پس از هشت سال جنگ، نابودی، آوارگی و از هم گسيختگي شیرازه جامعه در سوریه، اینبار زندگی و امنیت حداقلی مردم آواره این کشور دستمایه زد و بندهای دولت های مرتجع شد. جمعیت وسیعی که بیش از ۵ میلیون نفر آن در کمپ های غیر قابل سکونت در ترکیه، بدون برخورداری از حداقل امکانات، اسکان داده شده‌اند و دائما مورد حمله و خشونت‌های پی در پی و سازمان یافته نیروهای دست راستی و ناسیونال- فاشیست در ترکیه قرار گرفته اند. امروز همین زندگی غیر انسانی و مملو از هراس و خشونت مورد تعرض دولت فاشیست ترکیه قرار گرفته است.  

اما این تمام صحنه فاجعه انسانی در حال وقوع در سوریه نیست! بر خلاف تبلیغات دول غربی و میدیای رسمی که "مشکل پناهندگان" را به مرکز بحران و فاجعه انسانی در سوریه تبدیل کرده اند تا به این بهانه عمق فاجعه را محدود کرده و از زیر بار مسئولیت خود بعنوان مسببین این فاجعه انسانی شانه خالی کنند، همه قدرتهای بین المللی و منطقه ای در فاجعه امروز همانند هشت سال جنگ، ویرانی، آوارگی و نسل کشی در سوریه سهیم و شریک اند.

آنچه در سوریه در این هشت سال گذشت، چه تحت عنوان "مبارزه برای سقوط" و چه با پرچم "سرپا نگهداشتن" دولت بشار اسد، تنها محمل نزاع ها و رقابت های قطب های جهانی و دول مرتجع منطقه بود که با به خون کشیدن انقلاب مردم سوریه علیه دولت اسد و تبدیل آن به جنگ، قتل و کشتار و آوارگی مردم این کشور منجر شد. پروسه ای که در آن از اتحادیه اروپا، آمریکا، روسیه و ناتو و غیره گرفته تا ترکیه و جمهوری اسلامی و عربستان و اسرائیل و غیره، همگی سهم داشته و دارند. تک تک این نیروها در کنار بشار اسد باید در دادگاه های مردمی به جرم جنایت علیه بشریت محاکمه شوند. این واقعیتی است که امروز پشت پرده "اعتراض به بحران پناهندگی در یونان"، در اعتراض به باج بگیری دولت ترکیه، خوابیده است.

در آخرین پرده این جنایت و نسل کشی تاریخی، از اخراج پناهندگان از اردوگاههای ترکیه تا بمباران و کشتار و آوارگی مردم ادلب، از تلاش برای غرق کردن قایق های حامل مردم بیگناه توسط نیروهای دولت یونان تا بستن مرزهای اروپا به روی آوارگان و ... جای پای تمامی این مجرمان بین المللی را میتوان مشاهده کرد.

چای پای ترامپ و سیاست های نظامی او در حمایت از باندهای قومی و مذهبی یا در حضور و در "خروج" نیروهای نظامی اش از منطقه، جای پای اتحادیه اروپا در بستن مرزهای خود و ممانعت از فرار مردم جنگ زده از جهنمی که برایشان ایجاد کرده اند، جای پای دولت اسد و متحدانش جمهوری اسلامی در سرکوب هرگونه آزادیخواهی در سوریه، جای پای عربستان و ترکیه در تامین مالی و نظامی داعش و افزایش نفوذ آن در منطقه و... همه و همه را میتوان در جهنمی که امروز برای مردم بیگناه منطقه و بویژه سوریه درست شده است، را دید.  پشت ادعای انساندوستی دول "منتقد اردوغان" دنیایی از ریا، دروغگویی و شانه خالی کردن از بار مسئولیت خود در قبال فاجعه انسانی در سوریه و کل منطقه خوابیده است. دولتهایی که تمام راههای فرار و نجات قربانیان جنایت خود در سوریه، لیبی، عراق، افغانستان، یمن و .... را با سیم خاردار و بمب و گلوله بسته و بانی فاجعه انسانی اند.

تحرکات نظامی ترکیه در مقابل دولت بشار اسد در ادلب که فقط در طی سه ماه گذشته منجر به آواره شدن ۹۰۰ هزار نفر شده است، ادامه این شرایط بحرانی و فاجعه انسانی است. امروز ترکیه برای گسترش دامنه نفوذ خود در سوریه، به پشتیبانی اتحادیه اروپا در مقابل روسیه نیاز دارد. راه پیشبرد این سیاست نیز، گروگان گرفتن جان و زندگی هزاران هزار مردم فراری از جهنم سوریه، افغانستان، عراق، ایران و .... است. دولت فاشیست ترکیه نام اخراج و بیرون انداختن فراریان از جنگ از ترکیه، وادار کردن آنان به عبور از مسیرهای غیر ممکن، بستن راه برگشت به ترکیه و به گلوله بستن کسانیکه امکان عبور از مرز را ندارند و در یک کلام بازی با زندگی و جان هزاران هزار انسان را "باز کردن مرزها" و "خروج داوطلبانه پناهجویان" نام میگذارد و "دول فخیمه" غربی برای آنان اشک تمساح میریزند و همزمان مرزهای خود را با سیمهای خاردار "محافظت" میکنند، برویشان اسلحه میکشند، قایق هایشان را غرق میکنند و از دولت ترکیه "انتقاد" میکنند! انتظار پاسخی انسانی از این قدرت های ارتجاعی، پوچ است.

مردم شرافتمند و انساندوست در اروپا یکبار با شعارهای "خوش آمدید"، با باز کردن آغوش خود بر فراریان از این جهنم، دولت های خود را وادار کردند تا در برابر این موج عظیم انساندوستی عقب نشینی کنند و مرزها را به روی این فراریان باز کنند. این جنبشی است که امروز همچنان، علیرغم تمام تبلیغات نیروهای ارتجاعی و فاشیستی و میدیای حامی آن، حی و حاضر است. مردم آلمان با اعتراض خود به دولت آلمان، با خواست باز کردن مرزهای اروپا به روی فراریان از جنگ، سوت آغاز به میدان آمدن این جنبش انسانی را زدند.

پایان دادن به گروگان گیری هزاران هزار زن و مرد، پیر و جوان و کودک توسط دولت اردوغان، وادار کردن اتحادیه اروپا به باز کردن مرزها و حفظ زندگی و امنیت قربانیان فجایع خاورمیانه کار این جنبش است. جنبشی که دوباره سر بلند کرده است و میرود به سرعت همه اروپا را فراگیرد.