״انتخابات״ ریاست جمهوری بعد از نتایج اسف بار آن برای جمهوری اسلامی، قرار است در دور دوم با تعیین تكلیف میان پزشكیان و جلیلی به پایان برسد. مستقل از اینكه نتیجه نهایی مسابقه میان این دو نفر كه هر كدام جناح و طیفی از بالایی ها را نمایندگی میكنند، كلیت نظام در این نمایش در مقابل مردم آزادیخواه شكست خورد.

هیاهوی كركننده این دوره، حضور نماینده اصلاح طلبان و ״رقابتی کردن انتخابات"، وارد شدن همه جناح و دسته بندی های جمهوری اسلامی در این مراسم، اتحاد از ״آقا״ و ״بیت امام״ تا ظریف و روحانی برای کشیدن مردم پای این مضحکه و دعوت به ״آشتی مردم با صندوق رای״ و تبلیغات کر کننده مبنی بر ״مشارکت پرشور״ مردم، در یک چشم برهم زدن، توسط مردم آزادیخواه دود شد و هوا رفت! ״نه״ اکثریت مردم به این مضحکه، آخرین نور امید برای نجات جمهوری اسلامی را كور كرد. آمارهای رسمی حاكمیت كه روزشنبه نهم تیر اعلام شد، با فرض "واقعی بودن" از عدم شركت ۶۰ درصد از واجدین شرایط در این مضحكه سخن میگوید. اما در لابلای ارزیابی ها از دلایل عدم شرکت مردم، در دل گلایه ها از ״ناموفق بودن رقابتی کردن انتخابات״ و ״درسهای خودمانی این انتخابات״، در دل مباحثات روسا و دولتمردان اعلام میشود که حضور فقط ۳۲ و ۳۳ درصدی مردم این "انتخابات" را به ضعیف ترین"انتخابات" تاریخ جمهوری اسلامی تبدیل کرده است. "انتخاباتی" که حتی ابله ترین هایشان از آن بعنوان وخیم بودن وضعیت بالایی ها و تاریک بودن آینده جمهوری اسلامی  نام برده اند.

تلاش مشترک همه جناح ها برای کشیدن مردم پای صندوق رای، به میدان کشیدن همه اعتبار و اتوریته نداشته اصلاح طلبان و انتقادات و گلایه های آنان از دولت و مجلس و تلاش در منتسب کردن خود به مطالبات آزادیخواهانه مردم و به میدان آوردن تمام سرمایه سیاسی خود از خاتمی تا روحانی و .... ، پوچ از آب در آمد. جواب روشن و صریح کارگران هفت تپه، به نمایندگی از طبقه كارگر و اکثریت محروم جامعه، که ״انتخاب واقعی و آزاد مردم فقط در شوراهای منتخب مردم است״ و عدم شرکت در این نمایش مشمئزکننده، یکبار دیگر این حقیقت را که "اصلاح طلب، اصول گرا، دیگر تمام است ماجرا" و شكست این قطب ضد كارگر و ضد شادی و رفاه و آزادی مردم، مسجل است را به جهانیان اعلام کرد. تا همین جا پیروز و برنده این "انتخابات" مردم آزادیخواه در ایران و بازنده آن کلیت جمهوری اسلامی از ״بیت امام״ تا اصلاح طلبان درون و برون حکومتی اند! جمهوری اسلامی و متحدین شان در ״اپوزیسیون״ که  مدام از ضرورت "شركت حماسی مردم" در این نمایش گفتند و نوشتند و تبلیغ کردند، رفوزه های این دوره اند!

از پیش روشن بود بخش اعظم مردم ایران، طبقه كارگر، زنان و نسل جوان آزادیخواه، معلم و پرستار و اقشار محروم جامعه، که نه فقط از جمهوری اسلامی عبور کرده اند، که سالها است برای سرنگونی حكومت و استقرار جامعه ای انسانی، برابر و آزاد میجنگند، را با ترفندهای حقیرانه ״انتخابات رقابتی״ و وعده تخفیف فشار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بر اکثریت مردم، بویژه زنان، با به میدان آوردن پهلوان پنبه های سوخته خود، نمیتوان به ״آشتی با نظام״ کشاند. روشن بود مردمی که دو سال پیش با قدرت تمام ایران را به تسخیر خود در آوردند و جهان را محسور قدرت خود کردند را با کالای بنجل ״امید به اصلاحات״ در جمهوری اسلامی نمیتوان پای صندوق رای و حضور در مراسم تف کردن به جدال چند ساله خود کرد. روشن بود طبقه کارگری که برای رفاه و آزادی خود میجنگد به مراسم توهین به شعور خود شرکت نخواهد کرد. 

امروز، بعد از مضحكه انتخابات، این اكثریت عظیم در توازن بهتری در جدال با بورژوازی و حكومتش قرار میگیرد. شكست حاكمیت در "انتخابات" با همه تدابیر امنیتی و تلاش برای بستن زبانها و هر منفذی بر ابراز نظر آزادانه مردم،  بیان قدرت گوركنان نظام را به نمایش میگذارد. این شكست در دل كوهی از تبلیغات و ادعای مشاركت بالا و تلاشی عظیم برای تحریك مردم و كاشتن ترس در دل آنها از این و آن كاندید ״مرتجع تر״ و كشاندشان پای صندوق برای انتخاب "بد از ترس بدتر" موقعیت ضعیف تر جمهوری اسلامی در لبه پرتگاه را رونمایی كرد. این پیروزی برای طبقه كارگر و زنان و جوانان آزادیخواه، برای صف محرومین، فتح سنگری مهم در پیشروی در جدال جنبش آزادیخوهانه در ایران است.

دوره پیش رو، دوره تشدید مبارزه طبقاتی و جدالهای تعیین كننده، با نظام ضدكارگری، ضد زن و ضد بشری جمهوری اسلامی است. طبقه كارگر و مردم آزادیخواه با سازمان دادن صفوف خود، با به میدان آوردن تمام نیرویش، خود را برای این جدال آماده تر میكنند. جمهوری اسلامی دیر یا زود باید برود، پروسه رفتن و سرنگونی آن با پرچم آزای و برابری نوید جامعه ای مرفه، امن و آزاد و برابر را در افق خود قرار داده است.

زنده باد آزادی و برابری

حزب حكمتیست (خط رسمی)

۱۰ تیر ۱۴۰۳- ۳۰ ژوئن ۲۰۲۴