هفته گذشته رائول کاسترو برادر و جانشین فیدل کاسترو از ریاست جمهوری کوبا کناره گیری کرد. در این رابطه میدیای بورژوازی جهان از جمله فارسی  زبان ها، پایان کمونیسم در کوبا بعنوان آخرین سنگر کمونیست در جهان را اعلام نمودند و حاکمیت در کوبا را به نام خانواده کاسترو معرفی کردند.

قصد من در اینجا بررسی تاریخی انقلاب کوبا نیست که در نوع خود بعد از انقلاب اکتبر یکی از نمونه های مترقی تحولات تاریخی این صده است. در پاسخ به پروپاگاند بورژوازی جهانی علیه مردم و انقلاب کوبا و برای نشان دادن علت دشمنی شان توجه شما را به گزارش مستندی از زندگی مردم کوبا پس از انقلاب تا به امروز، در ادامه ی این یادداشت و تحت عنوان "در کوبا چه می گذرذ"، جلب می کنم.

از نظر بورژ وازی جهان، کوبا یک کشور کمونیستی است و یا چین و کره شمالی و غیره. این را می گویند تا انقلاب کارگری و کمونیستی کمون پاریس و انقلاب اکتبر را تخطئه کنند. این را می گویند تا دشمنی شان را با کمونیسم و قدرت کارگری نشان دهند و حاکمیت بورژوایی را تنها شیوه ی اداره جامعه  و یک روش زندگی ازلی و ابدی به خورد مردم بدهند.

زمانی با حمله ارتش فرانسه و حمایت همسایگانش به کمون پاریس، حکومت کارگری کمون را شکست دادند، ژنرال های ارتش گفتند: "حالا برای مدتی از شر سوسیالیسم خلاص شدیم!"

کمون پاریس و پیروزی انقلاب کارگری روسیه و برقراری حکومت شوراها، ولو مدت طولانی  دوام نیافت،. اما از آن زمان تا کنون خطر سوسیالیسم بر بالای سر نظام های بورژوایی و سرمایه داری و دولتهایشان قرار داشته و کنار نرفته است. پیشرفتهای طبقه کارگر جهانی  بویژه در کشورهای غربی مانند تحمیل رفاه و آزادیهای سیاسی تا به امروز مدیون کمونیسم مارکس انقلاب کارگری اکتبر  است.

کوبا یکی از کشورهای جهان است که تحت تاثیر انقلاب اکتبر و نسیم  سوسیالیسم قرار گرفت. انقلاب کوبا در سال 1953 به رهبری فیدل کاسترو و حزبش و با همراهی انقلابیون کوبا از جمله چه گوارا دیکتاتوری حاکم برکشور را به زیر کشید و پیروز شد. از آن زمان به بعد،  ایالات متحده امریکا کوبا را  در صدر کشورهای خطرناک جهان قرار داد و ادعا کرد که رهبران این کشور سلاح هسته ای در اختیار دارند! همچنین امریکا و واتیکان کوبا را کشوری شیطانی و دشمن دین و خدا معرفی کردند.

علیرغم این دشمنی آشکار و تحمیل بیش از نیم قرن تحریم و محاصره اقتصادی کوبا، هنوز مفسرین و مبلغان بورژوازی ضمن ابراز امیدواری که  با کناره گیری  رائول کاسترو از ریاست جمهوری، کوبا بعنوان آخرین سنگر کمونیسم فرو خواهد ریخت، اما نتوانستند وجود سیستم بهداشت و درمان و پزشک بسیار خوب و اموزش عمومی بسیار بالا و کودکان کوبایی سالم ترین کودکان جهان را انکار کنند. 

در کوبا چه می گذرد؟

در کوبا بیکاری وجود ندارد. هر فرد در دوران تحصیل نسبت به استعدادش جهت دهی می شود و از نظر حقوق دریافتی، بین انسان ها بیشتر از سه درصد تفاوت وجود ندارد. یعنی یک نماینده مجلس و یک گارسون به مقدار مساوی حقوق دریافت می کنند. دغدغه ای در مورد این که کودک یک خانواده در آینده چکاره خواهد شد وجود ندارد. زنان در دوران بارداری دوره های ورزشی، سلامتی و بهداشتی و تربیت فرزند دارند، چرا که در کوبا هر کودک متولد شده متعلق به دولت است. تحصیل در تمامی رده ها بطور مساوی و رایگان انجام می شود. در کشور کسی بی خانمان نیست و دولت موظف به تامین مسکن برای همه است. به هر زوج جوان یک خانه حیاط دار از طرف دولت و به صورت رایگان، تعلق می گیرد.

قیمت ها در همه جا یکسان و با نرخ دولت است . تمام مغازه ها و کسب و کار متعلق به دولت است. تمام کارکنان فروشگاه و رستوران ها و تاکسی رانی کارمند دولت هستند و از دولت حقوق می گیرند. گرانفروشی معنی ندارد. تمام محصولات غذایی  تا میزان معینی مجانی است. حتی اگر از حد نصاب تعیین شده بیشتر بخواهی پولی که پرداخت می کنی بسیار کم و ناچیز است. دغدغه پول وجود ندارد.

بیشترین حقوق دریافتی دراین کشور 30 یورو است. خیلی از مردم کوبا حتی این حقوق را لازم ندارند، چون بطور گسترده اکثر مایحتاج  و خدمات رایگان است. هر خانواده کوبایی در سال فرصت یک تعطیلات  مجانی از طرف دولت به هر نقطه از کشور را دارد. هر کس به هر مکانی اجازه ورود دارد و رستوران ها و هتل های مخصوص ثروتمندان که فقرا نمی توانند به انجا بروند وجود ندارد. هیچ تبعیضی در کار نیست . به دلیل استفاده نشدن از پول، یک کارگر ویک جراح بطور مساوی  از رستوران ها و مراکز تفریحی استفاده می کنند. به دلیل نبود دغدغه ی پول یا رقابت اقتصادی درهیچ جای این کشور تابلوی تبلیغاتی مشاهده نخواهید کرد.

کودکان از شروع تحصیل تا پایان دانشگاه هیچ لوازم التحریری را خریداری نمی کنند. تمام نیازهای آن ها توسط دولت تامین می شود. طبق گزارش سازمان بهداشت جهان و حقوق کودک، کودکان کوبا سالم ترین کودکان در جهان هستند.

تمام شهروندان بطور مساوی هر ماده غذایی را که بخواهند می توانند تهیه کنند. دولت هر ماه دو کیلو گوشت برای هر فرد تحویل خانوار می دهد. محصولات غذایی ارگانیک بوده  بهمین دلیل خریدن مرغ  و خروس برای نگه داری وجود ندارد.

خشونت در خانواده وجود ندارد چون هر زن یا مردی که به همسر خود کوچک ترین آسیبی برساند مجازات آن از 5 سال شروع می شود.

دغدغه ای برای سلامتی و درمان وجود ندارد. چون این کشور جزیره ای با دوازده میلیون نفر از نظر علم پزشکی در رده های بالای جهان قرار دارد به شکلی که انها موفق به درمان 80 در صدی سرطان خون در کودکان شده اند. در این کشور بالغ بر پنجاه هزار پزشک در حال فعالیت هستند. پزشکان کوبایی در تمام کشورهای امریکای جنوبی و کشورهای فقیر افریقا به صورت رایگان مشغول کار هستند. دولت حتی برای رعایت نظافت شخصی، هر ماه لوازم بهداشت شخصی را بصورت رایگان در اختیار همگان قرار میدهد که تمامی آن ها تولیدات کوبا هستند.

در این کشور طلاق وجود ندارد چون ازدواجی در کار نیست. ازدواج در این کشور در هیچ کجا به صورت رسمی درج نمی شود و زوجین در مراسمی مانند مراسم عروسی معمولی  در بین خود پیوند  زناشویی می بندند.

مصرف آب و برق تا میزان معینی مجانی است. اگر کسی از میزان تعیین شده بیشتر مصرف کند پولی می پردازد که معادل دو هزار تومان است. هدف از پرداخت این پول هم سرمایه گذاری برای بهبود کیفیت خدمات انرژی است.

منابع  طبیعی و محیط زیست در این کشوراهمیت بسیار ویژه ای دارد. اگر به حیوان بی سرپرستی در خیابان آسیبی برسانید یا بدون اجازه درختی را قطع کنید مجازات سنگین زندان در انتظار خاطیان خواهد بود. تمام حیوانات اهلی و خانگی کشور زیر چتر حمایت دولت قرار دارند و بصورت منظم غذا برای آنها در خیابان ها قرار داده می شود. این حیوانات تماما ثبت شده هستند و مشخصاتی مانند تاریخ تولد، اسم، وضعیت سلامت، جنسیت و منطقه زندگی با کارتی بر روی قلاده آنها نصب شده است. به نسبت منطقه زندگی این حیوانات دامپزشک های آن منطقه موظف به انجام معاینات ماهانه  حیوانات و گزارش آن به دولت هستند.

ساعت کاری در کوبا برای همه شغل ها 6 ساعت در روز است. از این رو انسان ها برای زندگی اجتماعی و خانواده خود وقت بیشتری می گذارند. رقص، موسیقی و تفریح بخش بزرگی  از زندگی مردم را تشکیل می دهد. همه ی خیابان ها پر از مکان های تفریحی و هنرمندان خیابانی است. تمام انسان ها در هر سنی ساعات قابل توجهی از روزشان را در این مراکز تفریحی  به مهمانی ، رقص، آواز خواندن و شنیدن موسیقی می گذرانند . تمام مراکز تفریحی کوبا متعلق به دولت است. تفریح و سرگمی دراین کشور 365 روز و 24 ساعته ادامه دارد. نسل جوان این کشور با چند رشته ورزشی سر و کار دارند. ورزش های رزمی و سوارکاری در بین این رشته ها در رده های اول است. کوبا ازمعدود کشورهایی است که مردم در ان خوشحال هستند دغدغه فردا روز را ندارند و در طبیعتی که  با وسواس خاصی تحت حمایت است به زندگی خود ادامه می دهند

خیابان های کوبا پر از اتومبیل های کلاسیک رنگارنگ است. با وجود آزاد بودن هر نوع خودرو اما مردم این کشور در سطحی گسترده علاقه به خودروهای آنتیک و کلاسیک دارند و با پرداخت ماهانه تنها دو یورو،  دولت اتومبیلی که بخواهید دراختیار شما قرار می دهد.

میزان جرم و جنایت در این کشورنزدیک به صفر است. در کشور دوازده میلیون نفری کوبا سالانه دو الا سه مورد سرقت به پلیس گزارش داده می شود. در کوبا از سال 2000 مجازات اعدام تعلیق و شکنجه ی زندانی ممنوع است.

مردم کوبا در رده های بالایی از میزان  رضایت و خشنودی در بین کشورهای جهان قرار دارند.  تعداد زیادی از معروف ترین و درعین حال زیباترین پلاژ و ساحل های جهان نیز در این کشور قرار دارد.  میزان بسیار وسیعی از خاک  کشور نیز توسط حکومت پارک ملی اعلام شده و هرگونه شکار و آسیب به محیط زیست در این مناطق مطلقا ممنوع و مجازات بسیار سنگین در انتظار افرادی است که از ان تخطی کنند.  کوبا دارای  جنگل هایی پر از میوه های طبیعی و استوایی است. بزرگسالان اکثرا سیگار برگ در دست دارند. کشیدن سیگار برگ جزو اداب و رسوم قدیمی مردم کوبا است. هر سال میلیون ها نفر توریست به کوبا می روند.

در کوبا تبعیض دینی، نژادی و جنسیتی در کار نیست. در این کشور به هیچ عنوان با سوالاتی در مورد دین ، ملیت و یا شغل مواجه نخواهید شد. چون این اطلاعات برای کسی مهم نیست. رهبر سیاه پوستان امریکا مالکومیکس از دوستان بسیار نزدیک فیدل کاسترو بود و کوبا را وطن دوم خود می دانست. به دلیل بیش از نیم قرن تحریم و محاصره اقتصادی امریکا و کشورهای غرب و جهان، قسمت اعظم  خانه ها و خیابان های این کشور را بافت قدیمی تشکیل می دهد. کوبا پس از مذاکرات با امریکا در دوره اوباما، موفق به ترمیم و اتمام پروژه های عمرانی خود شده است . تمام خیابان ها، خانه  و ساختمان های این کشور به نوبت و به صورت رایگان  در حال بازسازی و نوسازی هستند. اما به دلیل جلوگیری از برهم خوردن بافت شهری این  کشور،  خانه ها و ساختمان ها با شرایط و ظاهرهای قدیمی بازسازی می شوند و خبری از اسمان خراش ها و یا آپارتمان های  بلند نخواهد بود. خانه ای که فیدل کاسترو در آن زندگی می کرد یک خانه کوچک و معمولی در محله ای از شهر بود. 

مردم کوبا در طی سالیانی طولانی فشار و سختی های متحمل شده را فراموش نکرده و همیشه فیدل کاسترو چه گوارا را با احترام و چشمانی اشک بار به یاد می آورند. چند سالی از باز کردن درهای  بسته کوبا به روی جهان نگذشته است و کوبا در همه این دهه ها با پشتیبانی مردم و حمایت هایی از جانب اتحاد جماهیر شوروی سابق، سرپا مانده است.

کمتر از 2سال بعد از انقلاب کوبا، دولت آمریکا با استفاده از مخالفان کوبا عملیاتی را برای سرنگونی دولت انقلابی این کشور سازماندهی کرد. مخالفان مسلح‌شده از سوی ارتش آمریکا اما در نبردی که جنگ خلیج خوک‌ها نام گرفت شکست خوردند.

شرایط  و سبک زندگی انسانی و همین اندازه نسیم سوسیالیسم در کوبا و نه تمام سوسیالیسم، برای بورژوازی امریکا خطر جدی محسوب شده و در طول رهبری فیدل کاسترو در کوبا طبق اسناد 600 صفحه ای سازمان سیا (CIA ) که در سال 2006 منتشر شد، 638 بار تلاش برای ترور کاسترو سازمان داده شد که همگی کشف و خنثی شدند.

در چارچوب این اقدامات امریکا و سازمان اطلاعاتش نقشه ای برای ترور رائول کاسترو هم کشف و خنثی شده است.

این واقعیات و شرایط و سبک زندگی انسانی در کوبا می بایست مبلغین بورژوازی علیه مردم کوبا را خجالت زده و شرمسار کند!

دیکتاتور نامیدن فیدل کاسترو و دمکراسی نامیدن نظام های حکومتی بورژوازی در امریکا و غرب امثال ریگان، تاچر، بوش، ترامپ و...، دروغ بی شرمانه و پروپاگاند رذیلانه ی چشم پوشی بر تبعیض و ستم و  استثمار طبقه کارگر و صرف درآمدهای حاصل کار طبقه کارگر به تولید سلاح های کشتار جمعی و بمب هسته ای و سازمان دادن جنگ های جهانی و منطقه ای به بهانه های مختلف است.

2 اردیبهشت – 22 آوریل 2021