دیروز چهارشنبه، ۱۴ ژوٸن ۲۰۲۳، "حادثه" هولناکی به وقوع پیوست. قایقی با ۷۰۰ پناهجو در سواحل جنوبی آبهای یونان غرق شد. سخنگوی گارد ساحلی یونان میگوید که "تنها ۱۰۴ نفر از آنها را نجات داده اند و ۷۹ جسد غرق شده را تاکنون پیدا کرده اند و از سرنوشت بقیه پناهجویان، زنده یا مرده، خبری نیست". طبق اطلاعاتی که منتشر شده است، قایق غرق شده از سواحل لیبی عازم ایتالیا بوده و سرنشینان آن پناهجویانی از کشورهای مصر، سوریه، افغانستان و پاکستان بوده‌اند.
دنیا میداند که این تنها یکی از موارد مرگ میلیون ها انسان در راه فرار از منجلابی است که قربانیانش کمترین سهم و نقشی در ایجاد آن نداشته اند. سرنوشت این صدها پناهجو میتوانست سرنوشت هر کسی باشد که دستی در تخریب و ناایمن کردن جوامع انسانی و تحمیل فقر، فلاکت، جنگ و فرار و محرومیت ندارد. از بخت بد، متولد شدن در جغرافیای آفریقا و خاورمیانه، سرنوشت این پناهجویان را بازیچه دست قدرت هایی کرد که محیط زندگی و کار میلیاردها انسان در سراسر کره خاکی را ناامن و خطرناک کرده اند.
به روال همیشه، دول غربی و میدیای رسمی اشک تمساح میریزند، خود را به نفهمی میزنند و دنبال "تحقیق" در مورد عامل این هالوکاست انسانی اند!! دولت یونان سه روز "عزای عمومی" اعلام کرده است. رٸیس جمهور گفته است: "ما هیچگاه نخواهیم فهمید که چه تعداد پناهجو در این قایق بوده‌اند و دچار فاجعه شده‌اند". سازمان ملل اعلام کرد که "شمار پناهجویان در سراسر جهان رکورد زد و به ۱۰۸ میلیون نفر رسید و بنابراین باید "راه‌های امن برای پناهجویان ایجاد شود که مجبور به ترک میهن خود میشوند" و از دولتها که خود متهم ردیف اول در کشتار این پناهجویان هستند میخواهد که: "در یافتن سازوکار برای این مسئله باید کشورهای پناهجوخیز، کشورهای محل عبور پناهجویان و کشورهای مقصد همه مشارکت داده شوند".
صاف و ساده دارند سرنوشت فراریان، قربانیان و پناهجویان را تحت شعاع انتشار گزارشات و آمار ویژه از تعداد رو به افزایش پناهجویان در فاصله سالهای معین قرار میدهند. میخواهند بر عارضه و درد جوامع انسانی "مرهمی" بگذارند. احساس انسان دوستی و هم سرنوشتی را به سوی ترس و اضطراب از مخاطرات فرار، قاچاقچیان "بی اعتبار"، راه ها و آبهای "ناامن" و ... هدایت کنند. و در کمال وقاحت میگویند نیازی به دخالت مستقیم نیست! کاری میکنیم که فراریان "خودشان" را به خطر نیاندازند. بستن و قرق کردن "بهتر" مرزها! کشف و دستگیری "قاچاقچیان" انسان! کمک مالی و نظامی به دولتهای صاحب مرز برای ایجاد محدودیت بیشتر در امر فرار و مقید کردن فراریان از جهنمی که خود برای قربانیان درست کرده اند! و دست آخر به امید اینکه دیگر صوانح چنین دلخراشی راه به مرزهای اروپا و رسانه ها پیدا نکند! این در شرایطی است كه بخش بزرگی از این مردم، قربانیان جنگ همین دولتها هستند! جنگ های ویرانگر همین دولت های غربی و نابود كردن بخش زیادی از افریقا، ویرانی سوریه، لیبی، افغانستان و عراق و... برای تامین منافع خود و به نام "دفاع" از مردم این كشورها، امروز تنها بخشی از تاثیراتش آوارگی و خانه بدوشی میلیون ها انسانی است كه در گوشه و كنار جهان بی سرپناه، آواره و گرسنه و بی خانمان شده اند و یا برای یافتن سرپناهی امن در دریاها غرق و در بیراهه ها سر به نیست میشوند.
پشت این تبلیغات ضدانسانی و گوشخراش، همه میدانند که ادعای "آب ها و راه ها امن نیست"، "قاچاقچی و پناهجو مقصر است"، "این حزب و آن حزب پارلمانی مقصر است"، پوچ است. این ریاکاری و فریبکاری برای شهروند در جوامع اروپایی که در آن دیدن این تصاویر، انزجار و نفرتش را علیه قوانین ضدانسانی دولتهای "خودی" بیشتر میکند و آنها را به واکنش و اعتراض میکشاند، بردی ندارد. ریشه قتل عام پناهجویان و بانی جنگ و تخریب و فرار و بی حقوقی این مردم را چه کسی است که نداد. بخشی نیز در همین جوامع غربی، جنبش علیه فقر و ریاضت اقتصادی، علیه جنگ و مصاٸب نظام سرمایه داری، علیه دولت های خودی، هر روز از جایی سر بلند میکند. فرمان جهان امروز تنها در دست وحشی ترین قوانین دولتها و میدیای رسمی آنها نیست. حقایق را مردم جهان از دوربین های انسانی و ضدساختار می بینند که منفعتی در قربانی شدن مردم بیگناه ندارند.
باید بر این درجه از توحش و بربریت، بر این درجه از شقاوت و بی رحمی که منشاء آن مشتی انگل حاکم بر سرنوشت جهانیان است، پایان داد. وقتی نظام سود، پول و سرمایه حکم میراند و خدای افسارگسیخته جهان امروز است، تنها و تنها، نیروی طبقه کارگر و محکومین به جان کندن برای فربه شدن این خداست که میتواند پایانی بر این همه درد و محنت بگذارد. فاجعه قتل عام دسته جمعی فراریان از جهنم آفریقا و خاورمیانه، هر انسان دردمندی را علیه مناسبات سرمایه داری، علیه نژادپرستی و قوانین توحش دولتهای آن صدا میزند. باید این نیروی انسانی و متمدن را به میدان آورد. بشریت راه دیگری برای دفاع از خود و برای مهار جهنمی که بر سرش توسط قدرتهای حاکم خراب کرده اند، ندارد.
حزب کمونیست کارگری - حکمتیست (خط رسمی)
۱۵ ژوٸن ۲۰۲۳