حق زن در ایران بر پیشانی جامعه
هشت مارس، روز جهانی زن، روز اعلام برابری زن و مرد، روز اعلام آزادی زن از تبعیض و تحقیر و بی حقوقی، روز پیمان مجدد برای محو هرگونه نابرابری براساس جنسیت و روز اعلام تعهد مجدد برای پایان دادن به ستمکشی زن و زن ستیزی، فرا میرسد!
در دنیایی که بشریت با اتکا به دستاوردهای عظیم علمی، تکنولوژی، قدرت مقابله با مرگبارترین بلایای طبیعی را دارد، جامعه بشری که قدرت و توانایی نجات بشریت از هولناک ترین بیماری ها را دارد، در دنیایی که تسخیر ستارگان امری ممکن است، نیمی از شهروندان این جامعه بیدار، پیشرفته و متمدن در گوشه گوشه این کره خاکی گرفتار هیولایی به نام زن ستیزی و تبعیض جنسی اند!
زن سیتزی و نابرابری جنسی که مستقل از شکل و درجه توحش آن، عمق وارونگی و تناقض جهان سرمایه با برابری و آزادی انسان را لخت و عریان در مقابل همه بشریت قرار میدهد. زن ستیزی زخمی عمیق بر پیشانی بشریت امروز است!
در ایران اسلام زده، در جامعه ای که علاوه بر همه تبعیض ها و محرومیت های تاریخی زنان، چهل سال ابتدایی ترین حق زن نه تنها زیر لگد یک جامعه مردسالار است، که بعلاوه چهار نسل زنان آن در چنگال زندان مخوف و فاشیستی حکومتی که در آن زن بودن به صرف جنسیت، جرم سیاسی، اجتماعی، مذهبی، "اخلاقی" و"ایدئولوژیک" اعلام شده، اسیر و گرفتار است، جنبش رهایی زن به پرچمدار مبارزه علیه حاکمیت مذهب، علیه اسلام و علیه همه قوانین ارتجاعی حاکم، تبدیل شده است!
در جامعه ای که زن از تولد تا مرگ شهروند درجه دو، حقیر، کوچک تر، بی حقوق تر و بی احترام تر و بی پناه تر است! در جامعه ای که بیش از دهها میلیون زن تن فروش آن، بیش از نیمی از همسران، خواهران، مادران و ... نان آوران خانه هستند، جنبش رهایی زن قدرت و نیرویی غیرقابل انکار در اعتراض به نابرابری، به بیحقوقی و فقر و فلاکت است!
در جامعه ای که سهم هولناک کودکان دختر، دختران نوجوان و زنان، پیر و جوان، شاغل و بیکار، یا بازنشسته، از فقر و اعتیاد و فحشا و زندان و خشونت، کمترین رنگی از مدنیت و انسانیت بر جای نگذاشته است! در جامعه ای که هشتاد میلیون نفر در این مخروبه و برهوت ساخته دست مشتی انگل که برای حفظ نظام ضدبشری سود و سودآوری، زندانی شده اند و چهار نسل از زنان و دخترانش، با شمشیر اسلام، هر روز و هر لحظه تباهی و سیاهی، جنگ و خونریزی های تاسوعاها و عاشوراهای حاکم را علیه زنان تجربه کرده اند و طعم تلخ آن را در زندگی روزانه، شخصی، خانوادگی، شغلی و سیاسی، چشیده اند! هشت مارس امسال میتواند رنگ و بوی دیگری داشته باشد! میتواند رنگ بوی همبستگی عمیق و انسانی که در سراسر ایران در قلب ها و عمل هرروزه قربانیان این جهنم اسلامی موج میزند، به خود بگیرد!
زنان و مردان آزادیخواه، دست اندرکاران هشت مارس ایران!
هشت مارس امسال میتواند و باید نورافکنی عظیم بر بنیادهای سیاسی-اقتصادی نابرابری زن و مرد را روشن کند. این روز میتواند نه فقط روز محکوم کردن مسببین بی حقوقی زن در ایران، که روز اعلام جنگی نهایی به بیحقوقی زن، به نابرابری اقتصادی و اجتماعی زنان، به تحمیل فقر و فلاکت به میلیونها زن کارگر، زن کارکن و شاغل و بیکار و خانواده های آنان باشد.
هشت مارس امسال میتواند و باید پیام آور همبستگی و همسرنوشتی زنان و مردان آزادیخواه باشد! پرچم برافراشته شان در جدال شان، در همه عرصه ها و در سراسر ایران، برای رهایی از توحش ضد زن، توحش ضد سعادت، توحش ضد آزادی و برابری و رفاه حاکم در ایران باشد. باید از سکویی که امروز و پس از مقاومت و تعرض چهل ساله کسب کرده ایم و بر روی آن ایستاده ایم، برای تعرض بیشتر به حاکمیتی پوسیده و بی ریشه، برای بزانو درآوردن جنایتکاران حاکم، استفاده کنیم.
باید دست بکار شد! باید کارخانه، دانشگاه، محلات، بیمارستان، خیابانها و شهرها را به صحنه پرشور ضدیت با زن ستیزی سیستماتیک و حاکم تبدیل کرد. باید به هر شکل و در هر سطح ممکن اجتماع کرد! باید قوانین اسلامی و قرون وسطایی را زیر پا گذاشت و مرزهای جدایی جنسی را تماما و عملا درهم شکست! باید این تنور گرم برابری طلبی وسیع و توده ای در جامعه را به آتشی برای نابودی کامل زن ستیزی تبدیل کرد!
باید نشان داد جنبش رهایی زن تا دستیابی به برابری و آزادی همگان و برقاعده نشاندن جهان وارونه زن ستیز در ایران و احیاء حرمت انسانی مردم از پا نمی نشیند!
حزب حکمتیست (خط رسمی)
۷ اسفند ۹۹- ۲۵ فوریه ۲۰۲۱