مصوب کنگره دهم حزب (با اکثریت آرا، فروردین ۱۴۰۱، مارس ۲۰۲۲)
از آنجا که:
۱- در سیر تغییر نظام سیاسی - اقتصادی ایران و سرنگونی جمهوری اسلامی، دو نیرو و بازیگر اصلی، راست و چپ، بورژوایی و پرولتری، وجود دارد. پولاریزاسیون فضای سیاسی در ایران هرنوع توهم به سناریو "همه با هم" را در جامعه زدوه و عملکرد آن تماما منتفی شده است.
۲- راست و چپ، مقدم بر احزاب و سازمانهای آن، بعنوان دو جنبش موجود و اجتماعی، طی سالهای اخیر، به روشنی به دو صف متمایز، در تحولات آتی شکل داده است. دو صف که هریک تلاش میکند افق و آرمانهای خود را، هم در سیر سرنگونی و هم پس از آن، اعمال کند.
۳- چپ، تحت هژمونی گرایش کمونیستی با سازمان یابی و همبستگی سراسری، با تکیه بر مجامع عمومی و سازمانیابی شورایی، با اتکا به قدرت متشکل و سازمان یافته خود، امروز در بعد سراسری ابراز وجود کرده است. حزب حکمتیست (خط رسمی ) بخش متحزب گرایش کمونیستی در طبقه کارگر و جامعه است.
۴- اپوزیسیون راست به همراه بخش های متنوع کنده شده از حاکمیت، با تکیه بر امکانات باندهای قدرت در دولت های غربی، در این دوره تلاش کرده که خود را حول تقدس گذشته و یک رهبری واحد، متحد و منسجم کند.
۵ـ مردم ایران، در دل مبارزات جاری خود، مبارزات کارگری و مردمی، مدت ها است که "انتخاب" خود را کرده اند. این انتخاب چیزی نیست جز چپ و عدالتخواهی کارگری.
۶- نیروهای راست در برابر این واقعیات، سیاست کنار گذاشتن کمپین های "اتحاد همگانی اپوزیسیون" و جایگزین کردن آن با جدال علنی و رسمی، راست با چپ و کمونیسم، را رسما آغاز کرده اند. در این راستا تلاش میکنند جریانات غیراجتماعی و حاشیه ای "سناریو سیاهی" چون سازمان مجاهدین خلق و دستجات و نیروهای قوم پرست را، نیز بعنوان متحدین تاکتیکی و دوره ای درکنار خود نگاه دارند.
۷- این شرایط، پولاریزه و رادیکال شدن فضای سیاسی جامعه، شکاف در حاکمیت را تشدید کرده است. یکی از نمودهای این تشدید شکاف، ریزش رو به افزایش درونی جمهوری اسلامی به نفع نیروهای راست و پیوستن بخشی از ناراضیان درون حکومتی به صف راست است.
با توجه به این واقعیات کنگره دهم حزب اعلام میکند:
۱- دادن تصویری روشن از ملزومات پیشروی و تضمین پیروزی طبقه کارگر و مردم، در جدال بر سر سرنوشت و آینده جامعه، را در راس وظایف خود میداند.
۲- بر آلترناتیو "کنگره سراسری شوراهای مردمی"، بعنوان فراهم کننده مناسب ترین شرایط پیروزی جنبش جاری، نه تنها در مقابل قدرت حاکم، که بعلاوه در مقابل همه نیروها و از جمله "راست" و جریانات حاشیه آن که در مقابل پیروزی این جنبش مانع ایجاد میکنند، تاکید میکند.
۳- حزب باید برای حفظ و گسترش هژمونی عدالتخواهی سوسیالیستی طبقه کارگر، مناسبات و رابطه خود با نیروهای راست را بیش از پیش شفاف و نقشه مند کند.
۴ـ حزب در سیر جدال با جمهوری اسلامی بعنوان قدرت حاکم، با تمام قوا در مقابل پروژه های راست برای دخالت در قدرت سیاسی، از جانب و به "نیابت" از مردم، و از بالای سر آنها، می ایستد.
۵ـ رهبری آتی حزب باید تلاش کند، که راست را به قبول موازین متمدنانه مبارزه سیاسی - حزبی در جامعه، به قبول هرآنچه که مردم امروز در جنبش و در جدالهای جاری خود، برای رفاه و آزادی انتخاب کرده اند و به هرآنچه که فردا در شوراهای مردمی و کارگری خود بعنوان "آلترناتیو حکومت آتی" انتخاب میکنند، متعهد کند.