"انتخابات" مجلس جمهوری اسلامی زیر سایه سنگین و "خطر" سرنگونی رژیم و استیصال حاکمیت از خلاصی از این "خطر" پیش میرود. مردمی که دو سال است برای به زیر کشیدن جمهوری اسلامی به میدان آمده اند کمترین نگاهی به این نمایش مسخره مشروعیت دادن به حاکمیت ارتجاع و بی ارادگی مطلق خود، دارند و بالایی ها متشتت تر از همیشه و در هراس از خیزش بعدی در فکر راهی برای عبور کم هزینه از "بحران انتخابات" اند.

از ولی فقیه "مقتدر" تا "اصلاح طلبان ناراضی" برای گدایی رای، از مردمی که دو سال است انتخاب واقعی خود را کرده اند، به تکاپو افتاده اند. خامنه ای التماس میکند که "حتی کسانی که رژیم یا ولی فقیه را قبول ندارند، لازم است در انتخابات شرکت کنند" و "اصلاح طلبان" ناراضی برای حفظ  "اعتبار مملکت" مردمی که رسما دست رد به سینه شان زده اند را به "آشتی با صندوق رای" دعوت میکنند. رئیس جمهوری از مردمی که رای خود را در شعار "جمهوری اسلامی نمیخوایم" داده اند تمنا میکند با "صندوق رای" قهر نکنند و برای "تضمین حق مردم در انتخابات" بیمایه ترین پرچم یعنی "رفراندم" را علم میکند. رقبای درون حکومتی در هراس از شعله ور شدن آتش خشم و نفرت مردم، حاد ترین کشمکش درونی خود را "مدیریت" میکنند.

معضل امروز حاکمیت اما نه "بازار کساد" و "تنور سرد" انتخابات، که هراس از دامن زدن به خشم مردم در تبلیغات و برنامه های انتخاباتی "کاندیداها" است. تبدیل برنامه های "انتخاباتی" به  صحنه اعتراض و جمع شدن بساط این نمایش معضل و هراس واقعی حاکمیت است.  اینها برگزاری یک "انتخابات سرد"، بدون حضور مردم، حتی اگر مشروعیت نداشته رژیم را زیر سوال ببرد و سکوت جامعه در روز "انتخابات"، را به تبدیل شدن این روز به روز اعتراض و اعلام صد باره "مرگ بر جمهوری اسلامی" ترجیح میدهند.

طبقه کارگر و توده محروم، زنان و مردان آزدیخواه نه فقط در اعتراضات خیابانی و خیزشهای دو سال اخیر بلکه در لحظه به لحظه زندگی و مبارزه شان برای یک زندگی بهتر، در مراکز کارگری و مجامع عمومی خود، در سیاه چالها، در بیدادگاههای اسلامی، در دانشگاهها و ..... انتخاب واقعی خود را با تظاهرات، با اعتصاب اعلام کرده اند. انتخاب مردم یک زندگی انسانی، مرفه، آزاد، برابر و امن است و سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی اولین قدم در ساختن چنین دنیایی است. نمایندگان واقعی مردم صدها کارگر، دانشجو، معلم، روزنامه نگار، زنان و مردان آزدیخواهی اند که به جرم دفاع از آزادی و برابری، به جرم تلاش برای یک زندگی انسانی و سعادتمند در زندانها اسیر اند. مجلس اسلامی مملو از نمایندگان استثمارگران، شکنجه گران و قاتلین مردم است و زندانها مملو از نمایندگان آزادیخواهی و برابری طلبی!

مردم آزادیخواه!

اینکه بازار "انتخابات" سرد است، اینکه این نمایش بدون شرکت شما برگزار میشود، اینکه این "انتخابات" آینه تمام نمایی از وضعیت مستاصل حاکمیت در مقابل اعتراض و خشم شما است شکی نیست. حتی مرتجع ترین و کودن ترین عناصر رژیم به این واقعیت اذعان دارند. اما این پیشروی کافی نیست!

حاکمیت  به دنبال راهی برای خلاصی از "بحران انتخابات" است. باید روز انتخابات و حوزه های انتخاباتی را به میدان و صحنه قدرت نمایی خود تبدیل کنیم. باید همه جا در مراکز کار، دانشگاه، محلات و...، در تجمعات خود اعلام کنیم که ما در اعتصابات و اعتراضات کارگری، در خیزش دیماه ۹۶، در آبانماه ۹۸، در ۱۶ آذر ۹۸ انتخاب خود را کرده ایم و به چیزی کمتر از سرنگونی جمهوری اسلامی و"آزادی و برابری" رضایت نمیدهیم.

حزب حکمتیست (خط رسمی)

۲۳ بهمن ۱۳۹۸ (۱۳ فوریه ۲۰۲۰)