ناسیونالیست های کرد در یک لشکرکشی بی سابقه برای رفتن به مجلس اسلامی صف کشیدند. دلیل خیز برداشتن این ابلهان  و عقبماندگان از تاریخ، چیست؟

اساسی ترین دلیل، مساله مذاکره احزاب دمکرات کردستان و متحدینشان در " مرکز همکاری احزاب کردستانی" با جمهوری اسلامی و وابستگی شعبات دیگر در جناح پ ک ک به رژیم است. همه جناح های احزاب کوردایتی هیچ وقت بطور جدی مردم کردستان را از شرکت در انتخابات منع نکردند و چه بسا به این کار تشویق هم کرده اند.  سنت سابقه دار احزاب ناسیونالیست کرد تلاش برای فرستادن نمایندگان خود به مجلس و اعلام همکاری و جلب نظر جمهوری اسلامی است. حتی وقتی در ظاهر انتخابات را تحریم می کنند اما در عمل  پشت فعالین ناسیونالیست محلی  و کاندیدای مجلس می ایستند. این کار را در رابطه با شوراهای محلی شهرها و مناطق کردستان هم انجام داده اند. صف بستن این بار کاندیداهای مجلس برای مزدوری جمهوری اسلامی نمی تواند بدون چراغ سبز احزاب ناسیونالیست کرد باشد.

 

ناسیونالیست های کرد که هم اکنون و کماکان منتظر دعوت جمهوری اسلامی به ادامه مذاکره شان هستند، به اعتراضات مردم کردستان روی خوش نشان ندادند. تنها حمایتی ریاکارانه  با تبصره "خشونت نکنید" اعلام کردند. یعنی همان ادعای مزورانه مقامات رژیم که گویا اعتراض مردم مشروع است ولی خشونت نه. مردم جمهوری اسلامی را نمی خواهند . آیا این مطالبه ای مشروع نیست؟ آیا پاسخ گلوله به این خواست میلیونی در اعتراضات اجتماعی عظیم دی ماه 96 و آبان 98 و  اعتراض به جنایت کشتار مردم در هواپیمای مسافر بری، مشروع است؟

بعلاوه، احزاب جنبش کردایتی، همواره تلاش کرده اند که به جنبش های اجتماعی و اعتراضات مداوم مردم کردستان رنگ قومی و ملی و مذهبی و سنی گری بزنند و از همسرنوشتی و همبستگی مردم کردستان با جنبش سراسری برای سرنگونی جمهوری اسلامی نگران و ناراضی اند. اما توازن قوای سیاسی در کردستان با شرکت و همراهی مردم در اعتراضات سراسری و بویژه آبان 98  تا کنون، به ضرر ناسیونالیسم و قوم گرایی تغییر کرده است. کردستان امروز جزء جدایی ناپذیر و یکی از نقاط قدرت جنبش سراسری برای سرنگونی جمهوری اسلامی است.  شعارهای ارتجاعی قومی و فدرالیسم  احزاب ناسیونالیست و قوم پرست در میان مردم  کردستان خریدار ندارد.

اما چرا رژیم از این اشتیاق ناسیونالیست ها برای رفتن به مجلس استقبال کرده و عموما تایید صلاحیت شده اند؟  دلیل این کار هم  این است که  جناح بندی های داخل رژیم  انطور که در سطح سراسری است در کردستان نمایندگی نمی  شود، در نتیجه رژیم حساسیتی به داوطلبین ناسیونالیست کرد برای شرکت در مجلس نداشته و عملا افسارشان گسیخته است.  90 درصد کاندیداهای شهرها و مناطق کردستان تایید صلاحیت شده اند!

از حماقت و بلاهت کاندیداهای مجلس بگذریم که سرنوشتشان را به رژیم در حال سرنگونی گره می زنند،

 کارگران و زحمتکشان و انقلابیون کردستان، اینها را نه نماینده کسی بلکه مزدور رژیمی مینامند که به پایان سلطه اش نزدیک شده است. اینها بخت برگشتگانی هستند که بوی اجرت یک مزدوری شرم آور به مشام شان خورده و زمان را تشخیص نمی دهند. این ها شریک جرم و جنایت رژیمی می شوند که دستانش تا آرنج بخون انقلابیون و فرزندان مردم آغشته است. مردم کردستان به این مزدوران بی شرف، تف می کنند، مجال دهان باز کردن و تبلیغات کثیف انتخاباتی به آنها نمی دهند، دیوارها را از پوسترهای نجس شان پاک می کنند و روز انتخابات شرم آور اگر خود را نشان دهند، قلم پایشان را می شکنند و صندوقهایشان را برسرشان خراب می کنند.

بهمن  98 ( ژانویه 2020)