اعلاميه حزب کمونيست کارگري – حکمتيست

 

مراسم و جشنهاي باشکوه روز جهاني کودک

جلوه اي از قدرت عظيم بشريت سوسياليست

 

 

آماري در گوشه اي کوچک از رسانه ها و روزنامه ها از مرگ سالانه ۱ ونيم ميليون کودک  زير ۳ سال در جهان خبر ميدهد. اين ۱ و نيم ميليون کودک نه در جنگ، نه از امراض و نه حتي از گرسنگي، که بخاطر آشاميدن آب آلوده چشم از جهان فرو مي بندند. در ايران از صدها هزار کودک خياباني و کودکان کار صحبت ميشود. در کنار اين اخباري که قلب هر انساني ميفشارد، جشنواره و مراسمهاي باشکوه پارک لاله تهران و سنندج و کرج اميد ديگري را برجسته ميکند.  دست اندرکاران مراسم و جشنهاي روز جهاني کودک، عينا آمدند خود را و بچه هاي خود را به جاي همان کودکان تلف شده بخاطر آشاميدن آب آلوده گذاشتند، خود را به جاي کودکان خياباني گذاشتند و خود را در شرايط زندگي کودکان کار گذاشتند و به جاي آنها سخن گفتند.

در مراسم و جشنهاي باشکوه روز جهاني کودک در تهران و کرج و سنندج، کودکان را به لباسهاي شاد آراستند و موسيقي و گيتار نواختند و خنده شادي سر دادند تا اعلام کنند که کودک نبايد کار کند، که شادي و رفاه  و امنيت کودک مهمترين ملاک  انساني بودن هر جامعه است. رقصيدند تا به جهانيان اعلام کنند سهم کودک کار و آدامس فروشي و گرفتار شدن در دام باندهاي کانگستر پخش و توزيع مواد مخدر نيست، گفتند کودک به جاي مرگ ميتواند به مهد کودک و دبستان برود، گفتند در حالي که انبارها و فروشگاهها و فرودگاهها و بنادر انباشته از غذا و لباس و اسباب بازي و کتاب و داستان و فيلم و موزيک است، در حالي که قدرت بشر و امکانات تکنيکي و فني جامعه انساني پيشرفتهاي عظيمي کرده است، در حالي که هزاران هزار تحصيل کرده و درس خوانده و انسان توانا و معلم و استاد و دبير و دکتر و پزشک وجود دارد و صنعت داروسازي وارد ساختن وسائل علاج امراض لاعلاج ميشود، در حالي که شرکتهاي توليد کننده نوشابه ميليارد ميليارد متر مکعب آب پاستوريزه و آب ميوه و نوشيدني توليد ميکنند، جنايت است که فقط بخاطر کسب سود و "به صرفه نبودن" حفظ حيات ميليونها انسان زنده، کودک از تشنگي ميليون ميليون بميرد. گفتند وقتي تاراج ثروت و اموال جامعه توسط مشتي مفت خور که يک روز را در عمرشان کار نکرده اند، آنهم در اراقام نجومي، از لابلاي خبرها درز ميکند و در همان حال معلم بايد به خيابان بيايد و اعتصاب کند و بنويسد و فرياد بزند که "معلم نان ندارد"، ومعلوم است که ثروت، امکانات، پول و وسايل تحصيل و آموزش و تفريح کودک در اين جهان بيش از حد کافي وجود دارد، کار کودک و محروميت اش از يک زندگي شاد و تفريح و  رفاه و درس و آموزش و هتک حرمت انساني اش، جنايت بسيار بزرگي است. در جائي که  شرکت کنندگن و بر پاکنندگان مراسم با شکوه جشنهاي روز جهاني کودک در سنندج و تهران و کرج و...  خود را به جاي ميليونها کودک محروم ميگذارند، و سرها را به سويي مي چرخانند که شرايط زندگي کودکان کار و کودکان خياباني غير قابل تصور است، سرها را بسوي ميچرخانند  که در جهان سرمايه داي و جنگ و کشتارها و لشکرکشيهاي اش، انسانها روزانه هزار هزار تلف ميشوند و جان ميدهند و به دنيا نيامده از جهان ميروند، اين سوسياليسم است. و همين قدرت و ظرفيت عظيم در ميلياردها انسان است که اگر به تحرک در آيد، اگر بخروشد و متشکل و سازمانيافته شود، بنياد اين همه جنيات فجيع عليه نفس حيات بشر و کودک را در هم ميکوبد. اگر در دل اختناق اسلامي و زير تهديد قمه و چاقو و تهديد شلاق و زندان و شکنجه اسلامي، قدرت و ظرفيت بشريت سوسيالسيت اين اندازه است که چشم در چشم حکومت چاقو کشان اسلامي مراسم با شکوه و شاد برگزار ميکند، مطمئنا انباشته شدن نيروي ميلياردي جامعه بشري قدرت و توان اين را دارد که در برابر سرنوشت نکبت باري که حاکميت سرمايه و کسب سود  حافظان "دمکرات" و مذهبي و اسلامي آن بر او تحميل کرده است، قاطعانه بايستد و بر ويرانه جهاني که نظم حفظ سود آوري اقليتي ناچيز از سرمايه داران را به قانون و مقدسات خود تبديل کرده است، جهاني شايسته آنسان آزاد و خوشبخت و برابر و متکي به حرمت انسان بنا کند.

 جشنواره و مراسمهاي گراميداشت روز کودک تهران و سنندج و کرج  همين پيام عميقا انساني و ارزشگذاري انسان را تحت حاکميت ضد انساني ترين قوانين و رژيم  سياه به جامعه نويد ميدهد. اين پيام را بايد ارج گذاشت و دامنه آن را بايد گسترش داد.      

درود بر برگزار کنندگان و مبتکران برپائي جشنها و مراسم روز جهاني کودک

مرگ بر حکومت ضد کودک و ضدانساني جمهوري اسلامي

زنده باد بشريت سوسياليست و انسان دوستي سوسياليستي

 

حزب کمونيست کارگري ايران -   حکمتيست

19 مهر85 – ( 11 اکتبر 2006)