتگوی رادیو نینا با آسو سهامی- فعال کمونیست، در باره ی تومار دفاع از ازادی و امنیت در کردستان
وریا نقشبندی: مدتی است که طوماری به امضای نزدیک به ۳۰۰ نفر افراد چپ و کمونیست در خارج از کشور در محکوم کردن ترور و اخاذی کردن "پژاک" در دفاع از مردم زحمتکش منتشر شده است. در این برنامه "آسو سهامی" فعال کمونیست با ما همراست که خودش یکی از امضا کنندگان این طومار بوده در اعتراض به جنایات پژاک در مناطق مریوان و اورامانات، یعنی ترور دو انسان زحمتکش این منطقه به اسامی "سوران اختر ثمر" و "سامان دانشور" که هر کدام از آنها به دلایلی متفاوت به وسیله پژاک ترور شده‌اند. سوال من از شما اینست که جایگاه این اقدام آزادیخواهانه و انسان دوستانه را در دفاع آزادی و امنیت مردم چگونه ارزیابی می کنید؟
آسو سهامی: نخست خدمت شما و بینندگان تلویزیون "نینا" عرض سلام و ادب دارم. قبل از اینکه به جواب سوال شما پاسخ دهم اجازه دهید به نکاتی اشاره کنم که این اولین جنایت پژاک و "پ ک ک" در منطقه نیست.
"سوران اخترثمر" فردی زحمتکش در منطقه اورامانات اورامانات که مخارج زندگیش را از طریق کارگری تامین می کرد در جریان اخاذی نیروهای پژاک که از او درخواست مبلغی پول کرده بودند و چون ایشان توانایی پرداخت این مبلغ نداشته و مقاومت کرده بود، کشته شد. قبلاً نیز "سامان دانشور" که در نوجوانی فریب پژاک را خورده بود و به صفوف آنها ملحق شده بود، بعد از این که صفوف این حزب را ترک کرده و به نزد خانواده خود برگشته بود، جلوی چشم خانواده‌اش او را اعدام کردند. در حقیقت این اولین ترور پژاک نبوده و آخرین آن هم نخواهد بود. همچنین اخاذی کردن و پول گرفتن از سوی "پ ک ک" و پژاک اولین بار نبوده و آخرین بار هم نخواهد بود.
پژاک شاخه ایرانی "پ ک ک" هستش که از طرف این حزب در سال ۲۰۰۴ تاسیس شد، وقتی ما از پژاک صحبت می کنیم منظور از سیاستهای "پ ک ک" به طور کلی است و تنها پژاک نیست که در این حلقه قرار میگیرد. "پ ک ک" در تمام سالهای فعالیتش، خود را همپیمان جمهوری اسلامی دانسته است و در حلقه هلال شیعه که در منطقه و با هدف خدمت به منافع جمهوری اسلامیست، قرار گرفته است و حضور پژاک در منطقه بدون هماهنگی با جمهوری اسلامی امکان پذیر نیست.
برای مثال چند سال پیش احزاب دموکرات و سازمان‌های زحمتکشان نیروهایی را به منطقه اعزام کرده بودند ما شاهد بودیم قبل از اینکه تیم هایشان حتی به مرز ایران برسند از سوی رژیم شناسایی شدند، منظورم این است چطور امکان دارد دسته بزرگی از گریلا های پژاک و "پ ک ک" منطقه حضور داشته باشند بدون اینکه جمهوری اسلامی از آن مطلع باشد و با او هماهنگی نکرده باشند. هدف حضور پژاک در این منطقه چیست؟ چه هدفی را دنبال می کند که طی این سالها که در منطقه مشغول فعالیت است؟ همانطور که گفتم این حزب بخشی از سیاست های "پ ک ک" و در راستای خدمت و دوستی جمهوری اسلامی و رقابت با احزاب سیاسی ناسیونالیست در منطقه است، در واقع منظورش سربازگیری، فریب و دزدیدن بچه های مردم و فرستادن آنها به میان "پ ک ک" است.نکته دیگری که می خواهم به آن اشاره کنم اینست که مدتی قبل "کنفدراسیون جوامع کردستان (ک ج ک) که بخشی از "پ ک ک" و پژاک است، به بهانه کرونا اطلاعیه‌ای صادر کرده است بر این مبنا که رفت و آمد مردم از طریق راه های غیرقانونی به آن طرف مرزها ممنوع است و در صورت مشاهده چنین چیزی، گریلاهای "پ ک ک" و پژاک با مردم برخورد می کنند. در واقع این حزب به مرزدار جمهوری اسلامی تبدیل شده است. خوب سوال من از پژاک و "پ ک ک" این است که رفت و آمد مردم و شیوع کرونا چه ربطی به راه قانونی و یا قاچاق دارد؛ اگر مسئله باج گیری و مرزداری برای جمهوری اسلامی در کار نیست؟.
اما در مورد هدف از این کمپین باید گفت: همه ما و مردم کردستان سیاستهای پژاک و "پ ک ک" را به خوبی می‌شناسیم، مردم کردستان و این منطقه تجربه های زیادی در برخورد با احزاب گوناگون از ناسیونالیست گرفته تا نیروهای چپ و کمونیست را دارند و اما این نمونه جدیدی است از باج گیری، فشار آوردن و پایمال کردن حقوق اولیه مردم است. ما با این کمپین خواستار دفاع از آزادی بی قید و شرط، خواستار امنیت جانی و مالی و آسایش مردم کردستان هستیم. نمی‌شود که هر باند، حزب و یا گروهی مسلح بیاید و تنها به این دلیل که مسلح است و زور دارد حقوق اولیه مردم را پایمال کند و از آنها باج خواهی کند و یا اگر کسی از آنها انتقاد گرفت و یا اگر کسی صفوف آنها را ترک کرد به این شیوه او را ترور کنند. همه این حرکات از طرف مردم، از طرف ما محکوم است و انتظار می رود که همه افراد و احزاب سیاسی که خود را در قبال زندگی و خواسته های مردم مسئول می دانند، این اعمال و جنایت ها را رسوا و محکوم کنند. دفاعیست از آزادی و امنیت مردم کردستان.
ما دیده ایم در دیگر مناطق کردستان عراق، ترکیه و حتی در کشورهای اروپایی "پ ک ک" و پژاک از مردم باج گرفته اند، مخالفین خود را ترور کرده اند، کسانی که صفوف این حزب را ترک میکنند را می کشند، حتی پسران و دخترانی که در میان "پ ک ک" عاشق همدیگر شده اند و همدیگر را دوست داشته اند را تنها به جرم عاشق شدن اعدام کرده اند و چون کسی از سرنوشت افرادی که به صفوف این حزب ملحق می‌شوند اطلاعی ندارد، لذا کسانی را که اعدام میکنند بعدها می‌گویند در فلان جنگ با فلان رژیم کشته شده اند و دیگر هیچ کس از این اعدام ها باخبر نمی شود. اما کردستان ایران اوضاعش فرق می کند، مردم این منطقه مردم آگاه و مطلعی هستند، با توجه به اینکه احزاب چپ و کمونیست در این مناطق حضور داشته اند مردم این مناطق به حق و و حقوق خود آشنایی دارند و در قبال این جنایتها سکوت نمی کنند.
برای مثال می‌خواهم به "کومله سازمان کردستان حزب کمونیست ایران" اشاره کنم، البته کاری به الان آنها نداریم و اینکه این سازمان کجا ایستاده است و هم پیمان پژاک شده است، در کنگره ملی کرد (ک ن ک) که از طرف "پ ک ک" رهبری می شود، شرکت می کند و خود را صاحب کرسی می داند و در سطوح بالای رهبری در جلسات این کنگره شرکت میکنند، و اینکه این سازمان الان کجا قرار گرفته است؟ و به چه فعالیتی مشغول است؟ و از استراتژی کمونیستی خود دور گشته است، ولی همین سازمان زمانی که صاحب یک استراتژی کمونیستی بود زمانی که رهبران کمونیست در این حزب حضور داشتند و خط مارکسیسم انقلابی و دفاع از کمونیسم به واقع کارگری در حزب اجرا می شد، در آموزشگاه پیشمرگایتی، پیشمرگ کومه له شیوه برخورد با اسیر را یاد می گرفت. به او یاد میدهند که اگر هم سنگرش زخمی شد و اسیرش هم زخمی بود، اول باید زخم اسیرش را ببندد و بعد به سراغ هم سنگرش برود، منظورم این شیوه و فرهنگ برخورد با اسیر است که از یک عقیده و یک تفکر کمونیستی سرچشمه می گیرد، اما آنچه پژاک و "پ ک ک" در منطقه انجام می دهند با همه پرنسیب های انسانی و اخلاقی بیگانه است و بجاست که هر انسان چپ و کمونیستی، هر انسان آزادیخواهی که این جنایات را میبیند سکوت نکند و آن را محکوم کند.
وریا نقشبندی:
سوال بعدی از شما رفیق آسو این است که این کمپین چقدر توانسته است جوابگوی خواست بر حق مردم و آن نارضایتی که در مناطق کردستان علیه پژاک وجود دارد و همانطور که خود مردم در میدیاها و اخبار گفته‌اند که پژاک از آنها اخاذی کرده، چقدر می تواند جوابگو باشد و تا چه اندازه توانسته است که صدای اعتراض مردم زحمتکش مردم منطقه باشد؟
آسو سهامی:
در واقع من می توانم بگویم این کمپین تنها بر علیه "پ ک ک" و پژاک نیست، که بر علیه هر حزب و سازمان سیاسی است که بخواهد بر علیه آزادی و خواسته‌های مردم کردستان فعالیت کند. خوشبختانه از این کمپین استقبال خوبی به عمل آمد. هم در خارج از کشور و هم در داخل، باور کنید طی همین مدت و در جریان این کمپین دهها نامه و ایمیل به دست من رسیده است که مردم تشکر کرده اند و گفته اند اگر به خاطر مسائل امنیتی نبود ما نیز خواستار جمع کردن امضا و نوشتن طوماری در کردستان علیه پژاک می بودیم، چون ما پژاک را بخشی از سپاه پاسداران می دانیم و اصلاً نمی خواهیم که اینها در منطقه حضور داشته باشند، چه برسد به اینکه به این شکل به مال و زندگی مردم تعرض کنند.
همچنین خوشبختانه در خارج از کشور نیز افراد چپ و کمونیستی که خود را در قبال مردم مسئول می دانند و از این کمپین استقبال کردند و دیدیم که بعد از این کمپین هم چندین حزب و سازمان سیاسی چپ و کمونیست اطلاعیه صادر کردند. اگر اشتباه نکنم اولین حزب سیاسی قبل از این کمپین که اطلاعیه ای صادر و اعمال پژاک را محکوم کرد حزب حکمتیست خط رسمی بود ولی بعد از جمع آوری امضا برای این طومار چندین سازمان سیاسی چپ و کمونیست اطلاعیه صادر کردند و این اعمال پژاک را محکوم کردند. ولی سوال من از این دوستان در این احزابی که بیانیه صادر کردن و این جنایت پژاک را محکوم کردند، این است چرا به این کمپین نپیوستند؟، به نظر من این کمپین در خدمت حزب و سازمان مشخصی نیست که خودمان را تنها به حزب ببندیم و بگویم چون حزب من آن را محکوم کرده یا نکرده دیگر لازم نیست به این کمپین ملحق شوم. من اسم چندین نفر از اعضای دیگر احزاب را می بینم که حتی حزبشان این جنایت پژاک را محکوم نکرده است ولی چون آنها خود را در قبال این حرکت و مردم مسئول می داند، این پتیشن را امضا کردند.
وریا نقشبندی:
سوال آخر این است به منظور تداوم این حرکت در خارج از کشور علیه جنایات پژاک و دیگر جریان هایی که خودت به آن اشاره کردی وضد آزادی و امنیت جامعه هستند، به چه شکلی امکان پذیر است و چه انتظاری از کلیه فعالین سیاسی چاپ کمونیست در خارج از کشور می رود؟
آسو سهامی:
همانطور که قبلا نیز گفتم حضور پژاک در این منطقه، نه به منظور دفاع از حقوق مردم زحمتکش کردستان است و نه هیچ خواسته مردم این منطقه را نمایندگی می‌کند، بلکه برعکس تنها با هدف جلوگیری کردن از حضور دیگر احزاب، خصوصاً احزاب ناسیونالیست است. حضور پژاک با هدف بیزار کردن مردم از احزاب، سیاست و هر حزب و سازمان سیاسی است. قبل از اینکه جواب سوال شما را بدهم من می گویم مثلاً همین احزاب کردی در مرکز همکاری که تا الان سکوت کرده‌اند، در قبال ترور "سامان دانشور" هم سکوت کردند، همچنین "کومله سازمان کردستان حکا" که هم در قبال ترور "سامان دانشور" و هم ترور "سوران اختر ثمر" سکوت کرد، قبل از هر چیز خودشان زیر سوال می روند. حضور پژاک هم در این منطقه به ضرر خودشان است. من به یاد یک موضوع قدیمی افتادم به یاد دارم که قبلاً در طلافروشی ها برای تشخیص خالص بودن و ناخالص بودن طلا آن را به سنگ محک می‌زدند، من فکر می‌کنم این گونه اعمال، این اتفاقات و این رویداد ها محک خوبی است. مردم کردستان درک و شعور سیاسی بالایی دارند، قدرت تجزیه و تحلیل و همچنین قدرت درک مسائل را دارند، حزب و افرادی که خود را مسئول می دانند، و یا حزب غیر مسئول در این گونه اتفاقات مشخص می شود و در این رویدادهاست مشخص می شود که چه حزبی و چه کسی در قبال خواسته های مردم، در قبال دفاع از آزادی و امنیت مردم خود را مسئول می داند، سکوت نمیکند و صدای اعتراضش را بلند می کند و یا کدام حزب نیز در قبال منافع حزبی خود و در قبال هم پیمانی با "پ ک ک" و پژاک و یا مرکز همکاری احزاب کردستانی ( احزاب دموکرات سازمان‌های زحمتکشان) سکوت می کند.
به همین دلیل تداوم این حرکت، به تنهایی وبا یک نفر و دو نفر امکان پذیر نیست، همّت همگانی می طلبد، هر انسان چپ و کمونیست که خود را در قبال مردم کردستان و ایران مسئول می داند، نباید سکوت کند. شما دقت کنید که در آمریکا انسان بی گناهی توسط پلیس کشته شد منظورم "جورج فلوید" است. بعد از این ماجرا در تمامی کشورهای دنیا، صدها اعتراض سراسری به راه افتاد. در همین کشوری که من زندگی می کنم دهها اعتراض سازماندهی شد، در دفاع از انسانها و بر علیه فاشیسم، راسیسم و سرمایه داری، خوب مشخص است که فاشیسم و راسیسم از سرمایه‌داری سرچشمه می گیرد، در کل منظورم این همبستگی و این هم از این هم صدایی در سرتاسر دنیاست
ما نباید تنها از کُرد یا فارس دفاع کنیم، دفاع ما از انسانیت، امنیت و آزادی مردم است.
ترجمه از کردی به فارسی: آسو سهامی