شیوع بیماری ویروس کرونا در ایران برمیگردد به قبل از انتخابات یازدهم مجلس شورای اسلامی، در دوره ای که جمهوری اسلامی بنا بر کساد شدن بازار انتخاباتیش از سوی جامعه ، تمام تلاش خود را کرد تا از اعلام رسمی  شیوع این بیماری اجتناب و بهره برداری سیاسی خود در دوره پسا انتخاباتی را از آن به عمل بیاورد. جمهوری اسلامی به خوبی واقف بود که بحرانها و تضادهای اجتماعی در پایین جامعه، کمترین شانس برای به نمایش گذاشتن انتخابات را با خود خواهد داشت، به همین دلیل تا دو  روز مانده به دوم اسفند یعنی روز انتخابات منتظر ماند و سپس به صورت رسمی از شیوع آن در ایران خبر داد. در واقع هدف این بود که  یکی از دلایل اصلی بایکوت انتخابات را به پای ویروس کرونا بنویسد و با این خیال بحران مشروعیت خود را با قربانی کردن صدها و چه بسا هزاران مبتلا به این ویروس زیر فرش کند.

اگر جمهوری اسلامی از قبلتر با کنترل و نظارت  کامل، مبتلایان اولیه را تحت مراقبت و درمان قرار میداد،  اگر با اطلاع رسانی به موقع و همچنین تجهیز کردن بیمارستان ها برای مواجه با موارد مشکوک اقدام می کرد، اگر مواد بهداشتی مورد نیاز را با نظارت و کنترل دولت در اختیار شهروندان قرار می داد، اگر با برنامه های آموزشی طبق استانداردهای جهانی مواجه با این ویروس، شمار مبتلایان را به حداقل میرساند، و هزار و یک اگر و باید دیگر، قطعا امروز شاهد چنین  استیصال و درماندگی شهروندان در برابر این ویروس نبودیم و تا این حجم قربانی نمیدادیم.  اما چنین توقعاتی هرچند بحق، از این حکومت و دولت برآمده از آن، با هیچ اگر و باید و نباید عملی نخواهد شد مگر با دخالت دوباره از پایین جامعه و تحت فشار قرار دادن ارگانهای حاکم برای تن دادن به این خواسته ها.  برای اثبات  بی کفایتی، بی مسئولیتی و در یک کلام جنایتکار بودن این سیستم که حتی یک سر سوزن برای جان و زندگی شهروندان اهمیتی قائل نیست، نگاهی بیندازید به زلزله زدگان و سیل زدگان هم سالهای گذشته  و هم امروز که چگونه با حرص و طمع  وصف ناپذیری در احتکار و چپاول مواد اولیه مورد نیاز برای قربانیان به تلاش و تکاپو می افتند، چگونه سر راه کمکهای مردمی اخلال و ممانعت ایجاد میکند و در حد امکان سازمان دهندگان آن را به زندان می افکند.

در این شرایط نیز باز درب بر همان پاشنه می چرخد. روزی نیست که خبر احتکار ماسک و دستکش در خیلی از انبارهای سراسر کشور به بیرون درز نکند، روزی نیست که ما شاهد خبر فوت بیماران مبتلا به این ویروس در فلان بیمارستان و شهر نباشیم.انگار همه چیز دست به دست هم داده که به لطف این ویروس چرخه اقتصاد ملی را به حرکت درآورده و سودهای کلان به جیب بزنند. نهادهای امنیتی از همان روزهای اول با قدرت تمام از درج اخبار واقعی و موثق گستردگی این ویروس  جلوگیری به عمل آوردند، پرسنل و پرستاران و پزشکان را تهدید کردند که اخبار و آمار تلفات و مبتلایان را بصورت مستقل اعلام نکنند و تا امروز نیز از دادن آمار واقعی سرباز میزنند. هرچند حتی با مراجعه به آمار رسمی که اعلام شده، ایران بعد از چین در رتبه دوم میباشد و جامعه در وضعیت قرمز بسر میبرد، اما کماکان از فروخته شدن اجناس تقلبی در داروخانه ها به جای مواد ضدعفونی کننده، بالارفتن آمار قربانیان بر اثر کمبود تجهیزات پزشکی در بیمارستانها، کمبود پرسنل در بیمارستانها، و فربه تر شد دستگاه دروغ پراکنی و سانسور خبری رسانه های دولتی در این رابطه مواجه هستیم.

 اما جمهوری اسلامی یک چیز را درست محاسبه نکرده بود و آن هم مبتلا شدن بخشی از سران حکومتی به این ویروس بود. در حال حاضر بخشی از طلبه های حوزه علمیه قم را به صورت جمعی به شهرهای دیگر ایران که ضریب مبتلا شدن آن هنوز پایین میباشد منتقل کرده اند و در بعضی هتل ها اسکان داده اند،  خود سران حکومتی با بهترین امکانات موجود تحت مراقبت و معالجه قرار گرفته اند و خانواده هایشان نیز به تبع از تیررس این ویروس در امان میباشند. در اینجا این مردم و طبقه کارگر و زحکمتش ایران میباشند  که دلهره و نگرانی از مبتلا شدن به ویروس کرونا را بصورت ثانیه ای از سر می گذرانند.  باید چه انتظاری داشت وقتی  "رئیس جمهور" روحانی و  "رهبر"  ایران خامنه ای اعلام میکنند که این یک توطئه بیش نیست ، یکی آن را ابزارافشار کشورهای خارجی بر ایران نام میبرد و آن یکی "ویروس کذایی" . جمهوری اسلامی خود  منبع تولید هرگونه ویروسی از جنس  مذهبی و خرافه پرستی  گرفته تا نژادپرستی و غیره است.  یادمان نرود که همین چند روز یکی از مراکز درمانی در بندرعباس توسط یک رگه قوم پرستانه به بهانه قرنطینه کردن تعدادی بیمار از قم در آنجا طعمه حریق شد.

 ویروس نژادپرستی و قوم پرستی در چنین فضاهای به سرعت رشد میکند و خود جمهوری اسلامی پرچمدار واقعی آن است. بی گمان این دوره نیز سپری خواهد شد، هر چند جانهای زیاد را از دست خواهیم داد، خانواده های زیادی داغدار از دست دادن عزیزان خود خواهند شد، اما بشریت در این نبرد پیروز میدان خواهد بود. تا به امروز در گوشه و کنار ایران ، اقدامات فردی و گروهی مردم برای یاری رساندن به همنوعان خود در مقابله با این ویروس کرونا شروع شده است، کادر پزشکی بیمارستانها با وجود کار و تلاش شبانه روزی،  حس امید و زندگی دوباره را از راه رقص و پایکوبی به مردم منتقل میکنند. اما در این میان،مفلوک و شرمسار واقعی این میدان تک تک سران و مقامات ریز و درشت جمهوری اسلامی میباشند که در جنایت پیشه گی و قربانی کردن مردم ایران از هیچ امکانی دریغ نخواهند کرد، ما نیز این دوره را فراموش نخواهیم کرد.

وریا نقشبندی

4 مارس 2020