بساط شرم آور حكومتی حداقل دستمزد را برچینیم!
كارنوال شرم آور هر ساله دستگاه حكومتی برای تعیین حداقل دستمزد كارگران، تبلیغات بر سر "تحقیق" و "تفحص" "متخصصین" شان، اعلام آمار، ارقام و سنجش میزان "نیاز" و "سبد كارگری" برای زنده ماندن، به روال هر ساله به راه افتاده است. عوامل ضد كارگر خانه كارگر و شوراهای اسلامی با حقه بازی و اشك تمساح ریختن یك بار دیگر پا به میدان گذاشته اند تا به نام "كارگران" در شورای عالی كار وظیفه به اصلاح چانه زنی و غرولندهای تهوع آور و دلسوزی دروغین برای كارگران را راه بیندازند و نهایتا مشتركا "مرحمت" کرده و چندر غازی را به سفره "قشرمستضعف" به عنوان افزایش دستمزد تحویل جامعه بدهند.
این بساط ضد كارگری بورژوازی ایران و حكومتش را باید برچید. این بی حرمتی عریان و تعرض به زندگی، حرمت و كرامت طبقه كارگر از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب با شاغل و بیكار با زن و مرد و كودك و خانواده كارگری را نباید قبول کرد. این تعرض را باید شكست داد. افزایش دستمزد ها متناسب با "خط رفاه" در همه سطوح را میتوان و باید به اتكا به صف متحد خود به حاكمیت تحمیل كرد.
برای طبقه كارگر، با تجاربی كه در جدال چند سال گذشته كسب كرده است، فصل تعیین دستمزد مناسبتی است كه با پرچم افزایش دستمزدها در همه سطوح و برای كل این صف، از مراكز كار تا صف بیكاران و تامین زندگی آنها تا صف معلم و بازنشسته، از میادین شهرها تا محلات كارگرنشین، نیروی یك طبقه را در اشكال مختلف متحد كرد و سازمان دهد. اگر وزرا و وكلای طبقه حاكم تلاش میكنند با تبلیغات همیشگی و كسل كننده، به فقر، خط فقر و خط مرگ اشاره كنند، اگر تلاش میكنند خط مرگ را به نام دلسوزی ریكارانه به ما تحمیل كنند، اگر تلاش میكنند با طرح هایی چون "مزد توافقی"، "مزد منطقه ای" و...، تفرقه، توحش، بربریت و گرسنگی بیشتر را به ما تحمیل كنند، صف ما میتواند با سازمان دادن نیروی خود قدمی دیگر این دستگاه توحش و بربریت بورژوا اسلامی را به مرگ نزدیك كند.
مزد كارگر و نیروی كاركن جامعه حتی در تاریكخانه های ضد كارگری حكومت و در شورای عالی كار بر اساس توازن قوای طبقه ما با بورژوازی و میزان اتحاد و آگاهی صفوف ما تعیین میشود. این جدال همیشگی دو طبقه یكی برای رفاه، عدالت، آزادی و دیگری برای تحمیل بردگی كامل، فقر، محرومیت و محكوم ماندن صف ما. این دایره توحش و بربریت ضد كارگری و ضد انسانی را باید برچید. این كار جنبش كارگری و كار جنبش سوسیالیستی این طبقه است و ابزار آن اتحاد و سازمان ما كارگران در این جامعه است.
امروز باید علیه توحش و بربریت، علیه تلاش بورژوازی برای تحمیل خط مرگ به نام "دستمزد" و "زندگی" شورید و این بساط را بر سرشان خراب كرد. ما میتوانیم و امروز بیش از هر زمانی نیروی ما این آمادگی را پیدا كرده است.
زنان و مردان كارگر!
بر شما پوشیده نیست كه جمهوری اسلامی میکوشد با تحمیل فقر و محرومیت، در کنار تبلیغات وسیع و توجیهات همیشگی، طبقه ما را به زانو در آورد و تسلیم كند. فصل تعیین دستمزدها مستقل از هیاهوی بیشرمانه آنها و عوامل شان، فصل رسمیت دادن به زندگی زیر خط مرگ ما است. طبقه كارگر در این جامعه نه حق تشكل، نه اعتصاب و نه ارسال نماینده خود برای چانه زنی را با سرمایه داران و دولتشان دارد. تعیین میزان دستمزد مستقیما به موقعیت ما با حاكمین و دشمنان طبقاتی ما گره خورده است. باید به این بساط تحقیر آمیز خاتمه داد. باید تلاش كرد جنبشی سراسری به وسعت ایران از مراكز صنعتی تا كارگران بیكار، از صف معلم تا بازنشسته و... را سازمان داد و به میدان آورد. تجارب تا كنونی از هفت تپه و فولاد تا نفت، گاز، پتروشیمی ها و تا معادن، خودروسازی ها، ترانسپورت، صف معلمین و بازنشستگان و... بیان یك موج اعتراضی بزرگ و رادیكال علیه این فقر و فلاکت و برای بهبود و رفاه است. این صف را باید متحد كرد و متحد به میدان آورد. همه مراكز كارگری، همه محلات كارگر نشین میتواند و باید به میدان تجمع و برگزاری مجامع كارگری و خانواده های ما، به میدان اتحاد و درهم تنیدن صف ما در مقابل حاكمین تبدیل شود.
اگر هم صدا شویم و نیروی خود را متحد وارد این جدال كنیم، هیچ نیرویی توان مقابله با ما را ندارد و میتوانیم رفاه عمومی خود و جامعه را به حاكمین تحمیل كنیم. ما این قدرت را داریم و میتوانیم.
رفقای کارگر!
جامعه ایران وارد دوره جدیدی شده است! شما کارگران در کنار معلم و پرستار، از بازنشسته تا نسل جوان این طبقه به وسعت ایران، در هر مناسبتی علیه بردگی خود، علیه وضع موجود و افسارگسیختگی بورژوازی با پرچم مشترك و خواست رفاه و برابری شوریده اید و نوید حاكمیت از پایین را در قامت شورایی جار زده اید. این نسیم در همه جا وزیده است و زنگ كنار گذاشتن سیستم و حاكمیت مشتی میلیاردر انگل و فاسد با دولت و دستگاه سركوب شان، قضات و دستگاه تحمیق آن، به صدا درآمده و سیمای جامعه و توازن قوا را به نفع پایین تغییر داده است. نسیم عدالتخواهی كارگری و صدای رژه پرولتاریای صنعتی ایران در صف اول چند ده میلیون كارگر و مردم کارکن جامعه با خواست پایان حاكمیت بورژواها و عدالت كارگری زمین سیاست در ایران را شخم زده است و رنگ خود را به همه چیز زده است. تكان خوردن این صف در اعتراضات این دوره، در مراكز صنعتی، در محلات كارگری، در میادین شهرها و در صف معلم و بازنشسته و در صف محرومین جامعه، قدرقدرتی بالا را شكسته است و امید و نوید تحولی برابری طلبانه بر دوش طبقه ما را در قلب دهها میلیون انسان كاشته و عمارت بالایی ها را به لرزه درآورده است.
جدال ما برای رفاه نباید منتظر تشریفات و "فرمایشات" بیشرمانه حكومت بشود. این بازی هر نتیجه ای داشته باشد، از نظر لشکر میلیونی طبقه ما از قبل مردود است. میزان دستمزد هر كارگری به قدرت متحد ما بستگی دارد. برای بهبود و رفاه و آزادی، برای بالا بردن دستمزدها و برای بیرون كشیدن سهم خود از حلقوم طبقه سرمایه دار همه جا در نهاد و تشكلهای خود در مجامع عمومی خود متشكل شویم، خط رفاه خود و جامعه را تعیین کنیم و كیفرخواست یك طبقه علیه بورژواها و سیستم و حكومتشان به وسعت جامعه را بانگ بزنیم. هر روز و هر لحظه از زندگی طبقه کارگر در ایران "فصل تعیین دستمزد" است. مبارزه برای بهبود معیشت، برای رفاه و نه تنها حداقل دستمزد، میدان جدی جدال دو طبقه به وسعت ایران است و در این جدال طبقه کارگر راهی جز پیروزی با اتکا به سازمان دادن به صف طبقاتی و متحد خود ندارد. ما توان و قدرت این را داریم! ما میتوانیم حاكمین را به زانو در آوریم!
زنده با اتحاد کارگری
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
حزب حكمتیست (خط رسمی)
۱۵ ژانویه ۲۰۲۲