روز یكشنبه ۱۴ نوامبر در بیرون محل "دادگاه آبان" در لندن تعدادی از فالانژهای فرشگردی با علم و كتل "پادشاهی" به سمت هادی خرسندی، طنزنویس سرشناس، هجوم می‌آورند و با الفاظ ركیك و ضد- كمونیستی عملا قصد داشتند كه "دادگاه آبان" و محاکمه جمهوری اسلامی را به محلی برای محاکمه كمونیست‌ها و هر كسی كه مخالف سیاسی این اوباش فاشیست است، تبدیل كنند. "جرم" آقای خرسندی اینست كه مخالف سیاسی دیرنه نظام پادشاهی و سلطنتی در ایران است و ظاهرا صرف همین مخالفت سیاسی با اپوزیسیون راست و نظام پادشاهی كافیست كه همه، از جمله خمینی جلاد هم، به "جرم" كمونیست بودن مورد حمله، عربده‌کشی و تعرض "فالانژهای سلطنتی" قرار بگیرند. فالانژیسم این جماعت به قدری زشت بود كه حتی داد رضا پهلوی و حزب مشروطه ایران را هم درآورد، بطوریكه ناچار شدند برای حفظ آبروی خودشان هم كه باشد رسما فاصله خود را با طرفداران "پر و پا قرص" شان معلوم كنند.
اما نه "معذرت‌خواهی" حزب مشروطه و نه "خط فاصل كشیدن"های آقای پهلوی از طرفداران عربده‌جوی نظام سرنگون شده سلطنت نمی‌تواند كنه ماهیت استبدادی و ضد- كمونیستی این اپوزیسیون راست و چفیه‌بدوش‌های آن را از منظر افكار عمومی پنهان كند. نقطه اشتراك این مرتجعین فوکل کراواتی با هر نیروی ارتجاعی دیگری، منجمله جمهوری اسلامی، دقیقا ضدیت آنها با آزادی‌خواهی، با برابری و كارگر و كمونیست‌ها است. جنبشی که سخنگویان‌شان هنوز هم اعتراض‌شان به این است كه چرا پادشاه سابق نتوانست به اندازه خمینی و خط امامی‌ها در ایران كمونیست‌كشی راه بیاندازد! داد و فغان‌شان حول این مسٸله است كه چرا شاه سابق نتوانست به جای خمینی و جریان اسلامی، انقلاب ۵۷ را به خون بكشد و "شاهانه" آنرا شكست بدهد. تمام "اختلاف" و "تفاوت" این جنبش دست‌راستی با جمهوری اسلامی بر این پایه استوار است كه كدام‌شان مستبدتر، ضد كارگرتر و ضد كمونیست‌تر تشریف دارند و این استبداد را با کراوات یا عمامه در ایران حاکم کنند!
عربده‌کشی فالانژهای "جنبش فیروزه‌ای" آقای پهلوی علیه مخالف سیاسی، وصف حال و آینده اپوزیسیون راست و جنبش آن است. اپوزیسیونی كه با داعیه "دمكراسی" و "آزادی بیان" و "بی‌طرفی" برای همگان تلاش كرده است كه بعنوان "نماد همبستگی ملی" ظاهر شود.
ما حق داشتیم كه گفتیم پای عمل و پلاتفرم سیاسی كه پیش بیاید، اپوزیسیون راست ایرانی نسخه بهتری از عربده‌جویان فرشگردی و ضد- كمونیست ندارد.
هرچه وزن آزادی‌خواهی و رادیکالیسم کارگری در جامعه ایران پررنگ‌تر می‌شود، هرچه جامعه ایران بیشتر و بیشتر به‌سمت یك انقلاب اجتماعی تمام عیار با رنگ و بوی سوسیالیسم، آزادی، كارگر و برابری نزدیك‌تر می‌شود، پشت این اپوزیسیون راست و نیروهای فالانژ آن هم رو به‌دیوار می‌شود. هرچه كارگر و كمونیسم در جامعه ایران با نفوذتر و صاحب اراده می‌شوند این اپوزیسیون نیز حاشیه‌ای‌تر و ماهیت ارتجاعی آن عیان‌تر می‌شود. اوضاع سیاسی و متحول ایران با شركت و هدایت سوسیالیست‌ها در راس عظیم‌ترین جنبش اجتماعی تاریخ معاصر برای بزیر كشیدن جمهوری اسلامی، همزمان تمام داعیه‌های ترقی‌خواهانه و "دمكراسی" پوشالی اپوزیسیون راست را بر ملا می‌كند و راه انتخاب سیاسی صحیح و آگاهانه توده‌های وسیع مردم را هموار می‌كند. عربده‌جویان فرشگردی بهتر است دست و پای خود را جمع کنند!
تشكیلات خارج كشور حزب كمونیست كارگری – حكمتیست (خط رسمی)
۲۳ نوامبر ۲۰۲۱