احمد جنتی دبیر شورای نگهبان، رئیس مجلس خبرگان رهبری و چند سمت دیگر، گفته است، کرونا برای جمهوری اسلامی نعمت است. صرفنظر از جنبه ی ضد انسانی این گفتار، اما ادعایی مطلقا از سر استیصال است.  اپیدمی کوید-۱۹ برای بشریت یک فاجعه ی انسانی و یک تراژدی فراموش نشدنی است. اما این بیماری مانند جنگ ۸ ساله ایران و عراق برای جمهوری اسلامی نعمت نیست. جنگ  زمانی آغاز شد که جمهوری اسلامی علاوه بر توده های میلیونی مردم متوهم و فریب خورده، بجز بخش کوچکی از کمونیست ها همه ی احزاب و جریانات سیاسی راست و چپ را هم بهمراه داشت. این شرایط باعث شد رژیم تازه به قدرت رسیده، جنگ را با کشته شدن بیش از یک میلیون و معلول شدن ده ها هزار نفر وخسارت مالی چند هزار میلیارد دلاری، از سر بگذراند.

بورژوازی حاکم با گذشتن از روی جنازه کشته های جنگ و اعدام های پس از جنگ و با تصرف و تصاحب کلیه ی داراییهای جامعه، علاوه بر بازسازی ارتش، دو نیروی موازی دیگر یعنی سپاه پاسداران و میلیشیای بسیج را سازمان داد و با سازمان های اطلاعاتی دولت و سپاه و گماردن نیروهای امنیتی تحت نام حراست در همه ی کارخانه ها و ادارات و مدارس و محلات، جامعه را عملا میلیتاریزه کرد.
اما امروز بعد از چهاردهه از عمر این رژیم، کل معادلاتی که برای حفظ نظام لازم بود تغییر کرده است. نظام حاکم بر اوضاع اقتصادی، سیاسی  و اجتماعی کنترل ندارد. کل نقدینه ی کشور چه به صورت چندین تن شمش طلا و چه دلارهای احتکار شده در بانکهای داخل و خارج، بخشا صرف تامین مخارج نیروهای نظامی داخلی و خارج از مرزها و نیروهای امنیتی شده و مازاد آن در بنگاه های اقتصادی و مذهبی وابسته به نیروهای نظامی و بیت رهبری ذخیره شده است.


جدال بالایی ها بر سر تقسیم ثروت و قدرت و انبوه شدن سرمایه های نقدی و کالایی در انحصارات مالی این و آن بخش، نظام حاکم را به گندیدگی و فساد و احتکار و اختلاس کشانده است. تامین زندگی مردم، دستمزد کارگر، حقوق و بیمه های اجتماعی به دست قضا و  قدر سپرده شده است. بیش از ۶۰ میلیون انسان جامعه زیر خط فقر زندگی می کند. بیشت از ده میلیون انسان بیکار هستند. سیستم آموزش و بهداشت و درمان کالایی و به دست بازار سپرده شده است. قیمت کالاهای ضروری جامعه بگونه ای نجومی افزایش یافته و سفره های مردم خالی است. حتی حقوق پرستاران ، این سربازان صف اول جنگ علیه کرونا و حفظ جان مردم را از آغاز سال جدید تا کنون نپرداخته اند. ده ها هزار انسان در زندان های مخوف و قرون وسطایی تلمبار شده اند. طناب های دار و اعدام روزمره برقرار است.
شلیک موشک های متعدد به پایگاه های امریکا در عراق در توافقی اعلام شده، بدون وارد آمدن تلفات، طبل تو خالی و بیمایگی قدرت نظامی رژیم را به نمایش گذاشت و شلیک موشک به هواپیمای مسافربری و ناو نظامی خودی در خلیج فارس آشفتگی صفوف نیروهای نظامی ارتش و سپاه را نشان داد.
این آشفتگی و بیمایگی در صفوف حاکمیت، با مرخص کردن مجلس فرمال و حاشیه کردن دولت و تشکیل نهادی به نام سران سه قوه تحت فرمان بیت رهبری و سپاه، بر همه عیان است. امروز جدال نهایی در بالا بر سر جانشینی خامنه ای و تصرف بیت رهبری، جز با دخالت و تهدید  سپاه پاسداران ممکن نیست. اما این سپاهی است که با کشته شدن قاسم سلیمانی، یکی از ستون های قدرتش در داخل و منطقه را از دست داده و در درون خود هم جناح های گوناگونی آشکار و مخفی بوجود آمده اند.
بعلاوه، جنبش های اجتماعی میلیونی در عراق و لبنان، ضربات کاری بر پیکر نیروهای مزدور محورمقاومت جمهوری اسلامی زده و این سنگر را که قرار بود پیکر نحیف رژیم را محافظت کند، در هم شکسته شده است.


در مقابل آشفتگی نظام در بالا و شرایط  هولناک زندگی جامعه، توازن قوای مردم و حاکمیت تغییر کرده است. خیزش توده ای زحمتکشان و گرسنگان در دی ماه ۹۶ آغاز پایان این شرایط را رقم زد. اعتصابات قدرتمند کارگری با شعار نان، کار، آزادی، اداره شورایی و متعاقبا خیزش  میلیونی آبان ۹۸ در سراسر کشور و اعتراضات اجتماعی رادیکال علیه کشتار مسافرین هواپیمای اوکراینی با موشک سپاه پاسداران...، اعتراضات بازنشستگان، معلمان، پرستاران، دانشجویان، زنان خیابان انقلاب و صدها تجمع اعتراضی دیگر، جبهه ی علنی و اجتماعی و توده ای یک جدال سرنوشت ساز را علیه جبهه ی حکام سرمایه داران بوجود آورده است. جدالی که مهر طبقاتی، رادیکال و ازادیخواهانه و برابری طلبانه را بر پرچم خود دارد.
در توازن قوای جدید و رابطه ی مردم و دولت، هم جمهوری اسلامی آن نظام سابق باقی نمانده و هم توده های میلیونی کارگران و زحمتکشان و محرومان کل نظام را نشانه گرفته است. نه این رژیم می تواند مثل سابق حکومت کند و نه مردم حاکمیتش را می پذیرند.


امروز پیام طبقه کارگر و جبهه ی زحمتکشان و گرسنگان برای جمهوری اسلامی این است که شما برای حفظ روحیه نظام تان، موشک پرانی کنید و آبرو ببازید، مانور نظامی بدهید و خودکشی کنید، بیماری کرونا را حافظ خود بنامید، رییس جمهورتان هر روز بیاید و با لبخند مستهجنش بگوید، همه چیز خوب است...! و ما هم  جبهه ی خودرا مستحکم می کنیم. شما علیه ما مردم مانور نظامی بدهید و ما کمیته هایمان را می سازیم. از کمیته کمونیستی کارخانه و مجامع عمومی و شوراهای کارگری تا کمیته های محلات و پرستاران و تشکل های بخش های زحمتکش جامعه.
پیام طبقه کارگر و زحمتکشان و گرسنگان به حکام سرمایه این است که خیزش میلیونی بعدی، نه خودبخودی  وحساب نشده، بلکه سازمانیافته و صاحب رهبری و با پرچم آزادی، برابری و حاکمیت شورایی خواهد بود.
شک نکنید، خیزش بعدی گرسنگان، قیامی توده ای با شرکت و زعامت طبقه کارگر و کمونیسم اش برای آزادی و برابری و سوسیالیسم است. قیامی که بلاواسطه و فوری ،عراق و لبنان و متعاقبا خاورمیانه را متحول خواهد کرد!

۲۴ اردیبهشت ۹۹ (۱۳ مه ۲۰۲۰)