یک ماه و نیم اعتصاب با شکوه هفت تپه تا کنون، سنت و تجارب گرانبهایی به طبقه کارگر افزوده است. مبارزه قدرتمند کارگران هفت تپه در تاریخ یک قرن اخیر مبارزه طبقاتی در ایران پس از اعتصاب کارگران نفت در بهمن ۵۷ و فشردن گلوی رژیم سلطنت، به حق یک رویداد مهم قرن است.
اعتصاب طولانی مدت، حفظ وحدت صفوف کارگران، حفظ امنیت رهبران و نمایندگان و سخنگویان، جلب حمایت مردم شهر شوش، خنثی کردن تلاش های ضد کارگری بیرون و درون کارگران، به چالش کشیدن کل سیستم دولت سرمایه داران از مجلس و قوه قضائیه تا دولت و مقامات محلی... از دستاوردهای بسیار گرانبهای هفت تپه و تاثیر اجتماعی آن بر طبقه کارگر ایران و کل جامعه غیر قابل انکار است. بدون شک قلب طبقه کارگر و زحمتکشان و محرومان در سراسر ایران با قلب هفت تپه ای ها می زند.
سکوت دولت و نهادهایش در قبال خواستهای بر حق کارگران، نشانه ی خونسردی و بی اهمیت جلوه دادن مبارزه هفت تپه و یا نشان قدرت و استحکام نظام سرمایه داران نیست. برعکس نشانه آچمز و لال مانی گرفتن کل حاکمیت در مقابل اتحاد قدرتمند هفت تپه است.
اعتصاب قدرتمند هفت تپه، قلب اقتصاد بازار آزاد و رها کردن جامعه در دستان حریص سرمایه داری خصوصی و شانه خالی کردن دولت از زیر بار مسئولیت دستمزدها، رفاه، معیشت و بهداشت و درمان و آموزش را نشانه گرفته است.
دولت سرمایه داران در ایران می فهمد با حتی یک قدم عقب نشینی از پروژه ی خصوصی سازی ها، فردا با جامعه ای روبرو خواهد شد که از گوشه و کنارش فریادهای اعتراض اجتماعی به خصوصی و کالایی شدن نیازمندیهای عمومی و اساسی جامعه از قبیل بهداشت، آموزش، حمل و نقل، درمان و بیمارستان ها بلند خواهد شد. نیازهایی که بورژوازی بجای واگذاری به سرمایه داران و بازار، می بایست بطور رایگان در اختیار جامعه قرار دهد.
با هر چه بیشتر سپردن زندگی کارگران و زحمتکشان و بینوایان در دستان حریص و سیری ناپذیر سرمایه داران و تجار و بازار بی رحم، دولت حراست و پلیس طبقات دارا شرایط فلاکتبارتری را به اکثریت عظیم زحمتکشان و محرومان جامعه تحمیل کرده و طبقه کارگر را تمام و کمال به اسارت سرمایه داران در میاورد. شرایطی که طی آن، طبقه ای که اختیار تعیین دستمزد، قرارداد دایم کار، بیمه بیکاری و دیگر مزایای کار را ندارد و حتی همان دستمزد ناچیز را که خود سرمایه داران بدون دخالت کارگران تعیین کرده اند، بموقع و سر ماه دریافت نمی کنند، را تحت فشار بیشتری قرار می دهد.
هفت تپه یک گردان در صف مقدم لشکر طبقه کارگر در دفاع از زندگی و علیه تعرض سرمایه داران و دولت به سطح معیشت کارگران و دیگر حقوق بگیران و همه ی زحمتکشان است. طبقه کارگر در همه مراکز بزرگ و کوچک کار می بایست به مثابه یک نیروی عظیم پشتیبان و یک ستون محکم حامی همسرنوشتان خود در هفت تپه بایستند. پیروزی اعتصاب بزرگ هفت تپه یک گام پیشروی کل طبقه کارگر است. طبقه کارگر بحق قدر و ارزش مبارزه، مقاومت و پایداری هفت تپه را می داند و به آن ارج می گذارد.
اعتصاب با شکوه هفت تپه ای ها، جدا از دستیابی به مطالبات خود، درس و دستاورد تاریخی بزرگی را در مبارزه طبقه کارگر ایران علیه سرمایه داران و کارفرماها به ثبت رسانیده و نسیم عدالتخواهی و برابری طلبی کارگریش مرزهای کشوری را در نوردیده است.
۸ مرداد ۹۹ (۲۹ ژوئیه ۲۰۲۰)