فرض بر این است که هسته اصلی اول مه  مروری بر موقعیت جنبش کارگری در دل اوضاع و شرایط زندگی طبقه کارگر است، مسایل اصلی زندگی طبقه چطور است، رگه های اصلی مبارزاتی، نقاط ضعف ها و نقاط قوت ها کدامند؟ مخاطرات پیش رو و بلاخره همدلی برای ادامه مبارزه چیست... همه زیبایی اول مه این است که هر  جمع و هر بخش کارگری این امر را از زاویه کل طبقه در دستور قرار میدهد، خودش را جزیی از کل طبقه میبیند و آینده و چشم انداز و برنامه کارش را از همین زاویه در دستور قرار میدهد.

با این فرض، مساله اعتراض بازنشستگان  باید مساله محوری اول مه امسال باشد. چرا؟

  • -اهمیت و دستاوردهای این مبارزه باید شناسانده بشود و اشاعه پیدا کند، خیلی ساده به این خاطر که پیشروی بازنشستگان مستقیما پیشروی مبارزه  کل طبقه کارگر است.
    • بازنشستگان مساله مشترک و محوری همه کارگران یعنی معاش را مستقیما علیه دولت و از موضع تعرضی و طلبکار یعنی دستمزدها در دستور قرار داده اند. عزت و غرور کارگری اعتراضات بازنشستگان بخودی خود  جبهه حق طلبی وستیزه جویی را گامها بجلو رانده است.
    • در پی دور اخیر اعتراضات بازنشستگان، دیگر مبارزه سراسری به فضای سیاسی و مبارزاتی کارگری در ایران چسبیده است. دیگر معدنچیان هم با این الگو میتوانند مبارزات خود را پیش ببرند. دیگر باید دید برای مبارزه بر سر دستمزدها چه استنتاجاتی از این روش مبارزه قابل فکر است؟ چرا نباید کارگران فصلی به همین فکر بیافتند؟ مگر خودرو سازیها کم مشکل سراسری و فوری دارند؟ مساله اساسی این است که یک پل پشت سر گذاشته شده و از این پس  بزحمت میشود به کمتر از این سطح رضایت داد.   
    • معنا و مفهوم تشکل در دنیای کارگری "یک شبه" عوض شده است. بازنشستگان تشکل را از مباحثات کشدار اساسنامه و غیره (هر چقدر هم که این مباحث در جای خود مهم باشد) در درجه اول به رابطه میان آدمها در زمینه پیشبرد یک هدف معین تغییر دادند. مدتهاست که بیش از دویست مورد اجتماع اعتراضی جلوی تامین اجتماعی  فقط  بر مبنای یک توافق ضمنی، یک فراخوان  دهان به دهان شکل میگیرد. این ظرف مستحکم تر از هر چفت و بستی، هزاران کارگر با هزار و یک سلیقه و سابقه، را  متحدتر و همدل تر از هر وقت دیگر در بر گرفته است.
    • در زمینه سراسری و در پیشبرد اعتراضات، خود صحنه تجمع بهترین فرصت، امکان بحث، تبادل نظر و دخالت را برای بازنشستگان فراهم آورده است.
    • در مسیر اعتراضات و در عرض چند ماه، بجای تشکلهای فرمال و "بی دندان" تاکنونی، یک شبکه فعالین رادیکال شکل گرفته، ریشه دوانده اند. این بخودی خود تحقق یک تلاش چندین و چند ساله است. این شبکه همان "چفت و بست" هایی هستند به بالاتر به آنها اشاره شد.
  • - بازنشستگان یک مساله حیاتی و یک زخم کهنه از دنیای مبارزات کارگری در ایران را زنده کرد و روی میز قرار داد. بلاخره یک روز باید تکلیف مساله حمایت عملی و موثر بخش های مختلف کارگری روشن بشود.

لازم است در خاطر داشت که مثل هر اعتراض کارگری،  شروع اعتراضات بازنشستگان دست خودشان است، اما پایان آن، نتیجه آن، هرگز. آنچه مسلم است، بازنشسته ها حق دارند برای پیروزی در اعتراضشان روی حمایت هم طبقه ای های خود حساب باز کنند؛ این منطق اعتراضات کارگری است، قانون نانوشته در پیشانی هر حق طلبی کارگری در سراسر دنیا است.

در همین رابطه باید گفت که تا بحال فرصت نشده، اما بزودی بازنشسته ها، اگر زورشان برسد،  اجتماع خود را جلوی خودرو سازیها، جلوی پالایشگاه ها و دیگر مراکز بزرگ صنعتی برگزار خواهند کرد، ادعای همسرنوشتی و اتحاد را رو در روی برادران و خواهران کارگری شان قرار خواهند داد. کسی میداند پاسخ چیست؟ اول مه بهترین فرصت است که این کلاف از هزار سر باز بشود.

  • - اعتراضات بازنشستگان وارد دوره های حساس میشود. این حالت (بخصوص با توجه به کرونا و بنیه مالی و فردی بازنشستگان) تا کجا میتواند ادامه پیدا کند؟ دولت حتما روی فرسودگی  حساب باز کرده است، حتما انواع توطئه و تفرقه در آستین دارد، حتما از سرکوب تا آنجا که بتواند کوتاهی نکرده و نخواهد کرد. آیا بهتر نیست صفوف کارگری در مشارکت با بازنشستگان بخشی از اول مه را به قول و قرارها در این مورد اختصاص دهند؟
  • - اعتراض بازنشسته ها نباید و نمیتواند به همین ترتیب ادامه یابد. باید تقویت شود. باید بتواند عقب بنشیند، نفس تازه کند، بر دستاوردهایش "سوار شود"، از میان مردم حمایت بسیج کند... تا بتواند خواست های خود را تحمیل کند. همزمان مردم زحمتکش فرصت کنند از تجربه، روحیه و اشتیاق و رزمندگان پر افتخار خود بیاموزند و همراه شوند.

آیا نمیشود اول مه امسال به فکر محافل، پاتوق، انجمن های اخوت یا چیز مشابه با  بازنشستگان و در حمایت عملی از بازنشستگان در محلات بود، چتری را فراهم کرد که بازنشستگان دور هم جمع شوند، از بقیه زحمتکشان محله دور بازنشستگان حلقه بزنند و اعتراض بازنشستگان را به هیزم تازه تری برای اعتراض بزرگتر کارگران و مردم زحمتکش در تمام پهنه جغرافیای ایران تبدیل کرد؟

خلاصه اینکه، برای اول مه،  لیست اولویت های سال پیش رو به اندازه کافی طولانی است؛ اما اگر خاصیت اول مه در پاسخ های عملی برای مسایل  مربوط به همه طبقه است، آنوقت اول مه امسال بدون بازنشسته ها، بدون  گفتنی های بازنشسته‌ها، بدون غرور و شادی بازنشسته‌ها، و بدون همراهی بازنشسته‌ها رونقی نخواهد داشت!

اول مه همه قول بدهیم برای پیروزی بازنشستگان سنگ تمام خواهیم  گذاشت.