اعتصاب و اعتراض و تعرض اقشار مختلف جامعه، علیرغم تعرض با برنامه حاکمیت، روزانه با وسعت در جریان است. روزانه بازنشسته ها خیابانها را به تسخیر در می آورند، زنان همه روزه برای دفاع از حق خود، مقدسات نظام و پایه هایش را میلرزانند. جوانان و معلمان و اقشار به فقر و فلاکت کشیده در جدالی روزمره به چیزی کمتر از زندگی انسانی رضایت نمی دهند.
طبقه کارگر و در صف مقدم آن کارگران صنعتی از فولاد و معادن تا نفت، گاز، پتروشیمی ها و... در اعتصاب و اعتراضشان و در جنگ برای آزادی و برابری، پایه های نظام كاپیتالیستی و حكومت اسلامی آن را  به چالش می کشند. در مقابل این صف، بورژوازی ایران و حكومتش با زندان و پرونده سازی، با توجیه فقر و گرسنگی و فلاكتی كه تحمیل كرده است و با وعده های توخالی، با سردواندن طبقه كارگر و محرومین به بهانه تحریم ها و با وعده بهبود برجام و پایان تحریم و با  رابطە با چین و قرارداد با انواع كشورها و فرج اقتصادی سعی در تحمیل حاکمیت خود برای دور و زمان دیگری دارد.

اعتراضات ایندوره با وجود فضای سنگین امنیتی، با وجود تلاشهای متنوع نظام در ایجاد ارعاب و باو جود دستگیریها و پاپوشدوزیها در سطحی سراسری در جریان است. علیرغم وعده و وعیدها، علیرغم تلاش برای سردواندن مردم به بهانه برجام و رابطه اقتصادی با چین و وعده فرج اقتصادی، مردم بدون توهم به بازیهای نظام با قدرت در حال مبارزه هر روزه هستند. سراسری بودن، متنوع بودن طیفهای در حال اعتراض و مبارزه و با جربزگی یکی از شاخصهای مهم و اصلی آن است.

با عیمقتر شدن اعتراضات و اجتماعات، با همه جانبه و سراسری شدن تحرکات اجتماعی، با آمدن قدرتمند طبقه کارگر خودآگاه، با وجود طیفی وسیع از کمونیستها، آزادیخواهان و فعالین مختلف و با تنوع بسیار اقشار و طیفهای مختلف در میدان، یکی از فوری ترین نیازهای چنین تحرک از پایینی پیوند خوردن این سطح از اعتراضات و اعتصابات گسترده با هم است. اتحاد و هماهنگی مبارزات، اعتصاب و اعتراضات چه در خیابان و چه در محیط کار و کارخانه روند گسترش و رادیکالیسم و قدرتمندتر شدن آن را تسریع و در همانحال مقاومت و تقلاهای رژیم حاکم را برای سرکوب و ایجاد ارعاب با مانع قوی روبرو خواهد کرد. دور اخیر دوره عبور از ماشین و سیستم ارعاب نظام بوده و در همانحال دوره روشن بینی و متوهم نبودن مردم به تلاشهای حاکمیت برای تغییر ذهنیت جامعه برای بقای خود بوده است.

امروز برای هرمعترضی، برای هر انسان آزادیخواهی و برای هرکسی که خواهان آزادی، رفاه و برابری و ایجاد یکی زندگی در شان انسان امروزی باشد، چاره ای جز تلاش برای سرنگونی نظام موجود نگذاشته است. این رژیم باید نابود شود تا رفاه، زندگی انسانی، امنیت و برابری برپا شود، به ذهنیت عمومی جامعه تبدیل شده است. درهر تک مبارزه ای و امید به پیروزی آن، نقشه سرنگونی نظام کاپیتالیستی حاکم نهفته است. این حکم بر متن بیشتر از چهاردهه حاکمیت نظام موجود و ناکارآمدیش در جواب به کوچکترین نیازهای جامعه، به داده و ذهنیت آن تبدیل شده است. سرنگونی نظام شرط اول و آخر برای احقاق نیازهای انسانی امروز این جامعه با اقشار مختلفش است. این پدیده است که جامعه را در تب و تاب یک تحرک بزرگ قرار داده و بمانند یک آتشفشان فعال که هر بار از گوشه ایی از آن آتش اعتراض و مبارزه فوران می کند. این انفجار انقلابی بی گمان روی خواهد داد و باید به پیشواز آن رفت و برای آن آماده شد.

برای پیشروی این جنبش از پایین، برای به پیروزی رساندن چنین سطحی از اعتراض متنوع و سراسری و برای پیوند خوردن و متحد کردن آن وظایف سنگینتری روی شانه های کمونیستها و فعالین اجتماعی، آزادیخواه و برابری طلب در محیط کار و زندگی قرار می دهد. فعالین سوسیالیست و فعالین و دست اندرکاران عرصه های مختلف و مبارزین تیز بین و آینده نگر فعال در اقشار مختلف، بی گمان تلاش خواهند کرد روند متحد کردن، همبستگی و پیوند این مبارزات وسیع، سراسری و در جریان را در بستری مشترک و در هماهنگی با هم متحد کنند. این نیاز فوری جنبش و تحرک از پایین و در جریان جامعه است. برای سازمان دادن یک حرکت عظیم هماهنگ و متحدانه جامعه کمونیستها و رهبران عملی خودآگاه باید نقشه اتحاد و پیوند مبارزات را در سطح سراسری ممکن نمایند.

در نهایت باید تاکید کرد بدون دخالت یک حزب کمونیستی چنین سطحی از اتحاد و هماهنگی ممکن نخواهد شد. کمونیستها و فعالین عملی خودآگاه و سوسیالیست با متشکل شدن در حزب کمونیستی خود لولای اتحاد و پیوند مراکز اعتراضی و اعتصابی خواهند شد. ابزار پایه ایی دخالت در قدرت سیاسی و همچنین ایجاد اتحاد و همبستگی اقشار مختلف جامعه برای کمونیستها حزب سیاسی و متحزب شدن در آن است. یکی از وظایف مبرم و گریزناپذیر کمونیستها برای به پیروزی رساندن جنبش و تحرک جامعه برای رفاه و زندگی بهتر متشکل شدن در حزب کمونیستی خود است.

حزب حکمتیست( خط رسمی) به عنوان بخش متحزب کمونیسم در ایران بی شک پای ثابت چنین تلاشی خواهد بود. حزب تلاش خواهد کرد، حزب همه کمونیستها و آزادیخواهان و مبارزینی باشد که برای رفاه و آزادی و زندگی انسانی مبارزه می کنند. در حزب خودتان متشکل شوید و این حزب را ابزار دخالتگری خود برای بە پیروزی رساندن جامعه معترض و انقلابی کنید.