چهارشنبه و پنجشنبه ۲۷ و ۲۸ اکتبر ۲۰۲۱ در آخرین دادگاهی جولیان آسانژ، در داخل و بیرون دادگاه رویال لندن روزهای پر التهاب و نفس گیری بودند.
بنا به شکایت دولت امریکا مبنی بر قبول نکردن رای قاضی های دادگاه لندن برای عدم استرداد آسانژ در اوایل امسال و پذیرش این شکایت از جانب سیستم قضایی انگلستان، این دور روز قرار بود چند « قاضی بیطرف، مدافع عدالت و آزادی بیان» برای جولیان آسانژ حکم صادر کنند که او برای شکنجه و اعدام به آمریکا استرداد شود. در مقابل هم جمعی از اکتیویست های چپ و سوسیالیست که همه از مدافعان حقوق بشر و آزادی بیان اند در داخل و بیرون دادگاه قرار داشتند که نه فقط شدیدا مخالف استرداد او بلکه خواهان آزادی بی قید و شرط اش بودند و هستند.
قاضی ها قرار بود روزنامه نگاری را دادگاهی کنند که اسناد جاسوسی و جنایات دولت امریکا بر علیه بشریت را افشا کرده بود که میلیونها مردم بی دفاع دیگر زیر سیاست های غیر انسانی آمریکا و هم پیمانانش کشته و زخمی و آواره نشوند. او نه مثل آنها بمب بر سر مردم کشوری ریخته، نه در تاسیس و تقویت طالبان و القاعده نقش داشته، نه کودتاها کرده، نه نقشی در شکنجه ها و اعدامهای گوانتانامو داشته و نه ..... . بلکه برعکس با تکیه بر مهارت و حس مسئولانه و انسانی اش در قبال بشریت، بخش کوچکی از اسناد این جنایات که دهه هاست توسط حاکمیت آمریکا و هم پیمانانش صورت گرفته و میگیرد را افشا کرده است و بهمین دلیل اینچنین از دستش شاکی هستند و او را تهدید به ترور میکنند.
کمیته و کمپین دفاع از اسانژ که در طول این نه سال از هیچ تلاشی برای آزادی اش دریغی نکرده، چند روز قبل از برگزاری این دادگاه کذایی هم جلسات و اعتراضاتی را در لندن و چندین کشور دیگر در دستور کار خود و مدافعان آزادی بیان گذاشتند. نهایتا هم فراخوان دو روز کامل اعتراض را در دو روز دادگاهی اش دادند.
در این دو روز صدهها نفر از مدافعان آزادی بیان و مخالفان سیاست های جاسوسی و جنایتکارانه حاکمیت آمریکا و هم پیمانانش، در این تجمع شرکت کردند. همین فشار اعتراضی باعث شد که دهها خبرنگار از خبرگزاری های مختلف و مستقل علیرغم اینکه خبر داشتند آسانژ حضور در دادگاه را رد کرده، از صبح زود با دوربین هایشان آنجا حاضر شوند و گزارش تهیه کنند.
بایکوت رسانه های مین ستریم امثال بی بی سی، صدای آمریکا و امثالهم هم نتوانست مانع این شود که این اعتراض انعکاس نداشته باشد. سخنرانان از هم دست بودن این رسانه های سرمایه داری با دولتهای آمریکا و انگلستان در زندانی کردن و فشار بیشتر به آسانژ میگفتند و با شعر، موزیک و شعار فریاد می زدند « بی بی سی شرمت باد، شرمت باد».
حاضرین در تجمع بصورت مستمر شعارهای « جولیان آسانژ آزاد باید گردد»، « تنها تصمیم عدم استرداد آسانژ است» و امثالهم را فریاد میزدند و با خلاقیت های مختلف از تهیه تصاویر بزرگ آسانژ گرفته تا شعار، موزیک زنده اعتراضی، درست کردن و پوشیدن لباس های جلادان و قاضی ها، ماسک، روبان، نقاشی، بنر و .... توجه اکثر عابرین پیاده و سرنشینان ماشین ها را به خود جلب کرده بودند. بازخوردش را در بوق زدنهای ممتد اتوبوس ها و دست تکان دادن های مسافران و عکس گرفتن ها و فیلمبرداری ها میتوانست دید. این مسئله خود باعث انتقال روحیه و انرژی به جمع و هم صدا شدن میشد.
در وقت ناهار و اتمام وقت دادگاهی، وکیل، دکتر و پارتنر آسانژ، چند و چون دادگاهی را برای معترضین و رسانه ها بازگو میکردند. بعد از دو روز دادگاهی نتیجه نهایی عقب انداختن تصمیم قاضی ها برای چند هفته بود. قرار است بدون سر و صدای معترضین که در داخل دادگاه هم طنین انداز شده بود تصمیم شان را بگیرند و اعلامش کنند.
پارتنر آسانژ در ملاقاتی که با او داشته بود وضعیت سلامتی فیزیکی و روانی آسانژ را برای حاضرین بیان کرد. در حالیکه بغض گلویش را گرفته بود، تعریف میکرد « جولیان خیلی لاغر شده و حالات روانی اش بهم ریخته و حالش اصلا خوب نیست. طبیعتا این حاکی از درجه بالای فشارها و تهدیداتی ست که در این چند سال و بویژه این اواخر روی او وارد کرده اند.»
ّ همزمان با این اعتراض در چند شهر و کشور دیگر از جمله هلند، لهستان، آلمان، استرالیا، آمریکا، بلژیک چند کشور دیگر اعتراضاتی در جریان بود.
فعالین حزب حکمتیست (خط رسمی) حضور فعالی را در این دو روز تجمع اعتراضی داشتند. نقش فعال و میلیتانت بودن رفقا باعث شده بود که تعدادی از رسانه ها از تصویر رفقای حزب در تیتر اول رسانه هایشان استفاده کنند. همچنین یکی از برگزار کنندگان کمپین ( بِن Ben) مصاحبه ای را با رفیق بختیار پیرخضری تحت عنوان یک سازمان کمونیستی ایرانی حاضر در این تجمعات تهیه کرد. در گوشه دیگر مصاحبه دیگری از طرف یک خبرنگار ( See Li) با رفیق سونیا محمدی انجام شد. دلیل روشن حضور ما در این اعتراض و اعتراضات گذشته، اهمیت شکست این دادگاه و در پی آن سلامتی و عدم استرداد و آزادی آسانژ و همبستگی بیت المللی در دفاع از آزادی بیان نکات اصلی این مصاحبه ها بود. تشکیلات لندن حزب مُسرانه خواهان آزادی جولیان آسانژ است و تا آزادی او در کنار «کمپین و کمیته برای آزادی جولیان آسانژ» در اعتراضاتی که برای آزادی اش شکل میگیرد حضور فعال خواهد داشت.
ما یقین داریم با همبستگی هزاران نفره و بیشتر نه فقط میتوان مانع استرداد او شد بلکه میتوان او را آزاد کرد.
زنده باد همبستگی بین المللی برای آزادی آسانژ!
تشکیلات لندن حزب حکمتیست (خط رسمی )
اکتبر ۲۰۲۱