بیش از ده ها شهر و شهرک و صدها روستا از شهرهای جنوب نفت خیز تا شرق و غرب ایران فاقد آب آشامیدنی سالم هستند. در استان کردستان، شهرهای سنندج، بانه، قروه، بیجار و کامیاران و ده ها روستای منطقه آب آشامیدنی سالم ندارند.
سال ها است در باره آب نوشیدنی شهر سنندج شک و ابهام وجود دارد. در سال های اخیر چند بار تانکرهای حمل مواد پتروشیمی به سد قشلاق سقوط کرده و آب را مسموم نموده است. کارشناسان از ته نشین شدن مواد شیمیایی در عمق سد و عبور از دریچه های خروج آب هشدار دادند ولی هر بار مسوولین دولتی بر آن سرپوش می گذارند.
آخرین گزارش از سنندج از ورود فاضلاب روستاهای اطراف سد به شبکه آب شهر خبر می دهد. بر اساس اعلام محیط زیست شهرستان سنندج، فاضلاب روستای دو هزار نفری "سارو قامیش" حدود 10 لیتر در ثانیه بدون هیچ تصفیه‌ای وارد سد وحدت می‌شود. در حالی که این کار با ساماندهی فاضلاب روستاهای اطراف، بویژه روستای 2000 نفری "ساروقامیش"حل می شود!
مدت‌هاست مردم سنندج از کیفیت و طعم و بوی آب شکایت دارند. اما مسوولین استان از جمله مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهری استان کردستان نیز همچنان موضوع را انکار می‌کند! آب سنندج حتی در شستن وسایل و ظروف مصرفی نیزقابل استفاده نیست. مردم نگرانند که احتمالا ماده ای به آب نوشیدنی شهر اضافه شده و از مسوولین استان می خواهند که ثابت کنند این شک و تردید درست نیست. مدیرعامل آب و فاضلاب "آبفا" کردستان هر بار با توجیهاتی بی اساس تلاش کرده از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند.
این وضعیت و از جمله جرم بسیار زیاد آب، سلامت مردم شهر را به خطر انداخته و ممکن است مسمومیت‌هایی در میان مردم ایجاد کند. از جمله مردمان زیادی دچار درد کلیه شده و پزشکان دلیل اصلی آن را وضعیت نامطلوب آب سنندج اعلام کرده‌اند. مردم نگران سلامتی خود و فرزندانشان هستند.
تغییر در بو و طعم بد آب نوشیدنی بانه و سنندج، قطعی مکرر آب در بعضی از شهرها و حتی اثبات آلودگی آب نوشیدنی شهر بیجار به نفت، تنها بخشی از مشکلاتی است که در این سال ها وجود داشته و دارد.
زمانی که مردم به آب سالم دسترسی نداشته باشند، درگیر بیماری‌هایی می شوند که هزینه‌های جبران ناپذیری دارد.
استاندار کردستان تا وکیل مجلس و مسوولین آب و فاضلاب شهر حرف های ضد و نقیض می زنند. دولتمردان محلی حتی مشکل سلامت آب را به مردم اطلاع نمی دهند و یا طفره رفته و از طریق رسانه های وابسته بر واقعیت سرپوش می گذارند.
مردم سنندج برای تامین آب نوشیدنی به سمت دستگاه‌های تصفیه، خرید آب معدنی و تهیه آب از چشمه‌ها روی می آورند و این کارهزینه بالایی به مردم تحمیل می کند.
روحانی، این روباه مکار، با هیجان احمقانه ای مژده می دهد که اجازه یافته است اسلحه بخرد. از شکوفایی اقتصاد حرف می زنند در حالی که مردم نان هیچ، حتی آب سالم برای نوشیدن ندارند. شرمتان باد! هر روز صدها نفر از کرونا می میرند، تنها در کردستان هر ماه ده ها نفر در تصادفات جاده های نا امن از بین می روند. تنها در 6 ماه اول سال 99 حدود 150 کولبر کشته وزخمی شده اند. در حالیک کولبری ننگ جامعه بشری است. هر ماه ده ها کارگر در حوادث کار جان خود را از دست می دهند. بسیارند کسانی که زیر بار معیشت بخور و نمیر کمرشان خم شده و به حیات خود خاتمه می دهند. زندان و شکنجه و اعدام ها را به این این لیست مصیبت بار اضافه کنید.
مردم!
آب آشامیدنی سالم ابتدایی ترین نیاز بشر است. ما برای نان، برای مزد، برای امنیت و آزادی و معیشت و حتی برای آب باید بجنگیم. در این مملکت برای هر چیز کوچک باید جنگید!
برای تامین و تضمین آب نوشیدنی سالم صدها هزار نفر، درب استانداری را از پاشنه در آورید. از کارشناسان انساندوست بخواهید مدام آب نوشیدنی شهر را آزمایش و صحت سلامت آن را تایید کنند. به دولتمردان فاسد و دروغگو اعتماد نکنید. این جانیان شرم نمی کنند، به صورت مسوولین این نظام جنایتکار که مخاطرات جان و سلامت خود و فرزندانتان را انکار می کنند، طفره می روند و شانه بالا می اندازند، تف کنید! خود را آماده کنید و یکپارچه شوید تا خود نظارت و کنترل بر سلامتی و امنیت و تامین معیشت کامل و آب نوشیدنی سالم را برعهده بگیرید. نگذارید این جانیان با سلامت خود و فرزندانتان بازی کنند! دست روی دست نگذارید. زندگی در این جهنمی که برای ما ساخته اند را نباید تحمل کرد.
دفتر کردستان حزب حکمتیست (خط رسمی)
۲۵مهر۹۹ – ۱۶اکتبر ۲۰۲۰