(در حاشیه فراخوان به اعتصاب عمومی در كردستان)
اخیرا فراخوان مشتركی به نام "فراخوان احزاب و نیروهای سیاسی شرق كردستان"( منظور كردستان ایران است) خطاب به مردم كردستان برای اعتصاب عمومی در روز ۲۵ شهریور به زبان كردی منتشر شده است. بر اساس این بیانیه "احزاب سیاسی كردستان" ایران بعد از چند بار دیدار و مشورت، بیانیه ای مشترك، كه فراخوان مورد اشاره است، را منتشر كرده اند. امضا كنندگان این بیانیه علاوه بر حزب دمكرات كردستان ایران و كومه له (سازمان كردستان حزب كمونیست ایران) كه منظور جریان تحت رهبری ابراهیم علیزاده است، شامل پژاك، "سازمان خبات كردستان ایران"، "حزب آزادی كردستان(پاك)" و "كومه له زحمتكشان كردستان" است.
بحث من بر سر فراخوان اعتصاب عمومی و چرایی آن در این شرایط نیست. بحث من حتی بر سر چگونگی و نوع فعالیت مشترك كومه له ابراهیم علیزاده و حزب دمكرات و هر نیروی سیاسی دیگری در این نوشته نیست. نكته من چرایی رسمیت دادن به هر گروه و فرقه قوم پرست و فالانژ و بی اعتبار، توسط حزب دمكرات و كومه له ابراهیم علیزاده، به نام احزاب سیاسی در كردستان است. جریانات متحد حزب دمكرات و كومه له بر اساس هیچ معیاری یك جریان سیاسی، سازمان یا حزب سیاسی (مستقل از ماهیت چپ یا راست آنها) نیست. این اولین بار نیست که این دو جریان، بنا به نیاز روز خود، انواع گروه قومی، ضد اجتماعی، غیر مسئول و باند سیاهی را به عنوان حزب سیاسی برسمیت می شناسند و تلاش میکنند آنها را حتی در قامت نمایندگی مردم در كردستان به مردم بفروشند. چرا نیروهای باند سیاسی، كانگسترهای نظامی و ضد تمدن و فرقه های متعصب عقب مانده، البته از نوع كردی آن، هر بار توسط این دو جریان و به عنوان متحد آنها و زیر عنوان پر طمطراق "احزاب سیاسی كردستان" به جامعه عرضه میشود؟ اینکه کومله و دمکرات با چنین جریاناتی رابطه داشته باشند و با آنها خوش و بش و نسشت و برخواست کنند، امری مربوط به این دو جریان و پرنسیبها و بی پرنسیبی ها و فرصت طلبی شان است. اما زمانیکه بعنوان "احزاب اصلی کردستان" و در حقیقت بعنوان نمایندگان خودگمارده مردم كردستان پای كار و فعالیت مشترك با چنین نیروهای مخرب و فاشیستی میروند، آنها را در رده احزاب سیاسی کردستان قرار میدهند و مردم كردستان را به این و آن عمل سیاسی فراخوان میدهند، باید جوابگوی مردم آزادیخواه کردستان که به کرات دست رد به سینه این نیروها زده اند، باشند!
این نمایندگان خودگماره مردم کردستان پیش از اینهم باند قوم پرست عبدالله مهتدی را، علیرغم پرونده سیاه این شخص در تلاش برای ترور مخالفین سیاسی، در دامن زدن به تحریکات قومی و نژادپرستانه، در ترور مخالفین سیاسی درونی جریان خود و .... به نام حزب "جنبش کردستان" لانسه کردند و آنرا در قامت "حزب سیاسی" به جامعه معرفی کردند. ظاهرا امروز که عبدالله مهتدی خرش از پل پریده و وقعی به کومله و حزب دمکرات و "جبهه کردستانی" نمیگذارد، نیروهای فاشیست دیگری مانند گروه "پاک"، جریانی تماما باند سیاهی و گانگستری ضد تمدن و آماده اجیر شدن توسط هر نیروی ارتجاعی، را به لیست دلبخواهی "احزاب سیاسی کردستان" خود اضافه کرده اند.
حزب دمكرات و كومه له با این عمل خود و ادامه آن تا امروز، با اعتبار بخشیدن به این جریانات، بیش از همه چیز بی اعتباری خود، بی پرنسیبی و بی مسئولیتی و پایبند نبودن خود به ابتدایی ترین پرنسیبهای سیاسی را به نمایش میگذارند. رسمیت دادن به گروههای ضد تمدن و غیر مسئول از نوع این جریانات، فراخوان مشترك به مردم كردستان به این و آن عمل سیاسی، دست كم گرفتن شعور مردم آزادیخواه كردستان و بی حرمتی به آنان است.
مردم آزادیخواه و متمدن کردستان حق دارند به این دو جریان بگویند رشد کنید، از دوره ارباب رعیتی عبور کنید، متمدن شوید، به اراده و شعور ما احترام بگذارید! زنان و جوانان آزادیخواه در کردستان حق دارند از شما سوال کنند، از کی باندهای قومی و فاشیستی چون "پاک" و "پژاک" که نه فقط کمترین ربطی به زندگی و مبارزه آنها ندارند، که برعکس در مقابل تمام ارزشها، پرنسیبها و خواستهای آزادیخواهانه آنها ایستاده اند، صلاحیت نام حزب و نیروی سیاسی را به خود گرفته اند؟ حق دارند به شما بگویند دوستی با چنین نیروهای باند سیاهی برای بدنام و بی اعتبار شدن تان کافی نیست که امروز به خود اجازه میدهید عنوان نیروی سیاسی و حزب سیاسی را به آنها بدهید. حق دارند از شما سوال کنند شما به چه حقی چنین نیروهای ضد اجتماعی و مخربی را نماینده آنها قلمداد میکنید؟! مردم کردستان حق دارند بگویند شرم نمیکنید از زبان این باندها به ما فراخوان مبارزه میدهید؟
جامعه كردستان تاكنون و در تاریخ چند دهه گذشته به انواع گروههای مرتجع و فالانژ از نوع قومی تا مذهبی، از جریان رزگاری، سلفی، داعش و باند مهدتی و... نه گفته است، از تقابل ما کمونیستها با این نیروها، از افشا و طرد تا خلع سلاح آنها حمایت کرده و در ادامه این تقابل دست رد به سینه آنها زده است. رنگ و لعاب زدن به این جریانات توسط كومه له و حزب دمكرات و معرفی آنها به عنوان احزاب سیاسی، بیان بی پرنسیبی سیاسی این دو جریان، بی اصولی آنها به عنوان دو جریان سیاسی در كردستان است. هم پیمانی کومله و دمکرات با نیروهای فاشیست و باند سیاهی نشان از عمیق تر شدن فاصله این نیروها از اعتراض آزادیخواهانه و متمدن مردم در کردستان است. مردم آزادیخواه كردستان نه فقط دست رد به چنین هم پیمانی هایی میزنند كه بعلاوه آنرا به عنوان بی مسئولیتی این دو جریان و عدم پایبندی به اولیه ترین پرنسیب های مبارزه سیاسی به گردنشان آویزان میكنند.
۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳