روز پنجشنبه ٢٣ ديماه ١٤٠٠ ، معلمان در کردستان (شاغل و بازنشسته) همراه و همگام با دیگر معلمان در سراسر کشور دست به اجتماع زدند. تجمع اخیر چهارمين تجمع فرهنگيان کشور بود که با فراخوان "شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگيان ايران" برگزار گردید. علارغم فضای امنیتی شدید و احضار نماینده گان معلمان و همچنین ضرب و شتم و بی حرمتی به معلمان در برخی نقاط و تلاش رژیم مبنی بر ایجاد فضای رعب و وحشت، معلمان اجتماع و اعتراض خود را بر پا داشتند.
معلمان و بازنشستگان در این تجمعات خواستار افزایش حقوق و مستمریها و اجرای کامل همسانسازی، تحصیل رایگان، آزادی معلمان و زندانیان سیاسی در بند و رفع تبعیض، شدند.
امروزه بر کسی پنهان نیست که دامنه اعتراضات کارگری، دامنه اعتراضات معلمان و پرستاران و ... و در یک کلام صدای اعتراض طبقه زحمتکش جامعه زمین را زیر پای حاکمان و حامیان سرمایه داغ کرده و نوید زلزله ای با پرچم آزادی و برابری را می دهد.
به دنبال اعتراضات دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ و پس از آن اعتراضات روزانه کارگران و خصوصا اعتراضات کارگران هفت تپه، فولاد و کارگران پیمانی شرکت نفت و پتروشیمی ها،اعتصابات معادن و... جامعه ایران حول مسئله "معیشت و رفا" قطبی شده و سمپاتی جامعه را به سوی این طبقه و خواست و مطالباتشان جلب کرده است.
آنچه که مهم است و بر کسی پوشیده نیست اعتراضات طبقه كارگر و بخش محروم جامعه هر بار به شکلی وسیع تر، سازمان یافته تر و توده ای تر به جلو آمده است و خبر از یک تلاش هوشیارانه برای تامین یك رهبری منسجم و یک هماهنگی کامل را در بعد سراسری می دهد و به معنی دیگر جمله "چاره رنجبران در وحدت و تشكیلات است" را به شکل ملموسی و در دل یك مبارزه روزمرّه عینیت پیدا میكند.
اجتماعات و تحرک سراسری معلمان به شیوه ای سازمان یافته و تحت یک رهبری واحد طی ماه های اخیر و به دنبال آن اعتراضات منسجم و سراسری بازنشستگان در سراسر ایران طی همین مدت این واقعیت را نشان داد که طبقه کارگر، معلمان، بازنشستگان، زنان و دیگر اقشار محروم جامعه راه خود را باز یافته است و تشکل، انسجام، سازماندهی، اتحاد و رهبری کارآمد و بعلاوه اصلی ترین مطالبات آزادیخواهانه و برابری طلبانه را به عنوان تنها پرچم و ابزار و سلاح دست خود به درستی در دست گرفته است.
اما آنچه که اینجا حائز اهمیت است و قابل تاکید، حضور معلمان کردستان همگام با دیگر معلمان در سراسر کشور است که حاوی پیام مهم و بزرگی به مردم کردستان است و آن اینکه تنها با اتکا به هم طبقه ای هایمان و در اتحاد و یکپارچگی در بعد سراسری است که می توان به خواست و مطالبات خود رسید.
فارغ از هیاهوی گرایشات مختلف قومی مذهبی برای اینكه به این حركت بخش محروم جامعه برای رفاه و آزادی رنگ قومی بزنند و آنرا شقه شقه كنند، فارغ از اینکه معلمان در کردستان به چه زبانی سخنرانی کردند و فارغ از ارزیابی چپ و راست جامعه از این تجمعات، آنچه که مسلم و قابل ستایش است سخنرانی های پر شور معلمان و خصوصاً معلمان زن و همچنین حضور گرم دانش آموزان و خانواده هایشان در صفوف این اعتراضات و بعضاً سخنرانی های پرشور آنها در این تجمعات است. آنچه قابل تقدیر بود كه معلمان در شهرهای مختلف كردستان به عنوان بخشی جدا ناپذیر از مردم محروم جامعه ایران با خواست مشترك و سراسری به میدان آمدند و پرچم عدالتخواهی را به اهتزاز درآوردند. تمامی این فاکت ها این حقیقت انکار ناپذیر را نشان می دهد که معلمان و فرهنگیان در کردستان به ما راه نشان می دهند که تنها با پیوند مبارزات خود، مبارزات طبقه کارگر و طبقه زحمتکش جامعه در کردستان، مبارزات زنان در کردستان با اعتراضات سراسری و ایجاد پل ارتباطی می تواند خواست و مطالبات خود را پیگری و به نتیجه رساند.
طبقه کارگر در کردستان درس دیگری از معلمان آموخت، درسی که نه در کلاسهای درس، بلکه در میدان مبارزه آنرا آموخت که اینکه برای احقاق حقوق خود باید این پیوند سراسری را ایجاد کرد، باید متشکل شد، باید سازمان یافت و رهبری کرد تا حق اعتراض، حق اعتصاب، حق تشکل و حق زندگی ای انسانی و مرفه را به حاکمان تحمیل کرد.
حضور دانش آموزان به همراه خانواده هایشان این درس را به ما آموخت که فارغ از اینکه کجا ایستاده ایم، خواست همه ما، آزادی، رفاه، امنیت جانی و شغلی و دیگر خواسته های انسانی مشترک است و یک دشمن مشترک داریم، بنابراین ما در کنار هم خواهیم ماند و تا به زیر کشیدن تمامی قوانین ضد انسانی، به زیر کشیدن مناسبات تولیدی و استثمار گرانه و به زیر کشیدن نظم موجود، مبارزه خواهیم کرد.
پیوند سراسری مبارزات معلمان و دیگر توده های زحمتکش در کردستان توانسته و می تواند توازن قوا را به نفع مردم، تغییر دهد و صفوف مبارزاتی جنبشهای اجتماعی موجود را مستحکم تر و به مثابه یک کاتالیزور وادار به پیشروی کند. بی شک این مهم به دست نخواهد آمد مگر فتح یک به یک سنگرها، از آزادی معلمان در بند و زندانیان سیاسی گرفته تا اجرای کامل همسان سازی ودیگر مطالبات انسانی خود. بدون تردید مبارزات ما با تحمیل هر خواست و مطالبه ای از تحصیل رایگان تا افزایش دستمزد و آزادی معلمان دربند و...، صف ما اعتماد بنفس بیشتری پیدا میكند و صفوف ما متحدتر و قوی تر خواهد شد.
اکنون که بحران سرتاپای رژیم جمهوری اسلامی را فراگرفته، اکنون که این رژیم مشروعیت خود را در جامعه از دست داده، اکنون که دوران حاکمیت جمهوری اسلامی به انتهای خود نزدیک شده و در سراشیبی سقوط قرار دارد و دوران اعتصابات و اعتراضات بزرگ و سراسری شروع گشته است.
امروز این جنبش معلمان است که در میدان حضور دارد و حمایت از آن، شرکت در آن و دخالتگری در آن روی میز کار هر فعال کارگری، هر فعال سیاسی، هر فعال جنبش زنان، جنبش دانشجویی، پرستاران، بازنشستگان قرار دارد و باید آستین ها را بالا زد و این سنگر را فتح کرد و به پیروزی رساند.
معلمان در کردستان راه خود را یافته و راه نشان می دهند و اتحاد و همبستگی با دیگر معلمان در بعد سراسری را مشعل راه خود کرده است و بی شک این سرآغازی خواهد بود برای شكل دادن به اتحاد صفوف دیگر اقشار زحمتكش. معلمان راه نشان میدهند و اهمیت اتحاد مردم زحمتكش، از محصل تا همه اقشار را بانگ میزنند. اكنون جا دارد در همه شهرها و مدارس در صف معلم و دانش آموز و دانشجو نیروی خود را سازمان داد، توده معلم و دانش آموزان و... را دور هم جمع كرد، مجامع عمومی خود را به عنوان ظرف اتحاد خود شكل داد و به شیوه جمعی بر سر مسائل خواست و مطالبه خود بحث كرد و مشتركا تصمیم گرفت و كل نیروی خود را برای تامین آن متحد كرد.
ما باید و نیاز مبرم داریم كه در همه جا برای ایجاد شوراهای كارگری، شوراهای مردمی، شوراهای معلمان، شوراهای دانش آموزان و... تلاش كنیم. آینده بهتر و تامین یك زندگی انسانی تنها و تنها با نیروی متحد ما و با كنار گذشتن حاكمیت اقلیتی سرمایه دار و حكومتش ممكن است. اتحاد امروز صف ما، در شوراها و تشكلهای خود در كنار صف متحد طبقه كارگر نوید دنیایی برابری و عاری از ستم را میدهد. پرچم چنین تحولی انسانی همه جا در صفوف طبقه ما در صف زن و معلم و بازنشسته در كنار و همراه با طبقه كارگر به اهتزاز در آمده است. این جنبش باید به افق رهایی بخش سوسیالیستی به افق دنیای برابر و عدالتخواهانه مسلح شود و این مهم كار كمونیستی طبقه كارگر و كار جنبش ما است.
اعتراضات معلمان در کردستان دریچه ای به سوی همبستگی سراسریست و باید آنرا تقویت و بسط داد.