موج جدیدی از اعتراضات و اعتصابات کارگری در سرتاسر ایران در جریان است. كارگران نیشكر هفت‌تپه فصل جدیدی از اعتصابات خود را، متحدانه و با تكیه بر مجمع عمومی خود شروع كرده‌اند و امروز نیز در ۹مین روز از اعتصاب خود شهر شوش را به تسخیر در آوردند. كارگران و نمایندگان آنان در هفت‌تپه كماكان بر سر مطالبات رفاهی، پرداخت ۳ماه حقوق معوقه، دفاع از موكل‌شان خانم زیلابی، تعیین تكلیف شركت و برگشت به كار همكاران اخراجی خود پای می‌فشارند.

روز دوشنبه ۱۲ مهرماه نیز كارگران ارکان ثالث در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی از جمله هلدینگ خلیج فارس برای دومین روز متوالی و با مطالبه برچیده شدن بساط پیمانکاران و حقوق مساوی برای كار مساوی، تجمع کردند و در خیابان‌های ماهشهر رژه رفتند. گفته می‌شود که این تجمع صورت گرفته با حداقل ۵۰ درصد کارگران برگزار گردیده، و به اذعان نمایندگان کارگری فعال در این منطقه، در صورت عدم پاسخگویی مسئولین این اعتصابات و اعتراضات همچنان به قوت خود باقی خواهند ماند. آتش اعتصابات قدرتمند كارگری در ماه‌های گذشته در نفت با به‌میدان آمدن دوباره كارگران اركان ثالث در پتروشیمی ماهشهر دوباره زبانه می‌كشد.

از طرف دیگر صدها نفر از كارگران بزرگترین معدن مس خاورمیانه (معدن مس سوگون) با دو میلیارد تن حجم ذخیره، از سه شنبه ۱۹ مهرماه همراه با پرسنل شرکت آهن آجین مشغول به کار در این معدن، دست به اعتصاب زده‌اند! سازماندهی این اعتصاب از سه ماه پیش پیرامون برچیدن بساط پیمانكاران، سطح نازل دستمزدها و اعتراض به اخذ امضای برگه سفید توسط شركت، در دستور رهبران و سازمان‌دهندگان اعتصاب بوده است. كارگران می‌گویند كه "اخذ امضای برگه سفید" در واقع دست كارفرما را در تعرض به سطح معیشت كارگران و بیكار كردن آنان، بازتر می‌گذارد. علاوه بر این، كارگران به فقدان امكانات بهداشتی و ایمنی در محل كار، به خطر بیكاری، به سطح گرانی و تورم كمرشكن در مقایسه با سطح پایین دستمزدهای خود، به بی‌كفایتی دولت و مسٸولان در رسیدگی به این شرایط فلاكت‌بار معترض‌اند و با اتحاد خود وارد اعتصاب شده‌اند. شایان ذكر است كه حدود ۴ هزار نفر پرسنل رسمی و پیمانکاری و قراردادی، بصورت ۲۴ ساعته فعالیت می‌کنند. کارگران معدن مس سونگون با وجود ویروس کرونا در منطقه و ابتلای اهالی و مرگ چند تن از آنان، همچنان به صورت اجباری و برخلاف میل خود در تمام دوره ویروس كرونا مشغول به کار بوده‌اند. تنها در سال ۹۹، نزدیک به ۱۰ نفر از شرکت مبین، یک نفر آهن‌آجین، ۵ نفر نوآوران و ۵ نفر از پرسنل کارخانه به ویروس کرونا مبتلا شدند كه یک نفر از پرسنل حراست هم فوت کرد.

كارگران!

فصل جدید اعتصابات متحدانه شما در مراكز مهم كارگری در ایران، همزمان با صدها مطالبات رفاهی و معیشتی در سایر شهرها و بخشهای دیگر جامعه از جمله در اعتراضات وسیع معلمان، پرستاران، بازنشستگان و مردم متوقع و جسور پیرامون مسٸله "معیشت و رفاه و آزادی"، بیانگر این واقعیت است كه امروز طبقه كارگر ایران پیشتاز مبارزه برای تامین سعادت و خوشبختی مردم ایران است. این واقعیت كه واگذار کردن اداره امور در دست اقلیتی فاسد و زورگو كه مشروعیت سیاسی خود را سال‌هاست از دست داده‌اند، نه تنها دردی را دوا نمی‌كند، بلكه بر محنت میلیون‌ها انسان در جامعه ایران می‌افزاید، برای همه شما از روز روشن‌تر است. امروز خودشان به این "خطر" اذعان دارند كه با خروش متحدانه شما، كه با توقعات فروكوفته و روشن شما از زندگی انسانی كاری نمی‌توانند بكنند؛ خوب فهمیده‌اند كه با وعده وعیدهای پوچ و كذایی، با تعویض این رٸیس‌جمهور و آن مسٸول، با چماق پیمانكاران، با چماق بیكاری و سركوب دولتی، با تلاش در ایجاد تفرقه در صف متحد شما، قادر نیستند خواسته‌های رفاهی و آزادی‌خواهانه طبقه كارگر ایران و مردم محروم را خاموش و ساكت نگاه دارند. سنبه پر زور "اتحاد كارگری"، تجربه درخشان هفت‌تپه در تثبیت اتحاد و چفت شدن كارگران با هم در مجامع عمومی خود، تكیه بر خرد جمعی و نقشه‌های آگاهانه نمایندگان و پیشروان راستین طبقه كارگر، می‌تواند آن لنگری از امید و مبارزه برای بهبود سطح زندگی باشد كه تعرض حاكمیت با همه جناح‌بندی‌های آن را در قدرت حاكمه خنثی كند. تنها این اتحاد قدرتمند و سراسری طبقه كارگر با تكیه بر مجامع عمومی و خرد جمعی خویش است كه حاكمیت را وادار به پاسخ‌گویی و عقب‌نشینی می‌كند؛ هیچ قدرتی جز "اتحاد كارگری" نمی‌تواند سر كیسه حاكمان را شل و بساط‌‌شان را جمع كند. هیچ برده‌ای بدون اتحاد بردگان برادر و خواهر خود برای لغو برده‌داری، بدون اتکا به قدرت طبقاتی خود، به تنهایی یا با التماس از صاحبان برده به رهایی و آزادی نرسیده است. هیچ نقشه و تاكتیكی بدون تضمین "اتحاد كارگری" نمی‌تواند در مقابل زمینه‌های تعرض حاكمیت به سطح رفاه و خوشبختی شهروندان، لنگری بسازد.

ترس هر سه قوای نظام و سران ریز و درشت آن از بردگانی است كه به برابری، به انسان‌بودن خود و توقع‌شان از بهبود و استاندارد زندگی در قرن ۲۱ واقف شده‌اند. هراس و وحشت نظام سرمایه‌داری در ایران از رٸیسی‌ها، خامنه‌ای‌ها، روحانی‌ها، خاتمی‌ها، و كل دستگاه سركوب‌شان گرفته تا اپوزیسیون بورژوایی در ترشی خوابانده آن، چیزی جز هراس از جوانه‌های اتحاد در صفوف شما، از نطفه‌های اداره شورایی جامعه با تكیه بر قدرت متحدانه شما در مجامع عمومی خودتان نیست؛ نمونه‌ برجسته‌ای كه در هفت‌تپه تجربه شده و توجه سایر بخش‌های كارگری به اهرم نیرومند مجامع عمومی و خرد جمعی را جلب كرده است. امروز این حكم كه جز به نیروی خود نمی‌توان به هیچ ابزار دیگری در دفاع از خود و در تعرض به حاكمان متكی شد، بیش از پیش صحت خود را ثابت كرده است. جویبارهایی كه با هدف یكپارچگی و همبستگی سراسری طبقه كارگر ایران در حال پیوستن به هم هستند، جاری شده‌اند و می‌رود كه سدها را یكی پس از دیگری از سر راه خود كنار بزند. دور آتی، دور به هم پیوستن طبقه ما و دور تعرض متحدانه ماست.

حزب حكمتیست (خط رسمی)

۶ سپتامبر ۲۰۲۱