اسراییل به خاطر ۱۱ سپتامبر خودش غضبناک است، در تمام جبهه ها ضربه می زند،اما سوراخ خرگوشی که ناتانیاهو آمریکا را دوباره و دوباره در آن فرو برده است، اینبار عمیق تر است.
یک سال پیش سه نفر از سیاستمداران سنی مذهب عراقی اهل استان انبار در یکی از هتلهای لوکس دریای مرده که توسط مقامات رسمی اسراییل کنترل می شود، مهمان بودند.
موضوع فلسطین نبود بلکه استان انبار بزرگ‌ترین و نامتراکم ترین ایالت‌های عراق،بود. صاحبخانه به مهمانهای عراقی خود یادآور شد که استان آنها تقریبا یک سوم مساحت کشورشان را تشکیل می دهد. و منطقه آنها سفره های عظیم آب زیرزمینی دارد که فقط اسراییل و آمریکا تخصص حفاری آن را دارند. آنجا (یعنی استان انبار) می تواند به سبد غذای خاورمیانه تبدیل شود، واسراییل مشتاق است به انجام آن، حتی گاز و نفت مفت هم دارد که می شود از آن بهره برد و همچنین می توانند به انبار برای برداشت از منابع معدنی کمک کنند. تنها چیزی که انبار کم دارد کمبود جمعیت و نفوس است که این رنسانس را واقعیت ببخشد.
بعداً اسراییلی ها سوالی که جلسه در حقیقت به خاطر آن تشکیل شده بود را به میان کشیدند؛ “چی فکر می کنید اگر ما ۲میلیون و۳۰۰هزار فلسطینی را در اختیار شما بگذاریم؟ “ آنها هم سنی مذهب اند، طرف اسراییلی گفت: فلسطینیان انسان‌های سخت کوشی هستند و فرهنگشان هم مثل شما است، و ناگفته نماند بودن سنی های بیشتر در استان انبار می تواند توازن را به نفع شما بچرخاند.
اسراییلیها از مهمانان خواستند که این پیشنهاد را برای نخست وزیر ببرند.
یک سال پیش، شاید در قدرت خود جهت اقناع الیت سیاسی عراق ، برای اسراییلی مبالغه کرده باشند، امروز اما آرزو دارند این حقیقت که چنین پیشنهاد سرگرم کننده ای وجود داشته است را دفن کنند.
امروز عراق همراه با بخش زیادی از جهان عرب در تب و تاب حمایت برای حمله ۷ام سپتامبر جنگجویان فلسطینی به سر می برد.
در یک نمایش غیر عادی که تفاوت‌های فرقه ای را در نوردیده ، عراقیها در صفوف چند صدهزار نفری به خیابان آمدند. آنها تانکرهای نفتی را که عازم اردن بودند متوقف کردند، می گفتند آنها اجازه صدور نفت عراق را به کشورهایی که اسراییل را به رسمیت می شناسند را نمی دهند.
نخست وزیر عراق محمد السودانی پاسخ اسراییل را “توحش شنیع صهونیستی” خواند.
نخست وزیرهای سابق عراق که معمولا رقبای تلخی برای هم بودند، مصطفی الخادمی، حیدر العبادی، عادل عبد المهدی، و نوری المالکی، با انتشار یک بیانیه مشترک حمله جنگجویان فلسطینی را “یک پاسخ طبیعی” به تحریکات و تخلف‌های اسراییل نامیدند.
انستیتوی سیاسیت خاور نزدیک واشنگتن با تأتر خواندن این حرکت بی نظیر آن را رد کرد. اما این ح
عمل در عمان، در قاهره، بیروت جاهایی که تظاهرات ها نیاز به مجوز دارند و فقط در صورت تایید اجرا می شوند، به وقوع پیوسته اند.
هرچند اقدام نزدیک شدن به سیاست مداران عراقی بی فایده بود، اما یک چیز را آشکار کرد: مدتها قبل از حمله ۷ام اکتبر مقامات رسمی اسراییل به صورتی جدی در فکر تخلیه غزه و کرانه باختری از سکنه فلسطینی بودند. همان کاری که در سال ۱۹۴۸ کردند، فقط با جمعیتی در ابعاد دو برابر و سه برابر.
میدان نبرد واقعی
بعد از ترک سیاست زمین برای صلح، بعد از شکست تلاش مدل جدایی با گذاشتن فلسطینی ها پشت انواع دیوارها و پستهای بازرسی، تنها پروژه اسراییل امروزه ساختن یک دولت آپارتاید که در آن فقط شهروندان یهودی حاکمیت برتر هستند، است.
دموگرافی (آمار ، جمعیت شناسی)مانع و ضد راه حل یک دولتی ای هست که اسراییل هم اکنون مشغول ساختن آن است. هرچند بسیاری از اوقات اسراییل با ایجاد تفرقه در بین فلسطینی ها حکومت کرده است ، اما آمار به نفعش کار نمی کند.
بسختی می شود گفت شمار مشابهی از یهودی ها و فلسطینی ها در بین رود اردن و دریای مدینرانه زندگی می کنند. زاد و ولد متفاوت است و همچنین مهاجرت یهودیان اشکنازی هم هست که باید در نظر گرفته شود. تعداد زیادی شهروندی دوگانه دارند و هم اکنون از پاسپورتهای خارجی خود استفاده می کنند. با گذشت زمان یهودیان اسراییل در سرزمینی که ادعای مالکیت اش را می کنند، در اقلیت خواهند بود.
تنها راه برای چرخاندن قاعده اقلیت یهودی، اینکه با زور بیش از میلیون فلسطینی را از این منطقه بیرون کرد. متقابلاً، تا زمانی که فلسطینیها از بیرون رفتن از سرزمین های خود با وجود زندگی غیر قابل تحملی که برای آنها فراهم کرده اند، امتناع کنند، آنها شانس پیروز بیرون آمدن از این وضعیت را دارند .
برای هر دو طرف تعداد جمعیت و آمار، میدان واقعی نبرد است. تلاش اسراییل برای پیروز شدن در این درگیری هیچ ربطی به راه حل عادلانه و مذاکره شده ندارد. هنوز هیچ رغبتی به تقسیم یک سرزمین مشترک ندارند. پافشاری امریکا و اروپا بر راه حل دو دولت که هیچ شانسی برای دیدن روشنایی روز ندارد، استتاری است برای وظیفه اصلی در دست اجرا،- وظیفه پاکسازی قومی.
فرصتی مانند جنگی که می تواند غزه را از تعداد هر چه بیشتری از جمعیت ۲،۳ میلیون فلسطینی آن خالی کند، فرصتی نیست که هر روز خلق گردد. جالب اینکه از زمانی که کوبیدن غزه بطور جدی آغاز گردید، دو سند سیاست اسراییلی به بیرون درز کرد، این اوراق از طرف گروه‌های شهرکنشین حاشیه ای نیست، هرچند باید خاطر نشان کرد شهرکنشینها دیگر طرف افراطی راست در اسراییل را نمایندگی نمی کنند. عنوان یکی از این اسناد چنین بود: سند موقعیت: نقشه برای اسکان نهایی تمامی ساکنین غزه در مصر و جنبه های اقتصادی آن ، که در وب سایت یک اطاق فکر که توسط میربن شابات مشاور امنیتی سابق که نقش کلیدی در ساخت توافق آبراهام با بحرین و مراکش و امارات متحده داشت، منتشر شده بود.
سناریوهای بعد از جنگ
امیر وَیتمَن نویسنده سند که عنوان می کند؛ در حال حاضر یک فرصت نادر و منحصر به فرد برای تخلیه تمامی نوار غزه با هم آهنگی حکومت مصر فراهم گردیده است. یک طرح سریع و واقعی و قابل تحمل برای اسکان مجدد و نوسازی انسان دوستانه تمامی ساکنین عرب در نوار غزه لازم است که به خوبی در راستای منافع اقتصادی و ژئوپولیتیک اسراییل، مصر، ایالات متحده و عربستان سعودی باشد.
سند دیگر به قصد استفاده داخلی تولید شده بود که به دست جنبشی افتاده بود که برای اسکان مجدد غزه کمپین می کرد. که بدست وب اسراییلی کاتالیست رسیده بود. نویسنده آن گیلا جامالیل،وزیر اطلاعات اسراییل،با استفاده از لوگوی وزارت تحت فرمانش، سه سناریوی بعد از جنگ را بررسی می کند. چیزی که او فکر می کند باعث نتیجه استراتژیک در سه مرحله می گردد: احداث شهرهای درست شده از چادر در سینا در جنوب غربی غزه؛ احداث یک کوریدور انسان دوستانه برای کمک به ساکنین، و ساخت شهرهایی در سینای شمالی.
یک محوطه استریل(پاکیزه) به پهنای چندین کیلومتر در طرف مرز با مصر که مانع برگشت تخلیه شده گان گردد. اضافه بر احداث شهرهایی در سینا، کانادا و یونان و اسپانیا و کشورهای شمال آفریقا می‌توانند بر فلسطینی ها تخلیه شده نظارت داشته باشند،.
شهرک نشینان کرانه باختری که حضور خود را تحمیل کرده اند، روش‌های سر راست تری برای ابراز نظر به روستاییان فلسطینی به کار می برند. آنها اعلامیه به ماشین ساکنین فلسطینی می چسپانند و عروسکهای آغشته به خون را در جلو مدارس می گذراند. بزودی به شما حمله ای همه جانبه خواهیم کرد و عظیم ترین مصیبت را بر سرتان خراب خواهیم کرد.یک اعلامیه که روز جمعه در شهر صلفیت در کرانه باختری دست به دست می چرخید می گوید: شما آخرین شانس برای یک فرار سازمان یافته به اردن را دارید، بعد از آن ما تمام دشمنان را نابود می کنیم و به زور شما را از سرزمین مقدسمان بیرون خواهیم کرد. چمدان هایتان را سریعا آماده کنید و به آن ناکجا آبادی که از آن آمده اید بروید. ما داریم می آییم.
مقصود روشن است، هرچند مشخصات نقشه برای تغییر سیمای خاورمیانه آنچنان که ناتانیاهو نخست وزیر اسراییل برای اجرایش اولین روز بعد از هفتم اکتبر قسم خورد،مشخص نیست.
نکته دوم
حتی اگر جنگ فردا در اولین روز چهارمین هفته آن به پایان برسد، ویرانی های بی سابقه ای که در منطقه هرگز شاهد آن نبوده ایم، توسط این حملات
نازی وار، آنچنان است که صدها هزار نفر از ساکنین غزه باید در چادر زندگی کنند. یک آواره گی دیگر می توانست با ماسک و نقاب تلاش‌های انسان دوستانه ترتیب داده شود.
مصر و اردن خر دو مخالفت خود را با نَکبه دوم و یا صراحتا یک فاجعه اعلام کردند. برای آن همسایه عربی که اسراییل را به رسمیت می شناسد، یک انتقال جمعیت عمده، مسئله ای است مربوط به بود و نبود . وزیر امور خارجه اردن ایمان صفادی گفت: نکبه دوم به معنی و هم سنگ “اعلام جنگ “ است. او همچنان اضافه نمود، عمان اجازه یک فاجعه جدید و همچنین اجازه انتقال بحران دست ساز اشغالگری اسراییل را به کشورهای همسایه نخواهد داد. اینکه عمان قدرت انجام این دو موضوع را داشته باشد، مسئله ای است دیگر.
رئیس جمهور مصر فتاح السیسی بعد از گفتگو با اولاف شولتز گفت هرگونه حرکت فلسطینی ها از غزه به شمال سینا تبدیل به مقدمه و سابقه میشود که می تواند در کرانه باختری به اردن تکرار شود. اگر اسراییل می خواهد فلیسطینی ها در غزه را اسکان مجدد بدهد، می توانند آنها را به نِجوه ببرند، سیسی این پیشنهاد را با شیطنت به شولتز داد.
از زمان شروع این بحران، سیسی هنرپیشه ماهر، نقش جمال عبداناصر را بازی کرده است. اما مشکلی که سلف تازه تر او حسنی مبارک را در دوره اشغال غزه توسط اسراییل در سال ۲۰۰۸ وارد آخرالزمان خود کرد، هم حتما بر مغزش در سال انتخابات دوباره سنگینی می کند.
هم اردن و هم اسراییل هردو آنقدر ضعیف هستند که فقط می توانند امریکا و اسراییل را با نابودی خود تهدید کنند. هرچند وجود گروه‌های مسلحی که در سینا و اردن در مرز جنوبی و شرقی اسراییل موجودند ، باید به سازمان دهنده گان نکبه تنفسی برای فکر کردن بدهد.
عکس العمل آمریکا در باره تصمیم اسراییل برای تغییر نقشه غزه و خاورمیانه است که واقعا دارای اهمیت است.
امریکا را وارد کن
آیا جو بایدن رییس جمهور آمریکا اجازه این کار را به ناتانیاهو می دهد؟
ببخشید این یک سوال ساده لوحانه است. بایدن کنترل ناتانیاهو را از دست داده است، اما لانه خرگوشی که اسراییل امریکا را دوباره و دوباره در آن فرو برده است این دفعه عمیقتر است، شاید مثل تونل‌های حماس.
در طول سه هفته بایدن بیشتر نقشه هایی که بدقت برای منطقه ریخته شده بود را معکوس کرده است.
متارکه اصول نظامی: امریکا باید به دفاع موشکی و سیستم ارتفاع بلند برگردد و گروه ناوهای هواپیمابر که سه سال آخر را صرف عقب کشیدن آنها کرده بود، برگردند.
و همچنین الان در موقعیت تهدید ایران، کشوری که رهبر آن علی خامنه ای اجازه مذاکره مستقیم را با امریکا برای توافق هسته ای داده و خوشحال بود که آن کانال را باز نگه دارد، قرار گرفته است.
امریکا متفقین کلیدی ای در مصر و اردن دارد که با تمام توان فریاد سر می دهند .
علاوه بر این امریکا دو جنگ را در اوکرایین و غزه اداره می کند که استراتژی خروج برای هر دوی آنها ندارد و هردو ظرفیت محدود تولیدی بمب‌های هوشمند و راکت و گلوله های توپ آمریکا را خالی می کنند. انبارهای گلوله توپ آمریکا در اسراییل برای فرستادن به اوکرایین تخلیه شده اند. حال باید آن مهمات توپی که برای اوکرایین در نظر گرفته شده بود را برای اسراییل بفرستند.
لیست جنبه های منفی برای بایدن طولانی است و با گذشت هر هفته طولانی تر هم می شود. جای او برای مانور دادن روی اسراییل محدود است. آیا می تواند به فکر دست رد زدن به سینه ناتانیاهو باشد، او می داند که جمهوریخواهان به نفع خود از آن استفاده می کنند.
اسراییل هم از این خبر دارد و منتظر رییس جمهور سابق آمریکا دونالد ترامپ است. در صورتی که اسراییل موفق به خالی مردن بخشی از غزه شود،بایدن هم همچنین مشغول تعمق در باره وضعیت آینده منطقه است .
نشانه های آینده
یک پاراگراف در صفحه ۴۰ام نامه ای که توسط اداره بودجه و مدیریت به رییس موقت مجلس مجلس نماینده گان در ۲۰ام اکتبر نظر جالبی در باره این موضوع دارد. در این نامه کاخ سفید از کنگره می خواهد که مخارج “ فرار احتمالی ساکنین غزه به کشورهای همسایه را تأمین کند. بخشی از ۱۰۵ میلیارد دلاری که هفته پیش درخواست شد، پول برای اسراییل و اوکرایین را هم شامل می شود.
نامه می گوید: بحران جاری می تواند منجر به تغییر مکان و گذشتن از مرز و احتیاجات انسانی وسیعتر منطقه ای شود و بودجه احتمالا برای برنامه ریزی های لازم در حال رشد در خارج از غزه باشد.
برنامه ریزی های استاندارد برای اتفاقات غیر قابل پیشبینی، نشانه های اتفاقاتی که قرار است بیافتد؟
دیگر هیچ رهبر فلسطینی ای نیست که این را بخواند و به بایدن اعتماد کند که انتخاب درستی بکند. تمام اعتماد بر باد رفته است.
فقط چند هفته نگذشته است که یکی از مقامات رسمی امریکا در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که خاورمیانه آرام‌تر از همیشه و دهه های پیشین است، خاورمیانه خود را در آستانه یک جنگ منطقه ای می بیند.
متحد اصلی اش، اسراییل، از کنترل خارج گردیده است و هیچ تلاشی برای تشخیص جمعیت غیر نظامی و سیویل از جنگجویان حماس در غزه و بین شهروندان فلسطینی های اسراییل و فلسطینی های کرانه باختری نمی کند،
غضب جمعی اسراییل بر یازده سپتامبر خود آنچنان است، که حال حاضر در تمام جبهه ها همزمان در حال ضربه زدن است.
شاید فکر کرد ه اید که واقعیت و یا عقلانیت و خوشفکری جایی در واشنگتن پا به میان می گذارد، اما باید مدت طولانی ای منتظر آن اتوبوس باشید.
ترجمه:
فرزاد نازاری