هیات مدیره تشکلی به نام کارگران ساختمان شهر بانه خطاب به دولتمردان و دستگاه های قضایی و اطلاعاتی رژیم درخواست کرده که به کارگران مهاجر افغانستانی اجازه ورود به آن شهررا ندهند.
این درخواست علاوه بر این که ضد کارگری است، ضد اخلاق و وجدان انسانی هم هست. ضد کارگر است به خاطر این که طبقه کارگر در هرجای دنیا طبقه ای است که توسط سرمایه داران استثمار می شود و طبقه ای است که از محصول کار خود بجز دستمزدی ناچیز بی بهره است. به این معنا طبقه کارگر در سراسر جهان یک طبقه واحد، هم منفعت و همسرنوشت است. و ضد اخلاق و وجدان انسانی هم هست، چرا که کارگری که نیروی کارش را می فروشد و بویژه کارگر افغانی که از میان آتش و خون جان سالم بدر برده، شایسته ی احترام و هر گونه حمایت است.
هیات مدیره انجمن به نام کارگران ساختمان بانه، با این نامه ی سراپا ضد کارگری به دولت و نظامیان و دستگاه قضایی و پلیسی رژیم، نشان می دهد که نه از کارگر چیزی فهمیدده و نه منفعت کارگر را نمایندگی می کند. این نامه می تواند تقاضای یک نهاد قومی و فاشیستی علیه کارگران مهاجر افغانی باشد. شکی نیست این نامه نمی تواند مورد تایید هزاران کارگر و کولبه ر و بیکار و گرسنه شهرستان بانه باشد. آیا حسن آغایی که پای نامه را بعنوان رییس انجمن امضا کرده، به این عمل فاشیستی و ضدکارگری و ضد وجدان و اخلاق انسانی خود واقف است؟ فکر نمی کند که این امضا و مهر در تاریخ ثبت می شود؟
بیش از 40 سال است کارگران کردستان و از جمله بانه در بیکاری و گرسنگی و بی حقوقی بسر می برند. 40 سال است کارگر بیکار بانه در کردستان عراق و مرزها به کار و کولبه ری مشغول است. آیا مسبب این شرایط ضد انسانی در چهل سال اخیر کارگران افغانی بوده اند؟ آیا بیکاری و پناه بردن کارگران به کولبه ری بخاطر وجود کارگران افغانی است؟
هیات مدیره انجمن کارگران ساختمان بانه، به جای دشمن واقعی کارگران یعنی همان دستگاه هایی که برایشان نامه فرستاده، به جنگ کارگر مهاجر افغانی یعنی هم طبقه ای های خود می رود.
آیا این تقاضای ضد کارگری هیات مدیره در مجمع عمومی کارگران، به رای گذاشته و تصمیم گرفته شده است؟ هیچ هیات مدیره ای در انجمن ها و سندیکاها حق ندارد بدون کسب نظر و رای کارگران واحد خود در مجمع عمومی کارگران، چنین تصمیم و موضعی بگیرد. هیات مدیره با این اقدام شرم آور خود، در مقابل کارگران ساختمان بانه و کارگران کردستان اهانت بزرگی مرتکب شده است.
انجمن کارگران ساختمان بانه می بایست بجای این که سرگردنه را بگیرد و ورود کارگران افغانی را ممنوع کند، وظیفه طبقاتی و انسانی حکم می کند که از حقوق آن ها در مقابل کارفرماهای سوء استفاده چی دفاع کند و آن ها را به عضویت در انجمن دعوت کند.
کارگران شاغل و بیکار و کولبه ران کردستان و بویژه شهر بانه این اقدام ننگین هیات مدیره انجمن کارگران ساختمان بانه را نباید بپذیرند. نباید قبول کنند کسانی به نام انها از دستگاه های اطلاعاتی و ضد مردمی بخواهند که اجازه ورود کارگران افغانی را ندهند یا آنها را اخراج کنند. این ننگ را کارگران بانه نمی پذیرند. جا دارد کارگران پیشرو و آزاده ی ساختمان در شهر بانه مجمع عمومی کارگران ساختمان را فرا بخوانند، هیات مدیره را به محاکمه کشانده، آن ها را از رهبری انجمن پایین کشیده و کارگران پیشرو و انساندوست و ازادیخواه به جایشان بنشینند.
کارگران افغانی آواره و خانه خراب برای طبقه کارگر در سراسر ایران و کارگران کردستان، حتی مهمان نیستند، صاحبخانه اند. کارگران به حکم هم طبقه ای و هم سرنوشت بودن، می توانند در هر کشور یا شهری که دسترسی داشته باشند در کنار هم طبقه ای هایشان کار و زندگی کنند.
کارگران کردستان در همه شهرها و کارخانه و شرکت ها به حکم وظیفه طبقاتی و انسانی باید این اقدام هیات مدیره انجمن کارگران ساختمان بانه را محکوم کنند. نباید در برابر چنین موضع و تقاضای ضد کارگری و ضد انسانی ساکت بود.
کارگران افغانی به حکم جنگ طالبان و دولت فاسد و دخالتهای امریکا اگر از جنگ جان سالم بدر برده باشند به آوارگی و مهاجرت به کشورهای دنیا و از جمله ایران پناه برده اند. جمهوری اسلامی از موقعیت اسفناک کارگران مهاجر افغانی و خانواده هایشان استفاده کرده و جوانان و نوجوانشان را به جنگ سوریه فرستاده تا رژیم اسد را حفظ کنند.
سرنوشت دلخراش کارگران و مهاجرین افغانی در ایران را کیست که نداند. انسان هایی که در ایران بعنوان مهاجر و پناهنده برسمیت شناخته نشده و حتی فرزندانی که به دنیا می آورند فاقد شناسنامه اند و نمی توانند به مدارس بروند.
هیات مدیره انجمن کارگران ساختمان بانه یک معذرت خواهی بزرگ به کارگران افغانی و به همه کارگران کردستان بدهکار است. تنها پشیمانی و استعفا از هیات مدیره می تواند موجب بخشودگی انها از جانب طبقه واحد کارگران ایران و کردستان، شود!
و گرنه رهبران این انجمن بعنوان انسان های بی وجدان و کسانی که دوست و دشمن را نمی شناسند شناخته شده و ننگ ضدیت با هم طبقه ای های خود را بر پیشانی خواهند داشت. و این ننگ در تاریخ طبقه کارگر ایران و کارگران کردستان ثبت خواهد شد!
زنده باد همسرنوشتی طبقاتی کارگران
20 مرداد 1400- 11 اوت 2021