شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد روز چهارشنبه ۲۳ آذر، با اکثریت آرا، جمهوری اسلامی ایران را از کمیسیون مقام زن ملل متحد اخراج کرد. اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل، نه محصول دفاع دولت آمریکا و رای دهندگان از آزادی و برابری زن در ایران، که تماما محصول پیشروی انقلاب زنانه ایران و تحمیل خود به جهان است.
تا پیش از انقلاب زنانه ایران، حق زن و انسان در ایران، علیرغم چهل و سه سال از مقاومت زنان علیه آپارتاید جنسی در این كشور، از منظر سازمان ملل و اعضا آن، بیحقوقی مطلق و آپارتاید جنسی علیه زنان در کشورهای اسلام زده ای چون ایران و همه جوامعی که بی حقوقی مطلق انسان رکن حاکمیت قدرت های حاکم است، از مسائل داخلی و سهم زنان این جوامع از حقوق انسانی بود.
"بیداری" امروز سازمان ملل و کمیسیون حق زن، تنها و تنها حاصل مهر شرمی است که انقلاب زنانه ایران، جنبش زن، زندگی، آزادی در ایران بر پیشانی این سازمان کوبیده است. انقلابی که سیمای ریاکارانه و فرصت طلبانه "مجامع بین المللی"، سازمان ملل و کمیسیون های مقام زن و بشر وصلح و محیط زیست و … را تماما در مقابل چشم جهانیان قرار داده است.
این سازمان ملل و قدرتهای جهانی و "مراجع بین المللی" نیستند که در حال نجات مردم ایران اند و مردم در ایران به برکات آنان چشم دوخته اند. معادله معکوس است. این سازمان ملل، آمریکا و اتحادیه اروپا هستند که فشار ما و جنبش ما، آنان را به موضع گیری می کشاند.
اخراج جمهوری اسلامی را از این کمیسیون حداقلی است که ما و جنبش مان به مجامع ارتجاعی بین المللی تحمیل کرده است. تحمیل عقب نشینی های بیشتر به جمهوری اسلامی، قدرتهای جهانی و سازمان ملل در راه است. تحمیل سرنگونی جمهوری اسلامی به دست مردم، تحمیل آزادی، برابری و حق مردم در انتخاب آینده خود، تحمیل حق مردم در بدست گرفتن قدرت، تحمیل کوتاه کردن دست نیروهای قومی و مذهبی و دول ارتجاعی از زندگی و آینده جامعه، از جمله عقب نشینی های آتی ما و جنبش آزادیخواهانه ما به این مجامع و قدرتها است.
زنده باد آزادی و برابری
حزب حکمتیست (خط رسمی)
۲۴ آذر ۱۴۰۱- ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲