به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن خالد عزیزی دبیر کل حزب دمکرات کردستان پیامی به زنان کردستان منتشر کرده است و تاریخی کاملا جعلی از "مجاهدتهای" این جریان و حزب در "دفاع از برابری زن" به نمایش گذاشته و این تاریخ "درخشان دفاع از حقوق زنان" را به دوران "قاضی محمد" رئیس حکومت عشیره ایی مهاباد در سال ۱۳۲۴ شمسی متصل کرده است.
ظاهرا جناب عزیزی روی حافظه "ضعیف" تاریخی جامعه حساب ویژه باز کرده است و این به غایت غیر واقعی است. این جمله تاریخی و درافشانی مصطفی بارزانی در مورد زنان که: "زنان باید نان خود را بپزند و نیاز جنسی مردان را فراهم کنند"، دقیقترین تاریخ "دفاع از برابری زن" ناسیونالیسم کرد را بیان میکند. مصطفی بارزانی، که هنوز هم به عنوان یکی از برجسته ترین "رهبران کرد"، ناسیونالیسم کرد به او اقتدا می کند، نماد ارتجاعی ترین تفکرات نسبت به زنان است.
خالد عزیزی بیخود تلاش میکند تاریخچه و سابقه درخشانی از مبارزات حزب دمکرات و جنبش ناسیونالیسم کرد در دفاع از برابری زن سرهم کند و تحویل خواننده بدهد. این ادعاها برای جامعه و بخصوص زنانی که در مناطقی در کردستان ایران زیر حاکمیت این حزب زندگی کرده اند، برای زنانی که تحت حاکمیت ناسیونالیسم کرد در کردستان عراق زندگی کرده و میکنند، شوخی تلخی بیشتر نیست.
اگر کسی میخواهد تاریخ "مبارزات درخشان" این حزب و ناسیونالیسم کرد را در "دفاع از حق زن" بخواند و بداند باید به تاریخ سی سال حاکمیت قوانین ارتجاعی و ضد زن شریعه ، به رواج قتلهای ناموسی در کردستان عراق بعد از به قدرت رسیدن احزاب کردی در آنجا، به تحقیر هر روزه زنان در جامعه و به سربه نیست کردن زنان در جامعه تحت حاکمیت "دولت کردی" نگاه کند.
ناسیونالیسم کرد بعنوان جنبشی بورژوازی کرد، نه فقط در ستمکشی زن و نابرابری زن و مرد در زندگی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ذینفع است، که تا مغز استخوان آغشته به عقب مانده ترین فرهنگ عشیره ای است. فرهنگی که حزب آقای عزیزی "افتخار" تحمیل آنها به زنان در کردستان و دفاع از آنها در مقابل جنبش برابری طلبانه و رادیکال زنان را در پرونده خود دارد. دفاع این حزب از قانون عهد عتیق "زن به زن" در کردستان، از چند همسری، از بردگی و بیحقوقی زن، دفاع مسلحانه از این فرهنگ ارتجاعی و جنگ با نیروی کمونیستی که پرچم برابری زن و جنگ با سنتها و فرهنگ عقب مانده در کردستان را داشت و ..... را نمیتوان پشت این لفاظی های زرق و برق دار مخفی کرد. خالد عزیزی حتما از خاطر نخواهد برد که پیشمرگان این حزب در جنگ تحمیلی علیه کومه له کمونیست حتی به جسد جانباختگان پیشمرگ زن وحشیانه تجاوز می کردند. پز "دفاع از برابری زنان" برای این حزب با کوله باری از تجاوز و تعرض به حقوق ابتدایی زنان زیادی زمخت و زننده است.
ناسیونالیسم کرد، جنبش سیاسی بورژوازی کرد برای سهیم شدن در قدرت، نمی تواند برابری طلب باشد. این جنبش سیاسی هم در نهایت به خاطر منافع سرمایه و سود بیشتر، منفعتش حکم می کند که زنان به عنوان کارگران بی جیره و مواجب در خانه محبوس باشند و در این جهت در رواج سنتهای ارتجاعی و مردسالارانه تلاش می کند. ناسیونالیسم خود بخشی از این سنت ارتجاعی است و در عمل بزرگترین تعرضها را بر علیه ابتدایی ترین حقوق زنان سازمان داده است.
"دفاع" حزب دمکرات و ناسیونالیسم کرد از حق زن همانقدر واقعی است که دفاعشان از کارگر و دفاعشان از اقشار محروم، همانقدر واقعی است که دفاع نیروهای مذهبی و ارتجاعی از حق زن!
پیام خالد عزیزی فقط و فقط قدرت جنبش برابری طلبانه زنان در کردستان و بخصوص هژمونی گرایش سوسیالیستی را در این جنبش نشان میدهد. این مدال طلا دادن آقای عزیزی به ناسیونالیسم کرد، نشان از قدرت، اتوریته و فشارفرهنگ سوسیالیستی و کارگری کمونیستی بر جنبش عشیره ایی و ناسیونالیستی کرد است. این پیام و این ادعای "دفاع از حق" که مدتها است این حزب به نمایش می گذارد، نشانه عقب نشینی این جنبش در مقابل جنبش برابری طلبانه عمیق در کردستان است. باید این عقب نشینی را عمیقتر و عمیقتر کرد! برابری زن بدون عقب راندن ناسیونالیسم و احزاب و نمایندگان آن ممکن نیست!
۸ مارس ۲۰۲۱