مقدمه: جامعه جهانی، که عنوان ریاکارانه دنیای معاصر برای توجیه حاکمیت نظام یک دست سرمایه داری هار و عنان گسیخته بعد از پایان جهان دوقطبی شرق و غرب است، با همه متعلقات سیاسی و فرهنگی آن، با تمام رقابت ها و مسابقات نظامی و سیاسی، سایه گسترش فقر و بی حقوقی و جنگ و ناامنی بیشتر را بر سراسر جهان گسترده است. اقليتى ناچيز در سراسر جهان، از تهران و دوها و لندن و نیویورک تا مسکو و پکن، اکثريت عظيم مردم جهان را به هراس از فقر بیشتر، سلب بیش از پیش آزادیهای محدودی که کسب شده است، و به خوف از جنگ های امپریالیستی و گسترش دامنه توحش و جنگ های کور قومی و مذهبی، کشانده است.
رفاه و آزادی، به معنی واقعی و گسترده آن، حق هر شهروندی در هرنقطه ای از جهان، و حق همه شهروندان در ایران است. رفاه و آزادی که امروز بیش از پیش در منگنه هراس از ناامنی و جنگ، هرروز از روز قبل محدود تر و محدود تر میشود.
اکثريت محروم مردم کره خاکی، صف صدها ميليونى کارگران و زحمتکشان، صف تشنه آزادی و برابری در ایران و در سراسر جهان، این صفی که در تونس و مصر و کوبانی و یونان و اسپانیا هرروز از جایی سربلند و طغیان میکند، بايد چون تنى واحد براى کسب حقوق مسلم خويش، براى استقرار جامعه نوين خويش، عليه اين اقليت سرمايه‌دار و تمام نظام استثمار و ستم ، در هرکجا و هر نقطه ای از جهان، بپاخيزند.
ما کمونيستها پرچمدار انقلاب جهانى کارگران هستيم. انقلابى که با درهم کوبيدن حاکميت طبقات استثمارگر، با به زیر کشیدن دولتهای حافظ نظام بردگی، با برقرارى حکومت برحق کارگران، و با قرار دادن وسائل توليد در مالکيت جمعى جامعه، آزادی و برابرى واقعى و کامل انسانها را در يک جامعه کمونيستى و عارى از ستم و استثمار تضمين خواهد کرد. ما کمونیستها خواهان انقلابی هستیم که به بردگی مزدی و به انقیاد اقتصادی کارکنان جامعه٬ یک بار برای همیشه پایان دهد. بردگی و انقیادی که از تولد تا به امروز٬ تداوم آن تنها و تنها با نیروی سرکوب دولت های حامی آن ممکن شده است.
تا جایی که به ایران و مبارزه کمونیستی در ایران باز میگردد٬ امروز شرايطى است که جمهورى اسلامى ميکوشد تا در دل آن، به زور اهرم نقش نظامی خود در خاورمیانه، و به موازات ایفای نقش در میدان دیپلماسی بین المللی، سلطه خود را بر مردم ایران ادامه دهد. امروز جمهوری اسلامی تلاش میکند که با استفاده از فضای رعب و هراسی که کمپ افسار گسیخته سرمایه بر جهان تحمیل کرده است، بیش از پیش قوانين ارتجاعى خود را در خدمت سرمايه و سرمايه‌دارى بر اکثریت محروم جامعه در سراسر ایران تحمیل کند!
در این شرایط جمهوری اسلامی با تکیه بر حمایت دولت های غربی، و تسلیم کامل بخش بزرگی از اپوزیسیون های راست و چپ درون و برون حکومتی به قبول سلطه و اتوریته آن بر کل بورژوازی ایران، تلاش میکند دور دیگری از بازسازی سرمایه در ایران را سازمان دهد. تلاش میکند دور دیگری از بازسازی سرمایه، به بهای تباهی روحی و فیزیکی کامل طبقه کارگر ایران، به بهای گسترش فقر، و محروم نگاه داشتن و محروم تر کردن نسل های دیگری از مردم ایران برای دسترسی به کمترین روزنه های از آزادی، را سازمان دهد!
این تلاش جمهوری اسلامی ایران اما٬ در خلا صورت نمی گیرد. جنبش کمونیستی در ایران٬ طبقه کارگر انقلاب کرده ایران٬ در صف مقدم مقاومت در مقابل این تلاشها٬ بیش از سه دهه است که ایستاده است و پتانیسل تعرضی خود را بارها و بارها در مقاطع مختلف به نمایش گذاشته است.
حزب کمونیست کارگری ـ حکمتیست، بعنوان نیروی پیشرو کارگران در ایران، بعنوان نیروی پیشرو جنبش رهایی زن و جنبش اسلام زدایی در ایران، بعنوان نیروی پیشرو همه آزادیخواهان و برابری طلبان، رئوس اصلى حقوق مسلم و انکارناپذير کارگران و محرومین ایران را، که نهایتا یک قیام توده ای به رهبری طبقه کارگر و حزب کمونیست اش ضامن تحقق آنهاست، به صراحت اعلام مينمايد.
مبارزه ما برای برابری، رفع تبعیض و رفاه جزء لاینفک مبارزه وسیع تر و اساسی ما برای شکل دادن به انقلاب اجتماعی و برقراری جامعه برابر و آزاد کمونیستی است. مبارزه ای که سرنگونی جمهوری اسلامی ایران٬ اولین شرط پیشروی و پیروزی آن است.
ما مردم محروم ایران را به برافراشتن پرچم اين اهداف انقلابى، در برابر جمهورى اسلامى و هر نيروى مدافع استثمار و استبداد، و برای مقابله با گسترش فقر و نا امنی و محرومیت، فراميخوانیم.
ژوئیه ٢٠١٥- تیر ١٣٩٤
منشور رفاه، آزادی و امنیت
مردم ایران
رفاه
- رفاه، فراغت، تفریح، آسایش و امنیت، حق حیات و مصونیت جسمی و روحی فرد از هر نوع تعرض ابتدایی ترین حق و از ضروریات زندگی متعارف در جامعه امروزی است. برای تامین رفاه در اولین قدم مطالبات فوری زیر را، که بسرعت قابل تامین است، باید به نیرو و قدرت متحد و متشکل خود تحمیل کرد.
ـ تعیین حداقل دستمزد٬ توسط نمایندگان کارگران
ـ بالا رفتن اتوماتیک حداقل دستمزد به تناسب تورم
ـ برقرار فوری حداکثر ۳۰ ساعت کار در هفته (۵ روز شش ساعته)
ـ تعطیلی دو روز متوالی در هفته
ـ پرداخت بیمه بیکاری معادل حداقل دستمزد به همه افراد فاقد شغل بالای ۱۶ سال
ـ ممنوعیت کار حرفه ای برای کودکان و نوجوانان زیر ۱۶ سال
ـ پرداخت بیمه بازنشستگی دولتی، معادل حداقل دستمزد به همه افراد بالای ۵۵ سالی که فاقد حقوق بازنشستگی هستند
ـ حق برخورداری از کلیه امکانات جامعه امروزی برای مصون داشتن فرد از صدمات و بیماری ها، حق برخورداری از امکانات بهداشتی و درمانی در جامعه. ارایه خدمات رایگان پزشکی و آموزشی و فرهنگی
ـ تضمین استاندارد بالای زندگی کودکان و نوجوانان، تضمین رفاه و سعادت هر کودک، مستقل از وضعیت خانوادگی، با جامعه است.
ـ تعیین حقوق مقامات سیاسی و اداری کشور (نمانیدگان مجلس، شهرداران، استانداران، فرمانداران، قضات دادگاهها و.....) برابر با مزد متوسط کارگر.
ـ در جهان امروز رفاه بدون احترام به محیط زیست و حفاظت از آن، عملی نیست. از این رو حق برخورداری از یک محیط زیست امن و سالم، حق بی چون چرای همگان است.
آزادی
- آزادی کامل و بی قید و شرط انتقاد به کلیه جوانب سیاسـی ، فرهنگی و اخلاقی و ایدئولوژیکی جامعه.
_ آزادی بی قید و شرط عقیده، بیان، اجتماعات، مطبوعات، تظاهرات، اعتصاب، تحزب و تشکل.
ـ آزادی مذهب و بی مذهبی و جدایی کامل مذهب از دولت و آموزش و پرورش. هرنوع اجبار فیزیکی و روحی برای پذیرش مذهب ممنوع است. کودکان و نوجوانان زیر ١٦ سال از هر نوع دست اندازی مادی و معنوی مذاهب و نهادهای مذهبی مصون باید باشند.
- آزادی بی قید و شرط انتخاب لباس. لغو هر نوع شرط و شروط رسمی و یا ضمنی بر مقدار و نوع پوشش مردم، از زن و مرد، در اماکن عمومی. ممنوعیت هر نوع تبعیض و یا اعمال محدودیت بر مبنای پوشش و لباس مردم.
ـ برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد در حقوق مدنی و فردی و لغو فوری کلیه قوانین و مقرراتی که ناقض این اصل است. برابری کامل حقوق و موقعیت قانونی زن و مرد در خانواده.
ـ تامین فوری برابری کامل زن و مرد در شرکت در حیات اجتماعی- سیاسی و اقتصادی جامعه در سطوح مختلف.
ـ برابری کامل و بی قید و شرط کلیه شهروندان ایران، مستقل از تابعیت، در کلیه حقوق و وظایف قانونی، اعم از فردی، مدنی، سیاسی، اجتماعی و رفاهی. کلیه ساکنین کشور، مستقل از ملیت یا احساس تعلق ملی خویش، یا اعتقادات مذهبی، اعضای متساوی الحقوق جامعه اند و در دسترسی به همه امکانات جامعه، برابراند.
ـ ممنوعیت تفتیش عقاید. حق استنکاف شخص از ادای شهادت علیه خود که بتواند به اعلام جرم علیه وی منجر گردد. آزادی سکوت درباره نظرات و اعتقادات شخصی.
- مصونیت زندگی خصوصی افرادـ مصونیت محل زندگی، مکاتبات و مراسلات و مکالمات فرد از هر نوع دخالت توسط هر مرجعی. ممنوعیت استراق سمع، تعقیب و مراقبت.
- مجازات اعدام باید فورا لغو گردد. اعدام یا هر نوع مجازات متضمن تعرض به جسم افراد (نقص عضو، تنبیه بدنی، و غیره) تحت هر شرایطی ممنوع است.
امنیت
رفاه و آزادی بدون احساس امنیت، بدون زندگی در شرایطی امن، که در آن شهروندان در هراس از فقر، جنگ و تخریب، و بدون هراس از بدتر شدن اوضاع، به هر سرنوشتی که سرمایه برای آنها رقم میزند تسلیم نشوند، ممکن نیست.
بدون احساس امنیت و برخورداری از امنیتی سالم و انقلابی، که در دل آن شهروندان بتوانند رفاه و آزادی را تجربه کنند، تحقق مطالبات برحق مردم ممکن نیست. این حکم امروز بخصوص، در شرایطی که جهان سراسر به میدان تعرض تروریسم دولتی و غیردولتی تبدیل شده است، بیش از پیش صدق میکند.
حزب کمونیست کارگری ـ حکمتیست مدافع برچیدن ارتش و نیروهای مسلح حرفه ای، انحلال ارتش و سپاه پاسداران و نیز کلیه سازمان های نظامی و انتظامی و جاسوسی و اطلاعاتی مخفی است.
ـ حزب حکمتیست دفاع و امنیت را وظیفه نیروی مسلح مردم، متشکل در کمیته های محل کار و زیست، مبتی بر آموزش نظامی عمومی و شرکت همگانی در امور انتظامی و دفاعی، و جایگزین آن با ارتش حرفه ای و مافوق مردم میداند.
ـ حزب حکمتیست برای فراهم کردن شرایط دفاع، مسلح و غیرمسلح، علاوه بر کمیته های محل کار و زیست، برای شکل گیری گارد آزادی، مسلح و غیر مسلح، فعالیت میکند.
ـ با این وجود مادام که نیرویهای مسلح وجود دارند موازین زیر باید برقرار گردند:
۱ ـ اطاعت بی چون و چرای پایین از بالا در نیروهای مسلح لغو شود. هر فرد نظامی حق دارد از اجرای دستوراتی که به نظر او با قوانین کشور در تناقض باشد یا با اصول انسانی و وجدانی وی مغایرت داشته باشد امتناع کند.
۲ـ هر کس حق دارد از شرکت در جنگ و یا هر فعالیت نظامی که با اصول اعتقادات وی مغایر است، امتناع کند.
۳ ـ نیروهای انتظامی باید در حین ماموریت و انجام وظیفه، اونیفورم نظامی خود را به تن داشته باشند و اسلحه خود را به نحوی حمل کنند که دیده شود.
۴ـ تشکیل نیروی مسلح فاقد اونیفورم و یا انجام ماموریت بعنوان پلیس مسلح در لباس سیویل ممنوع است.
٥ ـ لغو دیپلماسی سری
٦ـ ممنوعیت ورود کشور به پیمان های ضد مردمی، نظامی، سلطه طلبانه و سرکوبگرانه
٧ـ ممنوعیت گسترش میلیتاریسم، دخالت نظامی میلیتاریستی در کشورهای منطقه، ممنوعیت مسلح کردن دسته های قومی و مذهبی .
حزب کمونیست کارگری- حکمتیست (خط رسمی)