جمهوری اسلامی بطور وحشیانه ای دست به اعدام زندانیان به بهانه های مختلف زده است. بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا فقط در آذر ماه، ۹۷ نفر در ایران اعدام شده اند. طبق گزارش سالانه این نهاد از اول ژانویه ۲۰۲۲ تا پایان دسامبر ۲۰۲۳ مجموعا ۷۴۶ نفر توسط جمهوری اسلامی اعدام شده اند. هم اكنون دهها نفر با حكم اعدام در زندانهای مختلف ایران در انتظار نگه داشته شده اند. طبق برآورد سازمانهای بین المللی، ایران در صادر كردن احكام اعدام برای شهروندان در سراسر جهان در رتبه اول قرار گرفته است.
تعداد كسانی كه در زندانهای مختلف اعدام میشوند و خبر قتل و كشتن آنها جایی منتشر نمیشود نیز كم نیست. تصاویر مادران و پدرانی که در این و آن گوشه کشور، عکس فرزندان محکوم به اعدام شان را بر دست بلند کرده و فریاد می زنند، "بچه های ما را نکشید"، قلب هر انسان سنگدل و بی رحمی را هم به درد میآورد. به این تصاویر و این چهره هایی که تک به تک شان برای مردم آشنا است، افزوده می شود و خانواده های بیشتری در اضطراب و نگرانی، خشم و اندوه بلاتکلیفی فرزندان و یا قربانی شدن شان، بسر می برند.
 
سران رژیم خودشان هم میدانند که این اعدام ها نه از سر قدرت که تماما از استیصال و ترس از مردمی است که دیگر نه تنها از آنها نمی ترسند که به جنگ شان آمده اند. از این روست که در پس هر عملیات مخرب تروریستی چون بمب گذاری های کرمان، به بهانه "تنبیه" مسببین آن، تعدادی از فرزندان مردم را به قتل میرسانند تا هم انتقام شان را از "کسی" گرفته باشند، هم نشان دهند که "هنوز دندان" دارند و به همگان اطمینان خاطر بدهند که هنوز ماشین قتاله شان کار میکند. پرونده سازی، اتهام، انتقام کشی و کشاندن دهها و دهها انسان بی گناه به پای چوبه های دار، نیازی به سند و مدرک و اثبات اتهامی نیست. ماشین تاریخی و پرکار اعتراف بگیری های دربند و حبس شان، میتواند هر کسی را که بخواهند و بتوانند به پای چوبه های دار بکشند. این اول و اخر قضاوت و عدالت در جمهوری اسلامی ایران است.
 
این جنایان را باید افسار زد! اعدام هر کس و هر کجا و به هر بهانه و دلیل ساختگی یا اثبات هر "جرمی"، قتل عمد و  نقشه مند دولتی است و در زمره فجیع ترین قتل ها است. قتلی که بنام قانون و شریعت و عدالت و در پناه نظام و سیستم صورت میگیرد و جان انسان ها را بدون دفاع و در تنهایی مطلق، بنام جامعه و منفعت همگان میگیرد، از مخوف ترین، غیرانسانی ترین و خطرناک ترین کشتارها است. هر جامعه ای، و بخصوص جوامعی چون ایران که در رتبه این گونه کشتارها یکی از بالاترین کرسی ها را به خود اختصاص داده است، برای دفاع از خود، ناچار است که این قانون و عدالت قرون وسطایی و انتقام جویانه را تماما ملغی کند.
 
جمهوری اسلامی در تلاش است با قتل و جنایت، با احكام زندان و شلاق، با ایجاد فضای میلیتاریستی و در دل كشمكش های خطرناك دولتهای بزرگ جهان و دول مرتجع منطقه در خاورمیانه، طبقه كارگر و زنان و نسل جوان و مردم آزادیخواه را وادار به سكوت و تمكین کند. اما اعدام و زندان و جنایات، جمهوری اسلامی را نجات نمیدهد. فعال كردن ماشین كشتار از سر استیصال و ناتوانی حاكمیت در رویاروی مستقیم با مردمی است كه حكم به رفتنش داده اند. مقابله با اعدام و پشیمان كردن قانون گذاران و قضات جنایتكار جمهوری اسلامی و دولت و زندانبانان اش، كار جنبش آزادیخواهانه مردم ایران است. 
 
حزب حكمتیست (خط رسمی)
۲۶ دی ۱۴۰۲- ۱۶ ژانویه ۲۰۲۴