اخبار گاهی روزانه کشتن یک زن تکاندهنده و ننگ جامعه است. جمهوری اسلامی زنان و دختران جوان را در خیابان ها می کشد و زخمی می کند. در زندان ها شکنجه می کند. افسار امام جمعه ها را برای تحقیر و توهین به زنان رها کرده است.
نتیجه ی زن ستیزی سیاسی و دینی جمهوری اسلام بازگذاشتن دست مردسالاران و مرتجعین جامعه است تا روی زنان دست بلند کنند، خشونت بخرج بدهند و حتی آن ها را بکشند. زن کشی معادل اعدام زن در جمهوری اسلامی است.
زن ستیزی دینی جمهوری اسلامی مجوزی برای یکه تازی مردسالاری و خشونت علیه زنان در خانواده و جامعه است. زن ستیزی حاکمیت دینی و قوانین مذهبی و شریعت پوسیده اسلامی زمینه ی جنایت زن کشی در جامعه است. فرهنگ دینی که زن را ناموس مرد تعریف می کند، مردسالاری را بشیوه بسیار دردناکی بازتولید کرده است. تبلیغات سخیف صدا و سیمای جمهوری اسلامی و مرتجعین حوزه های دینی و بلندگوهای مساجد، شبانه روز جامعه را با تبلیغات شنیع ضد زن بمباران و مردسالاری و ناموس پرستی را تهییج و تحریک می کنند. قوانین شریعت اسلامی مجرمین کشتار زنان را زیر پر و بال گرفته و از مجازات معاف می کند.
کشتن یک زن یا دختر تنها کشتن یک انسان نیست. کشتن فرزندان و کل اعضای خانواده و خویشاوندان و زخم عمیقی است بر تن کل جامعه ی انسانی است. نسیم حرمت انسانی و برابری زن و مرد در جنبش آزادی زن 1401 در جامعه وزیده و اعاده ی حرمت زن و برابری زن و مرد را در دستور جامعه قرار داده است. ناموس پرستی و کشتن زن مغایر این حرکت عظیم انسانی است که قربانیان کمی نداشته است. کشتن زن به نام پلید ناموس پرستی دهن کجی به این جنبش و قربانیانش است. جنبشی که رژیم تبهکار اسلامی را به عقب نشینی وادار کرده و حجاب اجباری را بعنوان توهین و تحقیر زنان بطور دوفاکتو لغو کرده است.
شکی نیست حقوق زنان و خواست آزادی و برابری کامل زن و مرد با سرنگونی جمهوری اسلامی خاتمه متحقق می شود. اما جامعه ی ازادیخواه و انساندوست نمی تواند و نباید تا آن وقت دست روی دست گذاشته و شاهد اعمال شنیع و ضد انسانی کشتن زن و عربده کشی ناموس پرستی و مردسالاری کثیف باشند.
زنان و دختران جوان همین امروز در مقابل تعصبات کثیف ضد زن، به امنیت اجتماعی نیاز دارند. زنان و مردان آزادیخواه در شهر و روستاهای ایران می توانند و باید چترحمایتی برای زنان و دخترانی باشند که در معرض خطر خشونت و کشتار هستند. کمیته ها و انجمن های دفاع از حقوق زن در محلات و شهرها می توانند تشکیل شوند، تبلیغات مرتجعین را خنثی کنند و پرچمدار ازادی و برابری زن و مرد باشند.
مرتجعین و مردسالاران باید در صورت خشونت علیه زن یا دختری شرمنده و طرد شده و تحت فشار شدید اجتماعی قرار بگیرند. زنان و دختران در خطر خشونت پناهگاهی جز خواهران و برادران خود در همسایگی و محله و شهر و روستا ندارند. قانون پلید دینی ضد زن و مردسالاری و ناموس پرستی باید مردود و طرد و بی آبرو گردد. صدای بلندگوهای ملایان باید خفه شوند.
هیچ زن و مردی در جامعه نمی تواند احساس سربلندی کند در شرایطی که در همسایگی و محله و شهر و روستایش زنان و دختران امنیت ندارند. با صدای بلند اعلام کنید خشونت علیه زنان را اجازه نمی دهید.