این که خواست اصلی جنبش ما سرنگونی جمهوری اسلامی است بر دوست و دشمن عیانه و بر کسی پوشیده نیست. دوطرف این جنگ یکی نیروهای مسلح آتش به اختیار به رهبری خامنه ای و سران سپاه است و دیگری ارتش میلیونی مردم بپاخاسته با گلوله های سنگ در مشت و سپر سسینه هایشان. این یک جنگ طبقاتی واقعی است. هیچ نیروی عظیم مسلح بورژوایی تا حالا نتونسته در مقابل جنبش عظیم گرسنگان و قیام مردم انقلابی مقاومت کند. حداقل تاوانی که جمهوری اسلامی در مقابل این جنایات باید بدهد این است که برود! ما تغاص کشته هامان، زخمی هایمان و اسرایمان را با بزیر کشیدن نظام جهنمی و قاتل و فاسد پس می گیریم. ما برای ادامه ی این جنگ داریم تجدید  قوا می کنیم.  تجدید قوا برای تعرض پی در پی و  تقویت و انسجام در اتحاد و همبستگی و برادری و رفاقت توده ای ایمان.

در دل این جنبش و لحظات و مراحلش، خواستهای بسیار فوری به دستور می آیند که زمان و حتی لحظات توش اهمیت داره.  حالا و همین امروز پس گرفتن همسرنوشتان جانباخته ، زخمی ها و اسرایمان فوری ترین خواست جنبش ما است.

در حال حاضر پس از یک هفته تصرف خیابان و شهر و محلات و سرکوب و جنایت رژیم دست به ماشه  و آتش به اختیار، ما کشته و زخمی و اسرایی دادیم. امروز و در نهمین روز اعتراض آبانماه، قبل از هر چیز این خواستها فوری و به دستور جنبش ما آمده است:

امار دقیق جانباختگان باید اعلام و به خانواده ها پس داده شود. کشته هامون فقط متعلق به خانواده هایشان نیست. هر کشته مان چند ده میلیون برادر و خواهر دارد. اجساد جانباختگانمان را پس بگیریم و با عزت و احترام بر شانه هایمان مراسم بزرگداشتشان را برپا کنیم. هر رفیق جانباخته ی ما عضو یک خانواده چند ده میلیونی است.

آمار زخمی ها باید اعلام و درمان بهبودشان تامین و تضمین بشه. شایع است که بیمارستان ها را نیروهای سرکوب سپاه اشغال کرده اند. و احتمالابخشی از زخمی ها را به بازداشتگاه های وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه برده اند. بایدمطمئن باشیم زخمی هایمان کجا هستند. باید مطمئن باشیم که مداوا می شوند و سالم به خانه هایشان بر می گردند.

 

آمار دقیق اسرا اعلام و همه بدون قید و شرط و فورا آزاد شوند. شکی نیست اسرای ما شکنجه شده و برای اعتراف گیری تحت فشار قرار خواهند گرفت . رژیم سرکوبگر خسارت بنگاه ها ی سرمایه و کانون های ارتجاعیش را از مردم بپا خاسته طلبکار شده و برای ازادی هر اسیر میلیون ها تومان طلب می کند.  هیچ خانواده ای نباید این باج را به زندانبان ها بدهد. همه میدانیم که  همه ی خسارات وارده بر دشمن در مقابل خون هایی که به خیابان ریخته و کشتن حتی یک معترض، ناچیز و کاملا بی ارزش است. جان هر انسان بالاتر از کل داراییهای سرمایه داران  است. ما طلبکاریم. ما از کشته شدن همسرنوشتانمان نمی گذریم. ما از آزار زخمی هایمان نمی گذریم. ما از شکنجه و تحقیر اسرایمان نمی گذریم

خانواده های جانباختگان و زخمی ها و اسرا، از ما دوستی و همدلی و شراکت و همراهی برای تدارک بزرگداشت جانباختگانمان، تامین سلامت زخمی هایمان و تضمین ازادی اسرایمان می خواهند. .   این بخشی از مبارزه ما  و الان مهم ترین کار فوری ما است .

این خواستهای فوری را با  تجمعات بزرگ جلو دادگاه ها و زندان ها و بیمارستان ها و مهم تر از طریق تعطیلی مراکز کار، مدارس و دانشگاه ها، ادارات و تعطیلی عمومی شهرها میتوان پیگیری کرد. همچنین پزشکان، وکلا، هنرمندان و شخصیت ها و محافل و کانون های مدنی و همه ی ازادیخواهان ایران صدای مردم برای تامین این خواستهای فوری شوند.

ما نه فرصتی برای عزاداری داریم و نه در خانه می نشینیم و زانوی غم بغل می کنیم. پس گرفتن کشته ها و زخمی ها و اسرایمان با زور اجتماعی و سازمان دادن تعطیلی محلات کار و زندگی به امر و وظیفه ای فوری و فوتی و حیاتی تبدیل شده است.  ما به هیچ چیز جز پیروزی فکر نمی کنیم!

مظفر محمدی

متن پیاده شده از فایل صوتی رادیو نینا

ابان 98