این روزها برنامه‌هایی از میدیای مجازی و برخی تلویزیون‌های فارسی‌زبان و نیروهای اپوزیسیون، در مورد ضرورت استفاده از اسلحه گرم علیه نیروهای سرکوبگر رژیم پخش می‌شود. آژیتاسیون‌هایی که مردم را به جنگ مسلحانه با حاکمیت دعوت می‌کنند.
شکی نیست که مردم به‌پاخاسته و زخمی که چهل‌وچند سال است زیر یکی از سیاه‌ترین و ضد انسانی‌ترین حاکمیت‌ها زندگی و مبارزه می‌کنند، مردمی که برای کمترین آزادی باید بیشترین بها، و حتی زندگی خود را، بدهند، حق دارند از هر وسیله و سلاحی برای دفاع از خود و شکست دشمن استفاده کنند. اما فرستادن جوانان بدون آمادگی، بدون سازمان لازم، بدون قدرت به پیروزی رساندن این جدال، به جنگی زودرس با رژیمی تا دندان مسلح، اگر تلاشی برای به شکست کشاندن آن نباشد، بی‌تردید سیاستی غیرمسئولانه و دوستی خاله خرسه است. برنده این جنگ زودرس قبل از هر کس جمهوری اسلامی است.
جنبش ما در شرایط امروز به هر چه توده‌ای و میلیونی‌تر شدن، به اتحاد سازمان‌یافته و سازمان‌یافتگی در کمیته‌های انقلابی، در شوراهای محل کار و زندگی و محلات شهرها نیاز دارد. این تضمین پیروزی در هر جنگی است. نمی‌توان لشکری را بدون نیروی كامل و قدرت و سازمان پیروز شدن به جنگ فرستاد. اعلام سوت دست‌بردن به اسلحه، قبل از تدارک پیرزوی آن، بردن مردم در جنگی است که شکست آن از امروز معلوم است. پشت این "رادیکالیسم" ظاهری و تشویق به جنگ نظامی برای پیروزی، باز کردن امکان به‌خون کشیدن آن توسط ارتجاع حاکم و هر نیروی ارتجاعی است. سوریه و لیبی آخرین نمونه‌های این سیاست و این "رادیکالیسم" و "عطش" به پیروزی "سریع" و "کم‌هزینه" است.
فرمان و تبلیغ دست بردن به ابزارهای جنگ نظامی و شبه نظامی ، قبل از تدارک و آمادگی به پیروزی رساندن آن ماجرجویی بیش نیست و به یکی از موانع به میدان آمدن توده‌های هر چه بیشتر و میلیونی در شهرها تبدیل می‌شود، دست رژیم را برای کشتار و سرکوب وحشیانه‌تر و دست قدرت‌های جهانی را برای خون پاشیدن به انقلاب مردم، به نام "دخالت بشردوستانه" و "حمایت از مردم ایران" باز می‌کند!
شکی نیست که این رژیم تا دندان مسلح، نهایتا در یک قیام مسلحانه سرنگون می‌شود. اما بگذارید خیابان‌ها و محل‌های کار و زندگی کارگران و زحمتکشان و زنان و جوانان مملو از ده‌ها و صدها هزار و میلیون‌ها مردم شود. بگذارید مردم در محلات، دانشگاه‌ها، کارخانه و ... متحد شوند، بگذارید شوراهای خود را برای هدایت جنگ امروز و اعمال اراده فردای خود ایجاد کنند. اگر سودای کسب قدرت روی شانه قربانی کردن مردم را ندارید، اگر نمی‌خواهید انقلاب آتی مانند سال ۵۷ توسط ضد-انقلاب به شکست کشیده شود، بگذارید این جنبش برای قیام با تمام قدرت آماده شود.
با سرنوشت جامعه، با این انقلاب، با زندگی نسل جوان تشنه آزادی بازی نکنید.
مردم آزادی‌خواه!
حزب حکمتیست (خط رسمی) شما را به تشکیل شوراهای مردمی فرا می‌خواهند.
ضامن پیروزی شما قدرت متحد شما در محله و شهر و کارخانه، در شوراهای مردمی شماست. شوراهایی که هدایت و رهبری جدال امروز را به عهده دارند و اجازه ماجراجویی به هیچ نیروی ارتجاعی را نمی‌دهند. دست به‌کار ساختن شوراهای مردمی خود برای هدایت، برای دفاع از خود، برای به پیروزی رساندن انقلاب و برای بدست گرفتن سرنوشت خود شوید!
حزب حکمتیست (خط رسمی)
۱۱ مهر ۱۴۰۱- ۳ اکتبر ۲۰۲۲