تیر و مردادماه سال جاری تا همین جا دست در دست هزاران کارگر نفت، گاز و پتروشیمی نوید تحولات جدی در زندگی توده کارگر و زحمتکش در سراسر ایران را با خود دارد. اعتصاب گسترده و دامنه دار بخش های مختلف صنعت نفت را بهم گره زده است و آنچه در این اعتصابات میگذرد، آنچه اعتصابیون مطالبه میکنند، هر تصمیمات و هر حرکت آنها توسط رسانه ها و بیشمار شهروند آن جامعه در عمق هم سرنوشتی "بلعیده" میشود.
در موج اعتصاب جاری دقیقا به خاطر دامنه مراکز درگیر، بخاطر اشکال متنوع اعتراض، و بخاطر پافشاری کارگران و قوت قلبی که هم سرنوشتی در خواستهای مشترک دامن میزند به سختی میتوان تمام اوج وسعت آنرا ترسیم کرد. همه جنوب، همه جا را بوی اعتصاب فرا گرفته است. در همهمه پر شور و امید بخش اعتصابها خود نمایی سه رگه اصلی از اهمیت زیادی برخوردار است:
اعتصاب کارگران پروژه های نفت، گاز و پتروشیمی
از ابتدای ماه تیر و بدنبال هشدار قبلی موج بزرگ اعتراضی شبکه عظیم پروژه های نفت و پتروشیمی را فراگرفت و هر روز دهها مرکز تولیدی از کار باز ایستاد. کارگاهها و پروژه ها تعطیل شد و کارگران همزمان با ترک کار در هر مرکز با انتشار پیامهای مشترک در اعتراض به شرایط غیر قابل قبول کار و اعتراض به کارفرمایان سراسر مناطق جنوب را به اعتصاب کشاندند. اعتصابی که در ۳۱ خرداد ماه با سی شرکت و بالغ بر سه هزار کارگر استارت آن زده شد در نیمه مرداد بالغ بر بیست هزار کارگر در ۹۰ شرکت را در برگرفته و موج اعتصاب را تحت عنوان کمپین ۱۴ – ۱۴ در سراسر ایران و دنیای رسانه ای جهانی به صدر توجه راند.
"ما اعلام میکنم که اگر به کمپین و خواست ما برای ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت پاسخ داده نشود. اگر مزد ما متناسب با درخواستهای اعلام شده مان افزایش نیابد و تبعیض در پرداختها و شرایط کاری از بین نرود وضع از همین قرار خواهد بود و تردیدی نداریم که بخشهای بیشتری از همکاران به اعتصاب خواهند پیوست". سه خواست محوری: افزایش دستمزد؛ انطباق ساعت کار بر مبنای ۱۴ - ۱۴ ؛ بهبود شرایط کار و امنیت شغلی؛ اعتراض سراسری کارگران را بهم گره زده است.
اعتصاب پروشیمی ها، مطابق اخبار رسیده از سندیکای فلز کار و شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت با دست کم ۱۲۳ شرکت و بیش از بیست هزار کارگر ماه تیر را پشت سر گذاشت و در شروع مرداد همچنان با سرسختی و با عقب نشینی بیش از ده شرکت پروژه ای ادامه دارد.
اجتماع اعتراضی پی در پی از جاتب کارگران رسمی نفت
بنا به اخبار منتشره از کانال "افکار نفت" چند روز پیاپی در آغاز مرداد کارگران رسمی نفت در ادامه اعتراضات یکساله خود در سکوی نفتی بهرگانسر و شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری تجمع و اعتراض کردند. روز دوم مرداد این بخش از کارگران از مناطق نفتخیز جنوب در اهواز تجمع بزرگی داشتند و همزمان این کارگران در شرکت گاز فجر و منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی در عسلویه تجمع کردند. اهم مطالبات این کارگران عبارتند از: برکناری مسئولین نالایق و فاسد، حذف سقف‌حقوق، اصلاح کف حقوق همکاران اخیر الاستخدام، حذف محدودیت حق‌سنوات بازنشستگی، اجرای کامل ماده۱۰ و پرداخت بک پی ماده ۱، عدم تفکیک ۳ گانه‌ی مشاغل عملیاتی و بازنگری اساسنامه‌ی تحمیلی صندوق بازنشستگی.
تجمع اعتراضی کارگران ارکان ثالث نفت
روز ۱۳ تیرماه کارگران ارکان ثالث در شرکت ملی حفاری در ادامه اعتراضات قبلی و در اعتراض به وضعیت بد معیشتی خود دست به اعتصاب زده و در اهواز تجمع کردند.
افزایش حقوقها و اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و حذف پیمانکاران، مطالبات اعلام شده کارگران ارکان ثالث را در سالهای اخیر و در انواع اشکال اعتراضی آنها تشکیل داده است.
اعتراضات ذکر شده نه تازگی دارد و نه قطعا به این موارد محدود است. آنچه بروشنی مشهود است:
- اعتراضاتی است که کارشده تر و متنوع تر همزمان صورت میگیرد؛
- مطالباتی است که در هر قدم پوست تازه میاندازد تا تعداد بیشتری از کارگران را زیرپرچم مشترک متحد میکند؛
- و بخش های شقه شقه شده کارگران است که حضورا دست در دست هم اتحاد بزرگ طبقاتی کارگری را شکل میدهند.
عزت و قدر، شور و درایت تک تک دست اندرکاران این خشت ها که در دل مخاطرات بسیار روی هم چیده میشود وصف نشدنی است.
تیر و مرداد سال ۱۴۰۳ را میتوان هر چند توام با اغراق، ولی با فراغ خاطر و غرور، تولد تازه طبقه کارگر ایران در خطه جنوب، از دل نفتی های آن دیار فریاد زد!