متاسفانه روز دوشنبه ۱۸ فرودین۱۴۰۴ رفیق احمد جعفری، كارگر كمونیست و انقلابی در روستای میانه از توابع مریوان، بعد از چند سال دست و پنجه نرم كردن با سرطان، جان باخت و از میان ما رفت. 

رفیق احمد كارگر كمونیست و خوشنامی بود كه چند دهه علیه فقر و بی حقوقی و برای دنیای آزاد و برابر مبارزه كرد و در میان مردم منطقه، طیف زیادی از كارگران فصلی كردستان و شهر مریوان شناخته شد، محبوب و قابل احترام بود. او مانند بسیاری از كارگران فصلی سالهای طولانی در شهرهای مختلف ایران مشغول كارگری بود و همیشه سمبل انسانیت، اتحاد و همبستگی، حق طلبی و عدالتخواهی بود. رفیق احمد چندین بار از جانب وزارت اطلاعات مورد تهدید قرار گرفت، احضار شد و در سال ۶۵ نیز به جرم آزادیخواهی و فعالیت در حزب كمونیست ایران و تشكیلات كردستان آن (كومه له) زندانی شد. علیرغم دستگیری، زندان و فشارهای دائمی وزارت اطلاعات رفیق احمد، به عنوان كارگری انقلابی، هیچ زمانی دست ازمبارزه برای رهایی، برای برابری و برای سوسیالیسم برنداشت. 

متاسفانه قبلب مملو از عشق و انسانیت رفیق احمد روز دوشنبه از تپش افتاد و خانواده، عزیزان و همه ما را تنها گذاشت. دفتر كردستان حزب حكمتیست (خط رسمی) ضمن تاثر فراوان از این واقعه تلخ، به فرزندان رفیق احمد، به خانواده و بستگان او، به رفیق گرامی محمد جعفری و همه دوستان و رفقایش و به كارگران و مردم آزادیخواه در میانه، منطقه كلاترزان، شامیان، كوماسی و شهر مریوان و ...، صمیمانه تسلیت میگوید. با مرگ رفیق احمد كارگران و مردم محروم منطقه و ما یكی از یاران و مبارزین راه آزادی و برابری را از دست دادیم.

یاد رفیق احمد جعفری همیشه در قلب ما زنده است

دفتر كردستان حزب حكمتیست(خط رسمی)

۲۲ فروردین ۱۴۰۴