به فراخوان کانون بازنشستگان و حمایت سازمانهای کارگری مانند سندیکای هفت تپه و شرکت واحد، امروز سه شنبه ۷ بهمن هزاران نفر از بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی در اعتراض به وضعیت نابسامان معیشت، در شهرهای تهران، یزد، سنندج، قزوین، رشت، کرج، اصفهان، اهواز، کرمان و تبریز در مقایل استانداری ها و وزارت کار و تامین اجتماعی، دست به تجمع و اعتراض هماهنگ زدند. خواسته ها و مطالبات این بخش از طبقه كارگر ایران كاملا روشن و شفاف بود: بازنشستگان "وعده وعید نمیخواهند"، "معیشت حق مسلم ماست"، "دستهای ما خالیه، وضع شما عالیه"، "تورم، گرانی، بلای جان مردم"، "خط فقر نه میلیون، حقوق ماهیانه بازنشستگان یک میلیون و هفتصد"، "اندوختمون کجا رفت، به جیب زالوها رفت" و ...
در حالیكه نورافكن رسانه های فارسی زبان روی "موانع احیای برجام" و دامن زدن به فضای انتظار در جامعه ایران تمركز كرده اند و اخبار تحركات وسیع اعتراضی كارگران و محرومان در ایران را بایكوت و تحریم كرده اند؛ در حالیكه جناح های حاكمیت در هراس از کسادی بازار انتخابات ۱۴۰۰ دست و پای خود را گم كرده اند و هركدام دیگری را متهم به "سلب اعتماد مردم از نظام" میكنند؛ در حالیكه فقر، بیكاری، ناایمنی و كرونا سایه كریه خود را بر جامعه ایران بیش از پیش پهن كرده است، صحنه و تصویر به سرعت دگرگون میشوند! ابراز وجود دوباره و مستقل طبقه كارگر و محرومان ایران ورق را برگردانده است!
طوفان مبارزه بر سر رفاه و معیشت از تجمع سراسری امروز بازنشستگان در شهرهای ایران تا تپش مبارزه طبقاتی در هفت تپه و فولاد و تا دستگیری بالغ بر ۲۰ نفر از كارگران صنعت نفت در چهارم بهمن، گویای عزم راسخ طبقه كارگر ایران در غلبه بر استیصال تحمیل شده از طرف جمهوری اسلامی و بدست گرفتن سرنوشت خویش است. همه، منجمله خامنه ای و رٸیس دولت و مجلس و قوه قضاٸیه هم، ميدانند كه "بحران كرونا" تنها سرپوش موقتی بر گسترش مبارزه همه جانبه بر سر رفاه و معیشت مردم بود كه بارقه های آن از دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ شعله كشید. خوب میدانند كه دوران صحنه سازی و بازی دادن مردم به سر رسیده است؛ كه حنای "مستضعف پناهی" این نظام و نهادهای زرد آن مانند خانه كارگر و شوراهای اسلامی كار، مدتها است نزد طبقه كارگر ایران رنگی ندارند. فهمیده اند كه "خود را به نفهمی زدن"، مردم را در انتظار نسخه باطل "برجام" و تحمل فلاكت بیشتر نگاه داشتن، عواقب دارد و خشم طبقه كارگر را شعله ورتر میكند. اكنون بازی این نظام با كارت اقتصاد و تعرض به معیشت وارد فاز دیگری شده است. روزی نیست كه نشنویم كه در فلان تجمع و كارخانه و منطقه، از تهران تا خوزستان و كردستان، از شركت واحد تا فولاد و هفت تپه و تجمع بازنشستگان، شوراهای اسلامی كار و خانه كارگری ها - این نهادهای زرد دولتی - با اردنگی از صفوف كارگران و مردم معترض به بیرون پرت نشوند. این فصل جدیدی از پیشروی طبقه كارگر ایران است! موقعیت نوینی كه با اتكا به سازمانهای كارگری خود و روی پای خود قد علم كرده است. از برپایی مجامع عمومی تا قرار گرفتن طیف وسیعی از پیشروان طبقه كارگر در راس اعتراضات و همچنین ایفای نقش در سطح رهبران و صاحبان واقعی جامعه هشتاد میلیونی ایران، گویای فاز جدیدی از مبارزه طبقاتی در ایران است.
امروز كشتی نظام در محاصره امواج اعتراضات توده های مردم بر سر معیشت و رفاه است؛ میتوان حلقه محاصره را تنگ و تنگتر كرد، شرایط مساعدترى را با پرچم مستقل طبقه كارگر به نفع شهروندان و امر آزادی و برابری بوجود آورد.
حزب حکمتیست (خط رسمی)
۷ بهمن ۱۳۹۹- ۲۶ ژانویه ۲۰۲۱