(پیرامون ضرب و شتم گوهر عشقی توسط اوباش حكومتی)
روز پنجشنبه ۱۸ آذرماه گوهرعشقی، مادر ستار بهشتی از قربانیان شكنجه در زندان‌های رژیم اسلامی، این صدای اعتراض مادران و بازماندگان همه قربانیان جنایات اخیر جمهوری اسلامی، در راه مزار فرزندش مورد ضرب و شتم عوامل و مزدوران رژیم اسلامی قرار گرفت و از ناحیه سر و صورت مجروح شد. یك‌ماه پیش و در جریان احضار گوهر عشقی به وزارت اطلاعات، ماموران وی و سایر بستگانش را تهدید می‌كنند كه دست از مقاومت و اعتراض و حق‌خواهی خود بردارد، چرا كه "همه لزوماً در زندان و زیر شكنجه كشته نمی‌شوند، برخی در تصادف یا نزاع و یا حوادث از بین خواهند رفت"!!
سال‌هاست برای همگان روشن شده كه "تصادف" و "نزاع" و "حوادث"، آن هم از زبان خود ماموران این نظام به معنی ترور معترضانی است که صدای اعتراض و نفرت میلیون‌ها شهروند منزجر هستند، كه برای عقب راندن لشکر میلیونی مردمی است كه در میدان عمل علیه اركان نظام اسلامی ایستاده‌اند. سران رژیم می‌دانند سال‌هاست دیگر نمی‌توان با ترور و قتل‌های زنجیره‌ای شریف‌ترین نمادهای مقاومت و مبارزه در جامعه ایران را مرعوب کنند، می‌دانند هر دست درازی علنی و رسمی به هر فعال سیاسی، اجتماعی، زن معترض و کارگر حق‌طلب به موجی از مقاومت و اعتراضات گسترده‌تر و "خانمان براندازتر" تبدیل می‌شود. روی آوردن به "تصادف"، "نزاع" و ... که "عاقلان" این نظام از زبان خامنه‌ای مدتی پیش گفته بودند "دوران بزن در رو به سر رسیده است"، ناشی از این وضعیت مستاصل حاکمیت است. اما ظاهرا نیروهای فالانژ و "آتش به اختیار" این نظام، كودن‌تر از این حرف‌ها تشریف دارند كه اوضاع خطیر و موقعیت پوشالی امروز خود را بفهمند. خیال می‌كنند دوران دهه ۶۰ است كه با عربده و چاقو و میدان‌های اعدام و تیرباران به جان مردم بیافتند؛ فكر می‌كنند می‌توان با طوفان خشم نسلی كه در كمین مچاله كردن این نظام هر لحظه طرح دستگیری و دادگاهی كردن تك تك سران این حكومت را قبل از پایین كشیدن‌شان از تاج و تخت، به جرم چهل سال جنایت علیه بشریت كشیده است، بازی كنند. خیال می‌كنند كه می‌توان با آتش بازی كرد و جان سالم به در برد! هر یك سیلی اوباش این حكومت، هر طرح ضرب و شتم این ترسوها، هر فشار فیزیكی و معنوی به رهبران، نمادها، شخصیت‌ها و فعالین خوشنام مردمی، بیش از پیش مردم ایران را در مقابل این حاكمیت جری‌تر می‌كند. هر نگاه مغرضانه و كینه ورزانه به هر تك شهروند جامعه ایران در دهكده جهانی امروز ابعاد جهانی و بین‌المللی به خود می‌گیرد. هیچ راه فرار و میان‌بری برای این حاكمیت قابل تصور نیست. پل‌های پشت سر این نظام همه فرو ریخته‌اند و راه بازگشتی نیست. این را باید از زبان "وزیر كشور" شنید كه اقرار كرده است: "اگر جمهوری اسلامی بخواهد ضربه ببیند از ناحیه زنان است".
مردم آزاده ایران!
تنها پاسخ شایسته به تعرض فیزیكی جمهوری اسلامی به هر تك شهروندی، پاسخ متقابل است؛ جواب قهر و سركوب حاكمان را باید با یك نیروی مادی و اجتماعی به مراتب قوی‌تر از اقلیتی ترسو در حاكمیت داد. تعرض تنها گزینه دفاع از خود و دفاع از معیشت و نان و آزادی است. پاسخ تعرض را باید با قدرتمند كردن صفوف مردم و با تعرض داد؛ كمونیست‌ها از هر نظر باید قابلیت دفاع مردم از خود را سازمان دهند و صفوف مردم را آماده كنند.
خونریزی را هیچ‌گاه ما شروع نكرده‌ایم؛ خشونت را ما هیچ‌وقت نخواسته‌ایم. این جنگ را از چهل سال پیش با سر كار آوردن خمینی و جریان اسلامی برای ما تدارك دیدند. این دستگاه مخوف خشونت و هالوكاست اسلامی را به ما تحمیل كرده‌اند. كارگركشی، زن‌كشی، قتل‌های زنجیره‌ای، بستن دهان مخالفان، ترور و اخاذی و سر به‌نیست كردن آزادی‌خواهان، محصول حاكمیت استبداد و اختناق اسلامی است. برای به‌زیر كشیدن این نظام باید سنگر مقاومت و مبارزه خود را مستحكم كنیم. هرجا سر و كله عوامل و اوباش این نظام برای تعدی به شهروندی پیدا شود باید با هجوم متحدانه مردم پاسخ بگیرد. هر دستی روی شهروندی بلند می‌شود باید آن را شكست! شایسته‌ترین حمایت از گوهر عشقی، زنجیره‌ای از اتحاد و نشان دادن قدرت توده‌ای مردم در دفاع از شهروندان خود است. تنها راه منزوی كردن و متواری كردن لات‌ها و چاقوکشان این نظام، متحد شدن و به‌هم بافتن مردم معترض در محلات كار و زیست است. در مقابل دولت و ارگان‌های سركوبگر آن، باید به همان اندازه و بیشتر متحد شد و ابزار این اتحاد و یكپارچگی را در محلات، میادین كار و در سطح شهرها به دست داد. دفاع از رهبران، نمایندگان و فعالین راه آزادی و برابری را با اتحاد و در هم‌تنیدگی فشرده خود در شوراهای مردمی تامین و تضمین كنیم.
هراس و وحشت كل این نظام از ضد-حمله جنبش ما و تعرض سازمانیافته و فشرده ما از پایین است. فرصت را دریابیم؛ دست درازی امروز عوامل این نظام حاصل قدرت این نظام نیست؛ بلكه حاصل جبن و ترس این نظام است. پشت این نظام در مقابل رهبران و نمایندگان مردمی كه متحدانه در دفاع از خود و هم‌نوعان‌شان به میدان آمده‌اند، رو به‌دیوار است. صف خود را با تكیه بر شوراهای مردمی، قابل دفاع و متحد كنیم. جنبش خود را صاحب ابزاری كنیم كه در هر شهر و كوی و برزنی ما را متحد و قدرتمند کند. این جنبش با تكیه بر شوراهای مردمی خود قادر به تعرض سازمانیافته به صفوف دشمنان خویش است. این جنبش ناچار به پیروزی و ناچار به خاتمه دادن به توحش و بربریت افسارگسیخته نظام حاكم بر ایران است.
زنده باد شوراهای مردمی
زند باد آزادی، برابری، حكومت كارگری
حزب حكمتیست (خط رسمی)
۱۱ دسامبر ۲۰۲۱