جرقه خیزش مردم خوزستان در اعتراض به بی آبی و قحطی به سرتاسر ایران كشیده شده است. خبرها حاكی است كه تظاهرات های وسیع در شهرهای ایران، در تهران، قزوین، مشهد، اهواز، اصفهان، دهلران، شوشتر، رشت، تبریز، ایلام، ایرانشهر و ... كماكان در جریان است. فریاد "مرگ بر جمهوری اسلامی"، "این آخرین پیامه، هدف كل نظامه" در چهارگوشه آن مملكت، بنیادهای نظام ارتجاعی موجود را به لرزه درآورده است. اعتراضات گسترده مردم ایران چنان جسورانه، سریع و قدرتمند است كه ماشین سركوب حاكمیت را عملا فلج كرده است. نه فقط این بلكه حتی دستگاه تولید دسیسه و تفرقه قومی، مذهبی و ملی این نظام و هر نیروی ارتجاعی دیگری نیز كارایی خود را از دست داده است.
مادران آبان خونین ۹۸ در یك راهپیمایی سمبلیك به سمت میدان آزادی، با شعار "حمایت از جوانان خوزستان، حمایت از جوانان خود شماست"، شهروندان تهران را به پیوستن به اعتراضاتی که از خوزستان آغاز شده، دعوت کردند. تجمع اعتراضی مردم در برابر تئاتر شهر تهران، جلوه دیگری از این همبستگی سراسری را به نمایش گذاشت. شهروندان معترض در جریان این تجمع با شعارهایی از جمله "مرگ بر خامنه ای"، "مرگ بر جمهوری اسلامی"، "کشور آب ندارد، فشار ادامه دارد"، "خوزستان تا تهران، اتحاد، اتحاد"، "آبان فرزند ندارد، خوزستان آب ندارد" سر دادند. از طرف دیگر، كارگران هفت تپه در یك تصمیم گیری جمعی در هجدهمین روز از اعتصاب خود، به یك راهپیمایی سراسری در سطح شهر شوش دست زدند و در مقابل فرمانداری ضمن پافشاری بر اعلام اتحاد در صفوف خود، با سانسور و قطع اینترنت به مخالفت برخاستند و با كشمكش و مبارزه مردم خوزستان علیه این نظام عهد بستند. كارگران به درست اعلام كردند كه نه تنها یك قدم از خواسته های خود عقب نخواهند نشست بلكه به "خشك مغزانی" كه جامعه ایران را به ورطه قحطی، گرسنگی و بی آبی كشانده اند، هشدار دادند كه دور نیست روزی كه همه ما علیه شما متحد و همدرد شویم؛ نمایندگان كارگران در سخنرانی های كوبنده خود اعلام كردند كه "زمانی در دوره مشروطه لیاخوف مجلس را به توپ بست، اما الان لیاخوف ها رفته اند در مجلس و از آن جا مردم را به توپ می بندند."
مردم آزادیخواه ایران!
اتحاد و همبستگی رادیكال و سراسری شما با خیزش مردم خوزستان، توصیف این واقعیت است كه جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی در ایران حول معیشت و رفاه و آزادی، هیچ مرز قومی، مذهبی و زبانی نمیشناسد. اعتراض به فلاكت، بیكاری و بی مسكنی، اعتراض به فقدان ابتدایی ترین نیازمندی های زنده ماندن و انسان ماندن، اعتراض یك صف میلیونی و سراسری به وسعت كل جامعه ایران است. این جنبش كه برای نان و آزادی از دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ تاكنون قدم پیش گذاشته است، روز به روز توسط رهبران كارگری و سوسیالیستها ابدیده تر و خودآگاه تر جلو آمده است. شما مردم آزادیخواه و تشنه رفاه و خوشبختی، در اعتراضات اخیر نه تنها كل محاسبات نظام و متعلقات آن را دوباره بر هم زدید بلكه یك گام دیگر این نظم و نظام ارتجاعی را به سمت پرتگاه سرنگونی نزدیكتر كرده اید.
جمهوری اسلامی در برابر اعتراض رو به گسترش شما فلج شده است. از یك طرف از خامنه ای تا روحانی و رٸیسی و طرفدارانشان، یكی به نعل و یكی به میخ، برای مردم خوزستان و محرومان ایران اشك تمساح میریزند و از طرف دیگر نیروهای سركوبگر و یگانهای ویژه خود را "دزدكی" و شبانه به سمت منازل شما گسیل میدهند تا در خفا انگشت تهدید را به سمت شما و جوانان معترض و منزجر شما از نظام، نشانه بگیرند. این نظامی است كه امروز بزدلانه، شبانه و "یواشكی" به خانه های شما یورش میبرد، دستگیر میكند، دوباره آزاد میكند، میترساند، ظاهر تعرض میگیرد اما در هراس از شما به سرعت در مقابل تعرض شما پا به فرار میگذارد. این حال و روز نظامی است كه با هالوكاست دهه ۶۰ سر كار آمد و امروز در مقابل سنبه پر زور و متحد شما مردم ایران حول مسٸله معیشت و رفاه و آزادی، سپر انداخته است؛ اینها را وحشت از سرنگونی به چهارمیخ كشیده است. "خطری كه قرار است نظام را سرنگون كند" بیخ گوش همه شان، از سران سه قوه تا بیت رهبری دست بردارشان نیست؛ رویارویی بزرگ و جسورانه شما در اعتراضات سراسری اخیر در كنار اعتصابات قدرتمند كارگری كه از مراكز نفت تا هفت تپه و ... در جریان است، تا هم اكنون تاثیرات عمیقی در خودآگاهی و روند رو به رشد سطح مبارزه و پیشروی شما گذاشته است.
كارگران سوسیالیست؛ رفقای كمونیست!
این دوران برای ما نه تنها دوران مبارزه متحدانه و سازمان یافته برای به زیر کشیدن جمهوری اسلامی، كه مهمتر از آن دوران بسیج هرچه بیشتر نیروی مردم حول ابزار قدرتمند كردن و نیرومند كردن قدرت اعمال اراده مردم مبارزه برای شکل دادن به قدرت خود پس از جمهوری اسلامی است. از هم اكنون باید دست به كار شكل دادن به ابزارها و نهادهای متحد كردن و متحد نگه داشتن مردم در محلات كار و زیست خود شد. بهترین زمان مناسب برای تشكیل شوراهای مردمی و گردانهای دفاع از آزادی و نان و امنیت در شهرهاست. ارگانهایی كه قدرت مردم در پایین را نه تنها تضمین میكنند بلكه اجرا و اعمال میكنند. نهادهایی كه كنترل امور جامعه را بدست میگیرند. در حالیكه این نظام عطای اداره امور جامعه را به لقای آن بخشیده است، وقتیكه مخازن آب را بروی شهرها بسته اند، نان را نمیدهند، واكسن نمیدهند، دسته جمعی اخراج میكنند، بیكار میكنند و از گرده كارگر بیگاری میكشند، قحطی و گرسنگی راه انداخته اند، كرور كرور شهروندان را حواله منجلاب فقر میكنند، وقتیكه آزادی را سلب و مشروط كرده اند، شریانهای تنفس در جامعه را مسدود كرده اند، اینترنت را تحت كنترل خود درآورده اند، زمانیكه مشروعیت این نظام در چشم شهروندانش تماما بر باد رفته است، درست در چنین شرایطی كه دولتی موجود نیست، هیچ چیز مشروع تر از قد علم كردن ارگانهای مردمی اعمال حاكمیت توده ای در شهرها نیست!
هیچ چیز "قانونی" تر و قدرتمند تر از شوراها و نهادهایی كه از دل مبارزه مردم منزجر از حاكمیت و دولت، امور واقعی مردم شهر را میگردانند، نیست. زمانی كه حاکمیت مسئولیتی را در قبال زندگی شهروندان جامعه قبول نمیکند، امنیت و نان و مدنیت را چه كسی تضمین میكند؟ چه نهادی مشروع تر از شوراهای مردمی میتواند با تكیه بر خرد جمعی، امورات شهر و محلات زندگی مردم را سازماندهی كند؟ وقتیكه موجودیت دولت بر باد رفته است، وقتیكه دولت عملا در مشاهده توده های مردم به نهادی در برابر معیشت و آرمانهای پیشرو تبدیل شده است، بهترین فرصت مناسب برای ایمان آوردن طبقه كارگر به نیروی متشكل و اعمال اراده مستقیم خود از طریق متشكل شدن در شوراها و مجامع عمومی جهت سیطره بر اوضاع بحرانی موجود است. امروز روزی است كه میتوان جنبش عظیم و گسترده مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی را به ابزار شوراهای مردمی در پایین مسلح كرد.
هیچ چیز نیرومند تر از تصمیم جمعی مردمی كه در شوراهای خود بر سر پیشبرد امور جامعه و مبارزه متحد و همبسته شده اند، نیست. شهروندان جامعه را به اداره امور اوضاع با تكیه بر شوراهای مردمی بسیج كنیم!
زنده باد شوراهای مردمی!
زنده باد اعمال اراده مستقیم مردم!
حزب حكمتیست (خط رسمی)
۱ اوت ۱۴۰۰