روز جهانی زن در سراسر جهان شاهد مراسم ها، تجمعات و تظاهرات های گسترده علیه بی حقوقی زن و برای برابری كامل زن و مرد در همه شئون زندگی بودیم. در این روز پایتخت های كشورهای مختلف و هزاران شهر به مركز تجمعات مختلف در گرامیداشت روزجهانی زن تبدیل شد. زنان و مردان آزادیخواه در این تجمعات با سخنرانی ها، شعارها و با در دست گرفتن بانرهای همراه، صدای اعتراض به بی حقوقی زن و تاكید بر جهانشمولی حق زن و خواست برابری كامل زن و مرد را متحدانه فریاد زدند.
روز جهانی زن در ایران رنگ تحولات این دوره در دفاع از حق زن و برای آزادی و برابری را بر خود داشت. روز چهارشنبه ۸ مارس برابر با ۱۷ اسفند به ابتکار زنان و مردان، دختران و پسران آزادیخواه و برابری طلب، در بسیاری از شهرها از جمله تهران و مناطق مختلف آن، تبریز، سنندج، سقز، کامیاران، بانه، شیراز، گیلان، مازندران، رشت و... ، بعلاوه در بسیاری از دانشگاه ها و مركز تحصیلی در سراسر ایران، شاهد برگزاری مراسم و تجمعات مختلف در گرامیداشت روز جهانی زن بودیم. در این مراسم ها آزادیخواهان با شعارهای مختلف مانند "نه روسری نه توسری، آزادی و برابری"، "چه با حجاب، چه بی حجاب، پیش بسوی انقلاب"، "زن زندگی، آزادی"،" آزادی و برابری" و... روز جهانی زن را گرامی داشتند. این مراسم ها با شعارها و بانرهایی كه روی آنها مطالبات مختلف در دفاع از حق زن و خواست آزادی و برابری زن و مرد بیان شده بود، سازماندهی شده بودند و همزمان سرودهای آزادیخواهانه و برابری طلبانه از جمله سرود "برابری" خوانده شد.
همچنین به مناسبت روز جهانی زن بسیاری از تشكلات، نهادها و سازمان های كارگری، زنان، جوانان محلات، معلمین، بازنشستگان و... با منتشر كردن اعلامیه ها و متون مختلف روز جهانی زن را گرامی داشتند و به قوانین و فرهنگ و سنت مرد سالارانه و ضد زن اعتراض كردند. در بسیاری از این متون نظام های كاپیتالیستی به عنوان عامل اصلی بی حقوقی زن و عامل اصلی فقر و محرومیت بشریت معرفی و محكوم شدند.
از طرف دیگر، مراسم های ۸ مارس امسال در ایران علاوه بر وسیع بودن و برابری طلبانه بودن آن همزمان در همه جا، حمله به مدارس دخترانه و مسمومیت های سریالی محكوم شد و از این اعمال به عنوان جنایت علیه زنان و جنایت علیه بشریت نام برده شد. در مراسم های روز جهانی زن جمهوری اسلامی به عنوان عامل اصلی ناامنی در مدارس و جامعه معرفی شد. زنان و دختران و مردم آزادیخواه بدرست انگشت اتهام را به سمت حاكمیت به عنوان منبع جنایت علیه زنان و دختران از جمله مسمومیت های سریالی نشانه گرفتند.
مراسم های ۸ مارس امسال در ایران علیرغم تلاش نیروهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی و حملات آنها به بسیاری از تجمعات و استفاده از گاز اشك آور و گاز فلفل برای پراكنده كردن مردم و همزمان دستگیری تعدادی از شركت كنندگان، در حالی برگزار شد که از آغاز اعتراضات وسیع و توده ای این دوره و بعد از مرگ مهسا امینی بیش از ۱۷۰ روز می‌گذرد. در تمام این مدت، جنبش رهایی زن، جنبش دفاع از حقوق اجتماعی زن روزمره در غلیان بوده است. خاتمه دادن به آپارتاید جنسی و ستمکشی زن به یک رکن انقلاب زنانه ایران تبدیل شده است و این دستاورد قابل بازپسگیری نیست. پیام عملی ۸ مارس امسال علیه کل مناسبات و قوانین زن ستیز حاکمیت اسلامی بود. تاکیدی بر اصل اساسی "برابری زن و مرد"، جهانشمولی حق زن و جارو کردن قوانین ضد زن و قید و بندهای مردسالارانه بود و بار دیگر روند دخالت وسیع و جدی زنان در تحولات آتی برای پیروزی انقلاب اجتماعی علیه تبعیض و نابرابری را به نمایش گذاشت.
زنده باد برابری زن و مرد!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
حزب حکمتیست (خط رسمی)
۱۸ اسفند ۱۴۰۱- ۹ مارس ۲۰۲۳