از تسخیر قلب و عقل یک ملت گفته میشود. وسوسه میلیاردها دلار باد آورده مردم را با خود برده است. بنظر میرسد نه دیوار انسداد اینترنتی و نه منطق عقل متعارف در کار و زندگی، هیچ یک مانع انتشار بازی آنلاین "همستر کمبت" (Hamster Combot)در میان جوانان ایران نیستند. سرعت افزایش کاربران حیرت آور است. تحت عناوین گوناگون تقریبا در همه رسانه ها موضوع بحث، در مورد مردمی است که دارند جا و بیجا؛ وقت و بیوقت؛ متحدانه با هم روی گوشی ضربه میزنند تا "سکه بگیرند".
دو سه ماه پیش واژه "رمزارز" یا بیتکویین با رونق بازی "نات کوین" (Notcoin)جای خود را کم کم داشت باز میکرد. "نات کوین" از بازی های "کلیکر" روی پلاتفرم "تلگرام"، با همانقدر سکه های محدودی که نصیب کاربران آن بازی کرد کافی بود که بازار بازی مشابه بعدی را در میان مردم منفجر کند. "همستر کامبت" 25 مارس راه اندازی شد. پس از یازده روز رکورد 116 میلیون کاربر علاقمند را در ایران ثبت کرد. تعاد کاربران ثبت شده هر روز رو به افزایش است. تخمین تعداد کاربران منحصرا در ایران اطلاع دقیق در دست نیست. اما سایت مربوطه در گزارشات خود بیانگر روزهایی است که حکایت از حدود 8 میلیون کاربر آنلاین در ایران بصورت همزمان دارد. از میان این ارقام شاید بد نباشد گفت استانهای آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و اردبیل بترتیب مقامهای اول تا چهارم در همستربازی را در اختیار دارند.
در تشابه با یک بازی "کلیکر" لمس و یا ضربه "تپ" روی صفحه گوشی در صفحه مربوطه با سکه های مجازی مورد پاداش قرار میگیرد، بدنبال، با صرف سکه ها در انواع روز افزون آپشن های بازی، و از جمله با جذب کاربران جدید "ثروت" بیشتری نصیب شما میگردد. در مراحل بعدی و بنا به شایعات، بزودی رمزارز جدیدی به بازی نصب میشود که با سکه ها قابل تعویض خواهد بود. در گام نهایی رمزارز اندوخته بنا به قیمت اولیه اعلام شده، و بنا به منطق عرضه و تقاضای روز، رمزارز دیژیتال کاربران در صرافی ها با پول واقعی، دلار و غیره خرید و فروش خواهد شد.
تا اینجا، ملت از میلیون دلار کوتاه نمیایند. درست همین جنبه پر سر و صدا در قضیه است، ظاهرا نه صف در کار است، نه نماز جماعت، نه صلوات و سینه زنی لازم است، نه حجاب و شماره ملی؛ نه برگه پایان خدمت! پرچم امریکا را هم لازم نیست آتش بزنید... دلارهای بسته زبان شما توی هواپیما هم نیست که یک هو به بلای یک موشک به فنا برود.
ملت و تپ تپ حریص آنها، مسافران در مترو، دانش آموزان سر کلاسها، در صف فروشگاه ها و ادارات و ... نمیتوانند توجه را بخود جلب نکنند. تصویر بنر بزرگ درب ورودی یک پروژه ساختمانی روی شبکه اینترنت خود گویاست: " اخطاریه! چنانچه فردی از پرسنل در محل کار در حین بازی همستر و ارز دیژیتال مشاهده شود، با مصادره یک ماه حقوق اخراج خواهد شد". میبینید! نقشه کشیده اند از جیب همستربازای بیگناه حقوق ماهانه کش بروند. بزودی سر وکله مالیات و خمس و ذکات هم در راه است...
آیت الله مکارم شیرازی بازی را فتوا به حرام داده است، که لقب "همستر باز های کافر" را بهمراه داشت. چند و چون و چرا و چگونه حول و حوش همستر هر روز بالا میگیرد. همه چیز گویای آن است گه این تازه اول ماجرا است، هنوز تعداد بیشتری در انتظار اطلاعات دقیق تر در برنامه و الگوریتم پشت پلاتفرم، محل سرورها، اعلام رمزارز و توکن اپلیکیشن و پیدا شدن سر و کله صرافی ها با هیجان بسیار این پا و آن پا میکنند. تا همین جا بر اثر هجوم کاربران قیمت فیلتر شکن ها چند برابر شده، همه جا کنار خیابانها بازار دستکش مخصوص همستر گرم است.
در یک کلام تب همستر را باید جدی گرفت. مردم با همستر خوشخالتر هستند، "کبک" که دیگر گیر نمیاید، "همستر" جوانها و بخصوص در تهران خروس میخواند. ما اعلام میداریم که وقت مردم، تلفن مردم، انگشت مردم، بخودشان مربوط است. دولت حق دخالت و فضولی و دلسوزی بیجا ندارد. همستر حق پایه ای هر ایرانی است. دور نیست به کوری چشم دشمنان، هر ایرانی در هر گوشی خود یک همستر داشته باشد.
فردا حتما یک بنر جلوی جماران و مساجد و نماز جمعه پیدا میشود تا مردم مسلمان با همستر از راه بدر نشوند. حق دارند، در روزگار امروز هر کس که ساکت است، هر کس که داد نیمزند، هر کس که سرش به کار خودش است و عجالتا فحش نثار جد و آباد حکومت نمیکند، حتما همسترباز است!
شایع کرده اند، پشت سر همستر مردم حرف درآورده اند که کار کار اسراییل است، در غیر اینصورت پس برای چی میتواند باشد... وقت انتخابات مردم بجای تعقیب مناظره ها، جیم میشوند، و در همنشینی با همستر تپ تپ میکنند!
اما شوخی به کنار، برای مردم ایران که از هزار سوراخ، و هر سوراخ چند بار مارگزیده اند، وعده صد من یک غاز از قبیل "تمدن بزرگ" ، " تحویل بشکه نفت جلو درب خانه"، " قدرت بزرگ منطقه" ، " پاسپورت معتبر جهانی" را در کیسه تحربه اندوخته دارند؛ چرا باید دنبال همستر بی نام و نشان، فاقد اصل و نسب، ولگرد و آس و پاس بیافتند؟
گفته میشود ابدا اتفاقی نیست. نون ملت ایران برای اولین باز دست بر قضا، اینبار توی روغن مرغوب افتاده است.
اولا، "همستر" نیست "همستر کامبات" است.
ثانیا، بازی نیست. این یک محیط خلاقیت و ابتکار است که دست بر قضا این بار نه برای خدا، نه برای شاه یا میهن، نه برای ده پانزده معصوم و فلکزده، نه برای عاقبت و فی مافیا؛ بلکه مستقیما برای همین امروز خود بازیگران ساخته شده است.
ثالثا، همه بازیگران چیزی با خود ندارند، بلکه فقط عقل و علاقه و وقت خود را بکار میاندازند، مساله این نیست که چه چیزی را برنده میشوند، مساله مهمتر این است که چیزی را برای از دست دادن ندارند. این بازی خ دادی از جنس مردم ایران است. با تلاش فعال بازیگران از صفر تا صد جلو میرود، تعداد بیشتر و بازی بیشتر همانقدر هم جایزه بالاتر... ما یا با هم بجایی میرسیم یا اینکه چاره ای نداریم، دو باره باید روز از نو، روزی از نو ، خر بیار و باقالی اتحاد را بار کن!