٢٥ اسفند سالروز بمباران حلبجه و همزمان سالروز جانباختن رفقای گردان شوان است. روز ٢٤ اسفند ١٣٦٦ در اواخر جنگ ایران و عراق جمهوری اسلامی همراه احزاب ناسیونالیست کرد که زیر چتر جبهه کردستانی متحد شده بودند  در عملیاتی مشترک به شهر حلبجه و روستاهای این منطقه حمله کردند و ارتش عراق را عقب راندند. دولت بعث عراق برای تلافی شکست خود روز ٢٥ اسفند شهر حلبجه را وحشیانه بمباران کرد. جمهوری اسلامی و احزاب متحد خود در جبهه کردستانی( جریان اتحادیه میهنی، حزب بارزانی و...) با اطلاع از تصمیم رژیم بعث برای بمباران شیمیایی حلبجه شبانگاه شهر را تخیله کردند و مردم محروم حلبجه را بی خبر از واقعه دهشتناکی که در انتظارشان بود رها ساختند. در این ماجرا حدود ٥ هزار انسان بی گناه، پیر و جوان و کودک جان خود را از دست دادند. جنایتی که هنوز هم علاوه بر باقی ماندن عوارض گازهای شیمیایی بر مردم منطقه و نسل بعدی آنها، اکنون هم عواقب روحی و روانی آن برای مردم زحمتکش این منطقه ماندگار است.

دو روز قبل از این فاجعە رفقای عزیز ما در گردان شوان کە در "بیارە" یکی از روستاهای مرزی در این منطقه مستقر بودند، متوجە تحرک مشکوک نیروهای ایران شدە وبە رهبری آنوقت گزارش میدهند و متعاقبا  فرمان عقب نشینی بەرفقا دادە میشود. 

رفقا سریع اقدام بەعقب نشینی میکنند اما اولا منطقه در اشغال جمهوری اسلامی بود، بعلاوه با بمباران حلبجه  فضای کل منطقه از گازهای شیمیایی پر شده بود و تعدادی از رفقای گردان شوان نیز مسموم شده بودند و حرکت رفقا نیز به میزان زیادی کند شده بود. پلی که در مسیر عقب نشینی آنها بود به کنترل جمهوری اسلامی درآمده بود و توسط آنها و متحدینشان در جبهه کردستانی تخریب شده بود. رفقای گردان شوان راهی جز حرکت به طرف دریاچه سیروان نداشتند. واحدهای کمکی ما تلاش کردند با قایق از کانال دریاچه آنها را نجات دهند که متاسفانه مورد حمله جمهوری اسلامی قرار گرفتند و تعدادی از رفقا نیز جان باختند.

نیروهای مسلح جمهوری اسلامی توانسته بودند کل منطقه را به کنترل در آورند و عملا رفقای گردان شوان در محاصره کامل بودند. آری رزمندگان گردان شوان در نیزارهای کنار دریاچه سیروان با جمهوری اسلامی درگیر شدند و با کمترین امکانات، در شرایطی که گازهای شیمیایی نیز تعدادی از رفقا را از پا انداخته بود، تا آخر جنگیدند. در این واقعه و جنگ نابرابر ٧٢ رزمنده کمونیست جان باختند. ١٢ نفر از رفقا در شرایطی که از پا افتاده بودن توسط جمهوری اسلامی اسیر و بعدا اعدام شدند. بدیصورت، ما در حزب کمونیست ایران و کومه له تشکیلات کردستان حزب در آن دوره ٧٢ همرزم، ٧٢ کمونیست و رفیق و عزیز خود را از دست دادیم. با واقعه گردان شوان جنبش کارگری و کمونیستی ایران یکی از گردانهای رزمنده خود را از دست داد.

امروز در سالگرد این رفقا، سالگرد عزیزانی که زندگی و جان خود را در راه آزادی، برابری و حکومت کارگری فدا کردند و تا آخرین نفسهای خود با شعار زنده باد سوسیالیسم ایستادند و جنگیدند، یادشان را با ادامه راه پر افتخارشان گرامی میداریم. طبقه کارگر ایران و کمونیستهای این طبقه ٧٢ رزمنده انقلاب کارگری را از دست دادند و اما امروز هزاران زن و مرد کمونیست از کارخانه ها تا محلات کارگری؛ از دانشگاه تا صفوف معلم و پرستاران و ...، با همان امیال و اهداف، پرچم انقلاب کارگری را در رزم روزانه خود با جمهوری اسلامی و با نظام کاپیتالیستی برداشته اند.

یاد کمونیستهای گردان شوان همیشه زنده است

زنده باد انقلاب کارگری

١٩ مارس ٢٠٢١