رفیق محمد علوش گرامی، رئیس کنگره...، از شما برای دعوت من به ایراد سخنرانی در این مناسبت سپاسگزارم. برای من افتخار بزرگی است که در کنار شما هستم و امیدوارم در مناسبتهای دیگر نیز در كنارتان باشم.
رفقای عزیز، میهمانان محترم،
با درودهای گرم و انقلابی،
به نام کمیته مرکزی "حزب کمونیست کارگری عراق" و به نام دبیرخانه "جبهه متحد کارگری برای دفاع از خلق فلسطین"، با صمیمانه‌ترین احساسات و همبستگی و پشتیبانی، به مناسبت برگزاری پنجمین کنگره شما با شما سخن می‌گوییم. كنگره در یکی از حساسترین لحظات تاریخ قضیه فلسطین برگزار میشود، زمانی که مردم فلسطین، به‌ویژه طبقه کارگر آن، مورد وحشیانه‌ترین اشکال تجاوز، محاصره غذایی و آوارگی قرار گرفته‌اند، در تلاشی مذبوحانه از جانبه دولت اسرائیل برای نابودی مبارزه عادلانه آنها برای آزادی، در دفاع از کرامت خود و بازگشت به خانه و زندگی خود.
از بغداد، سلام رفقای ما را دریافت میكنید، که برای کنگره مهم شما آرزوی موفقیت و کامیابی دارند و امیدوارند تصمیماتی اتخاذ شود که جنبش کارگری فلسطین گامی جدی به سوی اهدافش برای آزادی، برابری و رفاه بردارد.
این کنگره از دو جهت جایگاه ویژه‌ای دارد:
اول، اینکه متعلق به طبقه کارگر است، طبقه‌ای که همواره پرچمدار آزادی و برابری بوده و خواهد بود.
دوم، اینکه در لحظه‌ای تاریخی و حساس برای قضیه فلسطین برگزار میشود، در شرایطی که دولت فاشیست اسرائیل هر روز جنایاتی را بدون مانع و بدون محاکمه بین‌المللی مرتکب میشود.
حضار محترم،
چند روز پیش، رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، از ریاض درباره «صلح خاورمیانه» سخن گفت و قراردادهای اقتصادی خود را به‌عنوان راه‌حلی برای صلح تبلیغ کرد. اما او دو واقعیت اساسی را نادیده گرفت:
اول، این واقعیت كه صلح تنها با معاملات اقتصادی و بدون ثبات سیاسی و امنیتی ، نه در خاورمیانه و نه در هیچ جای جهان متحقق نمی‌شود. این ذات حرکت سرمایه است.
دوم، این حقیقت كه صلح در خاورمیانه بدون حل عادلانه مسئله فلسطین، پایان ستم ملی بر مردم فلسطین و تأسیس دولت مستقل آنها امکان‌پذیر نیست. بدون این راه‌حل، این منطقه زمین‌های حاصلخیز برای ترور دولتی و گروه‌های تروریستی باقی می‌ماند، و صلح واقعی تنها با ریشه‌کن کردن ستم بر مردم فلسطین و پایان اشغال ممکن است.
صلحی که ما به دنبال آن هستیم، تنها به فلسطین مربوط نیست، بلکه به تمام مردم منطقه تعلق دارد و برای طبقه کارگر جهانی یک مسئله استراتژیک است.
طبقه کارگر فلسطین بهای سنگینی از آزادی و معیشت خود می‌پردازد و تحت ستم ملی و طبقاتی دوگانه قرار دارد. رهبری آنها برای پایان دادن به این ستم ملی تنها یک مسئله محلی نیست، بلکه بخشی حیاتی از مبارزه طبقه کارگر در سراسر جهان علیه استثمار و استعمار در تمام اشکال آن است.
مسئله فلسطین، همان‌طور که پیش‌تر تأکید کرده‌ام و امروز از تریبون کنگره شما مجدداً تأکید می‌کنم، یک مسئله جهانی و در درجه اول انسانی است. هیچ انسان آزادی‌خواه یا مدعی انسانیت نمی‌تواند این زخم باز بر پیکر وجدان جهان را بپذیرد.
این یک نسل‌کشی است، كشتارکودکان پیش از زنان، زنان پیش از جوانان، جوانان پیش از پیران. این ننگی است که بر پیشانی بشریت نشسته است.
غرب "لیبرال و دموکراتیک"، رسما ناتوانی شرم‌آور خود را در متوقف کردن حمام خونی که نازی‌های اسرائیل به راه انداخته‌اند، آشکار کرده است. تفاوت میان هالوکاست و آنچه امروز در غزه و کرانه باختری رخ می‌دهد، این است که جنایت‌های آن زمان پنهان می‌شد و تنها پس از پایان جنگ جهانی دوم و شکست رژیم نازی آشکار شد، اما امروز در سرزمین‌های فلسطین، وحشیانه‌ترین جنایت‌ها به صورت زنده و بدون هیچ شرمی در برابر چشم جهانیان انجام میشود.
درست است که فشار اعتراضات و اعتصابات کارگری در سراسر جهان منجر به صدور حکم‌های قضایی علیه جنایتکاران جنگی مانند نتانیاهو و وزیر جنگش (یا بهتر است بگوییم وزیر جنایاتش)، یوآو گالانت، شد و روایت دروغین اسرائیل درباره مشروعیت جنایت‌هایش علیه فلسطینیان بی‌دفاع را در هم شکست، اما این حتی فاشیست‌های اسرائیلی را، چه در احزاب راست‌گرا و چه در جریان‌های به اصطلاح «چپ میانه»، از ارتکاب جنایات روزانه علیه مردم فلسطین بازنداشته است.
رفقای عزیز،
تنها کسی که می‌تواند این خونریزی را متوقف کند و این جنایتکاران را به دادگاه‌های بین‌المللی بکشاند، طبقه کارگر جهانی است.
فقط تصور کنید اگر کارگران بنادر جهان، مانند رفقای ما در سوئد، اسپانیا و مراکش، از بارگیری سلاح برای کشتی‌های عازم به اسرائیل خودداری کنند. تصور کنید اگر کارگران نفت و گاز با هماهنگی کارگران صنایع نظامی و بنادر و...، پمپاژ به بازارهای جهانی را متوقف کنند. آن زمان است که دولت‌ها مجبور به حرکت می‌شوند و گلوله‌ها و جنگنده‌ها خاموش خواهند شد. این استراتژی "جبهه متحد کارگری برای دفاع از مردم فلسطین است. شاید آسان نباشد، اما غیرممکن هم نیست. پیشگامان آن آغاز به کار کرده‌اند، اما موفقیت آن نیازمند سازماندهی و وحدت مبارزاتی طبقه کارگر در سطح جهانی و ایجاد شبکه‌های هماهنگی بین اتحادیه‌ها و تشكلات كارگری و نیروهای ترقی‌خواه بین‌المللی است.
رفقای کارگر ما در بنادر آستین بالا زده‌اند تا در این مسیر گام بردارند، اما جبهه کارگری باید سازماندهی، وحدت و هماهنگی با کارگران جهان را تقویت کند.
و در پایان، حضار محترم،
با وجود این شرایط، مقاومت، سازماندهی و ادامه مبارزه طبقاتی و اجتماعی شما الگویی افتخارآمیز و الهام‌بخش برای مبارزه متحد کارگری در برابر استعمار و ستم است.
ما باور داریم که "وحدت مبارزات طبقه کارگر فلسطین و پیوند آن با مبارزه طبقه کارگر جهانی" راه واقعی برای شکستن زنجیرهای ملی و اجتماعی وآزادی فلسطین و برپایی دولت مستقل آن است.
ما به رابطه پیکارجویانه خود با شما و تجربه غنی شما در دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان افتخار می‌کنیم و تأکید می‌کنیم که "نبرد شما برای پایان دادن به ستم ملی و اجتماعی، نبرد مشترک ماست" و بخشی زنده از مبارزه کارگران برای دستیابی به جامعه‌ای آزاد و برابر است.
" دست‌های شما را به گرمی می‌فشاریم و تأکید می‌کنیم که مبارزه شما تنها محلی نیست، بلکه جهانی است."
زنده باد مبارزه طبقه کارگر فلسطین!
زنده باد همبستگی بین‌المللی كارگری!
زنده باد پنجمین کنگره اتحاد مبارزه کارگران فلسطین!
۱۷ مه ۲۰۲۵
-----
* اصل سخنرانی به زبان عربی است