با سلام خدمت شما عزیزان کە دراین سرما وشرایط سخت کرونائی زحمت کشیدید ودراین تجمع شرکت کردید. همانطورکە درجریان هستید باردیگر مردم در شهرهای سلیمانیە، سیدصادق، چمچمال، پینجوین، کلار، گرمیان، حلبچە، رانیە، خرمال، پیرەمگرون و... برای اعتراض ونارضایتی علیە حکومت اقلیم کردستان بە خیابانها آمدەاند.
سخنان تکان دهنده مردم جان بەلب رسیدە ازمصیبتها ومشکلات خود از قبیل بیکاری، گرانی، ندادن حقوق بە حقوق بگیران (ازیازدە ماە حقوق تنها چهارماە آنهم با کسر حقوق)، شنیدن سخنان جوانی که برای تامین مخارج خانواده، و پدر معلم اش، ناچار به ترک تحصیل شده و میگوید با فرض اینکه درس هم خواندم، یا کار نیست یا اگر کاری هم پیداکنم مانند پدرم حقوقم را پرداخت نمیکنند، وجدان هر انسان شرافتمندی را به درد می آورد.
مردم به تنگ آمده از حاکمیت احزاب کردی به اشکال مختلف خواست کوتاه شدن دست این احزاب و حکومتشان از زندگی خود را اعلام میکردند. از معلم معترضی که با ابراز انزجار ازبی عدالتی حاکم میگفت که تنها درخواست من از این حکومت این است کە بروند و دست از سر مردم بردارند. ما خودمان جامعه را ادارە میکنیم، تا مادری فریاد میزد دو پسرم برای آزادی وامنیت مردم درراە حکومت کردستان جانباخته اند. اینها با گفتن اینکه "همه ما کرد هستیم و اعضا یک خانوادە"، "کردستان مال همەماست" کلاە سرمان گذاشتند و فرزندانم را بە کشتن دادند و پلاکاردهایی چون "سرنگون باد حکومت فاسدان"، تحمل دیگر بس است. امید به شما نیست"، "ای مردم چه میخواهید: جمع کردن بساط این حکومت" بیانگر نفرت عمومی از احزاب حاکم و خواست کوتاه شدن دست آنها از زندگی مردم است.
مردم عصبانی وبە تنگ آمدە در بعضی شهرها مراکز احزاب حاکم (حزب دمکرات، اتحادیە میهنی، حزب تغییر "گۆران"،دوحزب اسلامی) را تسخیر و بە آتش کشیدند. در اثر حمله و تیراندازی احزاب حاکم به مردم، تابحال دە نفر ازمردم معترض جانباختە و بیش از هفتاد نفر بدست نیروهای سرکوبگر زخمی شدند.
عزیزان
اعتراضات اخیر یکبار دیگر نشان میدهد که برای اکثریت مردم دیگر اوضاع قابل تحمل نیست و احزاب کردی در طول این سی سال غیر ازجنگ، نا امنی، بی حرمتی، زن ستیزی و زن کشی، بیحقوقی، وعدە و وعید، گرانی، بی دارویی، کمبود بیمارستان، فرار دستە جمعی جوانان ازکردستان، بی توجهی بە طبیعت و ویران کردن، گسترش موادمخدر وفحشاء، گسترش مساجد وطلاب واسلامگرایی و عقب راندن دەها ساله جامعە کردستان، ارمغان دیگری برای مردم نداشته اند.
این احزاب منشاء باند و باند بازی، دزدی وچپاول تمام درآمدها از منابع زمینی و زیر زمینی، و فساد مالی اند و سران شان سرمایه ها را در بانکها انباشت کرده اند.
دول غربی، آمریکا واروپا علیرغم داد و فریادهای حقوق بشری شان اساسا به فکر محکم کردن مرزهایشان علیە پناهندگان وفراریان ازچنگ این دژخیمان واینکە چە اسلحە وابزار جنگی را برای سرکوب مردم مناسبتر است، میباشند.
اعتراضات اخیر نشان داد دشمنان مردم، توان مقابلە بانیروی خشمگین مردم را ندارند. مردم حق دارند اعتراض کنند، بە خیابان بیایند، خیابانها را قرق کنند و دفاتر احزاب و مراکز دولتی و ... را به آتش بکشند. این تنها راه مقابله با سی سال جنایت احزاب کردی حاکم در کردستان است. این حق بی اما و اگر مردم است تا آنچە سالهاست روی دلشان ماندە بیان کنند.
درسایە سی سال حاکمیت حکومت بورژوا - ناسیونالیستی، مردم روی شادی، رفاه، امنیت واحترام را ندیده اند. در این سی سال مردم با اعتراضات خود حاکمیت را بە چلنج و مصاف کشیدەاند. این بار هم چند روز مردم بە خیابانها آمدەاند و خواست رفتن این احزاب و دولتشان را دارند.
ما، حزب کمونیست کارگری حکمتیست ـ خط رسمی با تمام امکانات و توان خود از این مبارزات آزادیخواهانه حمایت کرده ایم. با رساندن اخبار این اعتراضات به مردم در ایران، حضور در چنین میتینگها و شکل دادن به تحرکات اجتماعی در حمایت از مبارزه مردم در کردستان عراق و.... پشتیبانی بی اما واگر خود را از مردم کردستان عراق اعلام داشتەایم.
ضمن پشتیبانی میخواهم چند کلمە روبە مردم عزیزمعترض ومبارز بیان دارم:
مردم عزیز شهروروستاهای کردستان عراق!
اعتراض ونارضایتی شما تا مغز استخوان برحق است. هیچ انسان باانصافی کە آشنائی ابتدایی از وضعیت زندگی شما درآن سرزمین ثروتمند داشتە باشد نە فقط بشما حق میدهد بلکە درکنار شما وهمصدا باشما بمیدان می آید وبە صف مبارزاتیتان میپوندد.
سالهاست احزاب کردی با دروغ، با استفادە از"هم زبان" بودن، ادعاهایی چون "ما برادر هم هستیم"، "یک خانوادەایم"، "همە کردهستیم و برادر" و عوامفریبی های دیگر سرمردم کلاە گذاشتە اند! این چە برادری وهمزبانی و... است کە شما همه ثروت ومکنت زیرزمین وروی زمین و آسمان را برای خود وایل وعشیره تان برده اید و بهترین امکانات را درهمین کردستان کە اکثریت مردم نە گاز، نە نفت، نە مسکن مناسب، نە جادە، نە حقوق، نە برق، نە امنیت مخصوصا برای زنان، نە تحصیل درست و حسابی، نە دارو، نە بیمارستان ونە... ندارند؟ امروز دیگر اینکه این حکومت هیچ مشروعیتی ندارد بسیار آشکار است.
نکتەای کە من می خواهم عرض کنم این است کە هراعتراضی به صرف اینکە بر حق است پیروز نمیشود. میدانم شما هم برای رسیدن به آمال خود فداکارهای خیلی زیادی کرده اید. فداکاری لازم وضروریست اما همە چیز نیست.
فداکاری و از خود مایە گذاشتن مردم در کردستان در طول مبارزاتشان کم سابقە است. باید بە این تاریخ نگاهی عمیق انداخت وسبک وسنگین کرد. باید نقاط ضعف را دید و ازتجربە آن آموخت. همچنین باید نقاط قوت را بدست گرفتە وسنگ بنای مبارزات آتی قرار داد. باید بە امر مبارزە هم مثل علم نگاە کرد واین علم را آموخت.
در اعتراضات ایندوره مشاهدە کردید پیشروانی نە تنها ازروی احساسات وعصبانیت بلکه منطقی وروشن، نامشروع بودن این حکومت را بیان داشتند اما تنها منطقی بودن هم کافی نیست.
باید این پیشروان، این دلسوزان و کمونیستها و رهبران عملی بطور مرتب بە محل کار وزندگی مردم به ستوە آمدە رفتە و شیوه چگونگی رهائی ازاین جهنم رانشان دهند. همانطورکە حاکمان خونخوار هرروزە دور هم جمع میشوند و ازانواع وسائل وامکاناتی کە دارند برای تحمیل ستمگری شان استفادە میکنند، باید کارگران ومردم ستمدیدە هم توسط پیشروان درمحل کار وزندگی، دردانشگاە و... مرتبا دور هم جمع شدە و نقشە چە باید کرد را هربار توضیح داد ونوشت و در دست هر فعال و انسان مبارزی قرار داد. باید اینبار معلوم و مشخص باشد برای چە خواستی بە خیابان میروید ودرهرمرحلەای افق ودورنما را بەروشنی نشان دهند. پیشروان درهمە شهرها باید باهم هماهنگ شدە باشند واین ممکن نمی شود مگر کمونیستهای آن محله ها، شهرها و... آگاهانە برنامە ریزی وهماهنگی لازم را درسراسر کردستان بین خود سازمان دادە باشند.
شاید در مواردی لازم باشد تظاهرات سراسری فرخوان داد. باید قبل ازهرچیز بەآمادگی توجە کرد چون بارها امتحان شدە درچند شهر تظاهرات به شیوە حتا خشمگین و میلیتانت هم شکل گرفتە اما دستاورد لازم را نداشتە است. اینکە اینگونە تلاشها از طرف مردم شکل گرفتە است نتیجه نارضایتی مردم است ودر مقابل این وضعیت نکبت بار عکس العمل نشان میدهند. بقیە سازمان دهی و آمادگی قبل از تظاهرات بعهدە کمونیستها وپیشروان عملی است.
قطعا ترس از سرکوب طبیعی است چون اولا: هنوز ملزومات سازمانیابی و تشکلیابی که در بالا به آن اشاره کردم هنوز مهیا نبوده دوما: حکومت اقلیم از تمام قدرتش برای سرکوب استفاده می کند. و سوما: مردم نقشه عمل، افق و پرچم روشن در دست ندارند و آمادگی کافی برای شعار سرنگون باد موجود نمی باشد. با حضور حزب کمونیست کارگری کردستان و کادرها و کمونیستهای با تجربه اش حتما تلاش میشود که تلاش و مبارزات و فداکاریهای مردم معترض بهترین دستاوردها را داشته باشد و تجارب این مبارزه را برای مردم و فعالین کمونیست برای پیشرویها و تعرضات آتی بازتولید و بازنشر خواهند کرد.
نکتە دیگر روی سخنم بە نیروهای مسلح حکومت اقلیم است:
آیا میدانید ازچە کسانی دفاع میکنید؟ آیا میدانید تفنگهایتان را روبە چه کسانی نشانە گرفتەاید؟
مردمی کە طی این چند روزە بە خیابان می آیند وفریاد میزنند، ازروی خوشحالی و رفاه نیست، بلکە مجبورند، ناچارند، شیشە شیربچەهایشان، مثل شیشە شیر بچە های شما، خالی ازشیر است. جیبها خالی ازپول، سفرە خالی از نان، کرایە خانە پنج ماە پرداخت نشدە... برق وآب و... درست مثل شما، پس لولە تفنگتان را برگردانید بطرف ستمگران وظالمان. آیا میدانید تمام قدر قدرتی این جنایتکاران ناشی ازوجود تک تک شما دریگانهای نظامیشان است؟ بەپشتبانی شما، فرزندان همین مردم، دستەهای مختلف نیروی ویژە و زیروانی و... را سازمان دادە وهروقت بخواهند مردم را بە رگبار میبندند.
باید بدانید هرچە زودتر ازاین دشمنان مردم جدا شوید بە نفع خودتان ومردم است. احزاب کردی از حکومت شاە ایران وگارد ویژەاش وصدام و هرکدام از کشورهای سرکوبگر دیگر قدرتمند تر نیستند. شما توان مقابلە بانیروی سازمانیافتە تودەها را نخواهید داشت.
در آخر ضمن آرزوی موفقیت و پیروزی برای مردم مبارز و انقلابی کردستان باردیگر سرتعظیم واحترام برای جانباختگان فرود آوردە و خو درا شریک غم واندوە بازماندگان عزیز میدانیم.
نابود باد حاكمیت بوژوا-ناسیونالیست کردستان، زندە و پیروز باد مبارزات حق طلبانە مردم کردستان عراق.