شامگاه شنبه ۸ بهمن ماه زلزله ای ویرانگر در خوی و بخشهایی از آذربایجان غربی تا حالا چند کشته و حدود هزار زخمی داشته است. علاوه بر تخریب منازل زیادی در شهر خوی، خانه های حدود ۷۰ روستای منطقه تخریب شده است. متاسفانه آمار كشته شدگان هر لحظه افزایش پیدا میكند.
 
مردم شهر و روستاهای زلزله زده در سرمای شدید زمستانی آواره و بی خانمان و بدون غذا و امکانات زیستی و بی سرپناه مانده اند. مردم در این چند شب در سرمای شدید در كوچه و خیابان خوی و روستاهای منطقه بدون امكانات مانده اند. گروه های امداد پس از چند ساعت تاخیر، مقدار کمی چادر را به محل رسانده اند. صحنه های دریافت کمک های بدون سازمان و ناکافی با پرت کردن بسته های کمک از ماشین های دولتی به میان مردم، مثل پاشیدن نمک بر زخم های این مردم مصیبت دیده  و مایه تحقیر و توهین به آنها است. زمانی که مردم برای اعتراض به تاخیر در امداد و کمک رسانی و امکانات ناچیز و تحقیر آمیز دولتی در جلو فرمانداری شهر خوی تجمع کردند، با نیروهای ویژه ی سرکوب روبرو شده و با ماشین آبپاش از آنها استقبال شد.
 
دولت بورژوا اسلامی ایران اگر در امداد رسانی تاخیر می کند، اگر با امکاناتی که فقط نیازهای حداقل چند درصد مردم زلزله زده را تامین می کند شانه های خود را از زیر بار مسئولیت خالی میكند، در عوض از اعزام فوری نیروهای سرکوب و لاف زنی و خودستایی در رسیدگی به نیازهای مردم كم نمی آورد.
 
کمک به مردم مصیبت زده و تامین امکانات لازم مثل چادر، پتو، وسایل گرمازا، مواد غذایی و وسایل بهداشتی، برای همه ی خانواده های بی سرپناه و نیازمند، ابتدایی ترین وظیفه حاكمیت است. تامین این نیازها بسیار کم هزینه تر از چمدان های پر از دلار جمهوری اسلامی به حکومت بشار اسد و حزب الله لبنان است، بسیار ناچیز تر از هزینه های استخدام آخوند و خبر چین و شكنجه گر و حقوق های بالای آنها و دزدی و پول بالا آوردن مقامات حكومتی است.
 
هنوز زلزله زدگان آبان ۹۶ با بیش از ششصد کشته و ده هزار زخمی و هفتاد هزار بی خانمان در کرمانشاه و حومه، از بی سرپناهی و بدون امکانات اولیه زندگی رنج می برند و تبعات خسارت مالی و جانی و روحی اش مثل زخم عمیقی است که بر پیکر مصیبت زده های زلزله ی آن منطقه باقی مانده است.
 
جمهوری اسلامی که از تکنولوژی پیشرفته ی پهباد و موشکهای بالستیک و نیروگاه اتمی و فناوری های متعدد دیگر حرف می زند، اما قادر نیست وقوع زلزله را پیشبینی و مخاطرات جانی و مالی مردم را به حداقل برساند. نمی تواند و نمیخواهد مردم مصیبت زده را بفوریت اسکان داده و امکانات لازم را در اختیارشان بگذارد.  
اکنون صدها هزار نفر در خوی و روستاهای منطقه در سرمای زیر صفر بدون هیچ امکانی رها شده اند. اگر بیرون کشیدن نان سفره گرسنگان و محرومان جامعه فقط با اعتراضات اجتماعی و توده ای ممکن است، تامین زندگی، معیشت و سرپناه برای آوارگان زلزله هم به اعتراض و مبارزه برای گرفتن این حق نیازمند است.
 
اعتراضات سراسری به دولت جنایتكار رئیسی در همه ی شهرهای ایران تنها راه نجات آوارگان خوی و آذربایجان غربی است. رساندن کمک های مردمی از همه ی نقاط ایران بخصوص در دو استان آذربایجان شرقی و غربی که نزدیک تر و در دسترس تر هستند، یک وظیفه انسانی و ابراز همبستگی صفوف مردم همسرنوشت است. همبستگی وهمسرنوشتی که در جنبش انقلابی جاری در میان مردم محروم به زیباترین شکل و روش در جریان است، می تواند نیرویی باشد که رژیم تبهکار را برای تامین سلامت و امکانات اسکان و تامین معیشت آسیب دیدگان زلزله ی خوی و منطقه، مجبور کند. 
 
این اتفاقی است که در زلزله ی آبان ۹۶ کرمانشاه افتاد. در حالیکه جنایتکاران سپاه و بسیج و طلبه های مفتخور حوزه ها در منطقه زلزله زده ی کرمانشاه مانور می دادند، کمک های مردمی از سراسر ایران به منطقه سرازیر شد. کمک هایی که حتی با مزاحمت های سپاه و بسیج روبرو شد و قبل از توزیع در میان مردم، به ماشین های با آرم سپاه منتقل و به نام خود قلمداد کرده و بعضا هم حیف و میل كردند.
 
حزب حکمتیست (خط رسمی) ضمن ابراز همدردی با خانواده های کشته شدگان و زخمی ها و همه ی مصیبت زدگان زلزله در خوی و آذربایجان غربی، از مردم انساندوست و آزادیخواه منطقه و سراسر کشور می خواهد که به کمک همسرنوشتان خود بشتابند. همزمان با اعتراضات و تجمعات شهری، دولت دزد و فاسد را به تامین سرپناه و معیشت مردم زلزله زده وادار کنند.  
 
حزب حکمتیست(خط رسمی)
۱۰ بهمن ۱۴۰۱- ۳۰ ژانویه ۲۰۲۳