کابوس ایدز، ویروس مهلک اچ آی وی
دولت در قبال مبتلایان به ایدز مسئول است
سعید آرمان
مدتهاست جهان با خطری جدی بنام ایدز روبرو می باشد. آمار ابعاد دهشتناکی را از مبتلایان به ایدز و حاملین ویروس اچ آی وی نشان میدهد. بر طبق آمار 40 میلیون نفر در اقصی نقاط جهان به ایدز و ویروس اچ آی وی مبتلا شده اند و از آن بعنوان چهارمین مریضی کشنده دنیای نام میبرند و مبتلایان مرتبا رو به ازدیاد میباشد.
هر ساله در اول دسامبر بعنوان روز جهانی مبارزه با ایدز کنفرانسها و اجتماعات بین المللی برگزار میشود و کنسرتهای متعدد برای همدردی و بمنظور جلب توجه افکار عمومی و ازدیاد روحیه انساندوستانه و جمع آوری کمک مالی و راهکارهایی برای جلوگیری از رشد روز افزون آن سازمان داده میشود.
در پاره‌ای از کشورهای آفریقایی بدلیل تاثیرات مذهبی و فرمان ارتجاعی و متحجرانه پاب جان پل دوم در عدم بکار گیری کاندوم آفریقا را تا حد یک فاجعه انسانی کشانده است و مهار کردن گسترش ویروس اچ آی وی را به یک معضل تبدیل کرده است.
ایران از جمله کشورهایی است که ده‌ها هزار نفر مبتلا به ویروس اچ آی وی در آن بسر میبرند. بدلائل متعدد از فشارهای اخلاقی گرفته تا وحشت از ایزوله شدن آمار واقعی در هاله‌ای از ابهام است. آمار رسمی از میزانی حدود 20 هزار نفر و آمارهای رسمی ارقامی مابین 80 تا 100 هزار نفر گزارش میدهند.
کامران باقر ی لنکرانی وزیر بهداشت روز نهم آذر سال جاری گفته است "کشورش نگران موج سوم شیوع بیماری ایدز است که با توجه به جوان بودن جمعیت کشور و تمایل برخی جوانان به رفتارهای پر خطر جنسی سبب شده است انتقال جنسی این ویروس به جامعه آسیب برساند. او اضافه کرده است که در حال برنامه‌ریزی برای مقابله با موج سوم ویروس ایدز هستند
عباس صداقت، رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت بر این واقف است که باید این جمعیت جوان را که با "خطر غالب شدن الگوی جنسی" رو به افزایش است و با آموزش همگانی جلو این فاجعه را گرفت. جالب اینجاست که این عالیجناب به شیوه‌ها و میکانیسمها و ابزارهای آگاهگری اشاره نمیکند و علیرغم واقف بودنشان به بروز فاجعه‌ای در آینده در مقام تصمیم گیرنده و رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت نمیگوید که دولت متبوعش چه اولویتهایی را برای خود تعیین و برنامه‌ریزی کرده است.
عباس صداقت و کامران باقری لنکرانی وزیر بهداشت بر این امر واقف هستند که رژیم اسلامی با تبدیل کردن سکس به تابو و در دسترس قرار ندادن سرنگ و کاندوم رایگان و عدم آموزش جامعه، این فاجعه انسانی دارد از کابوس به واقعیتی دردناک تبدیل میشود. دکتر حمید رضا ستایش مدیر برنامه مشترک سازمان ملل متحد: اعلام کرده است که آمار غیر رسمی حدود 60 تا 70 هزار میباشد. او در ادامه میگوید سال گذشته 30 هزار نفر بوده و جوانان 15 تا 24 ساله گروهی هستند که بیشتر در معرض خطر میباشند. گزارشات متخصصین حاکی از آن است که اکنون بیماری ایدز نه فقط از طریق استفاده از سرنگ و سوزن معتادین و مبادله خون، بلکه از طریق سکس در زندانها و یا تجاوز به زندانیان و یا تزریق به آنان، و از طریق تن فروشان و زنان صیغه‌ای و یا در میان دختران جوان در سنین 15 تا 24 سالگی بدلیل ترس از پارگی پرده بکارت، خطر گسترش ویروس کشنده اچ آی وی و مبتلا شدن به ایدز از این طریق، به مراتب بیشتر میباشد. گروه دیگر را کودکانی تشکیل میدهند که از طریق مادر در حین بارداری ویروس اچ آی وی به کودک منتقل شده است.
اظهارات دکتر مهدی چرخنده، "عضو کار گروه ایدز مرکز بهداشت خراسان رضویی" که میگوید: قباحت طرح موارد آموزشی پیشگیری از بیماری ایدز در باره مسائل جنسی باید برداشته شود. او همچنین بیان میکند که "در بین کشورهای عضو سازمان بهداشت جهانی، "فکر میکنم تنها کشوری هستیم که نمیتوانیم مسائل آموزش ایدز را بطور واضح و روشن بیان کنیم". به این شیوه آقای مهدی چرخنده، کنه دلایل فاجعه انسانی در شرف وقوع در جامعه ایران را بیان کرده است، که در وب سایت همشهری آنلاین درج شده است.
به گفته متخصصین بیماری ایدز و ویروس اچ آی وی قابل علاج و ریشه کن کردن نیست، اما با تجویز دارو قابل مهار میباشد و بیمار مبتلا به این ویروس میتواند بیست سال بعد از آن هم به حیات خود ادامه دهد.
در ایران درصد بالایی از مبتلایان به ایدز و حاملین ویروس اچ آی وی بدلیل ترس از تحقیر و منزوی شدن و طرد شدن حتی از جانب افراد خانواده و سرزنش کردنشان حاضر به علنی کردن مریضی خود نیستند.
عباس صداقت رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت گفته است که در چند سال اخیرتعداد موارد مبتلا به بیماری ایدز از طریق رابطه جنسی افزایش یافته است، افزایش 50 درصدی از سه سال قبل داشته است
شواهد بر خلاف گفته‌های باقری لنکرانی حاکی از این است که رشد اپیدمی اچ آی وی به سرعت رو به افزایش است. تاکنون عامل عمده استفاده از مواد مخدر تزریقی بوده است. در ایران بین 40 تا 160 هزار نفر به ویروس اچ آی وی و بیماری ایدز مبتلا میباشند در همین حال بین 920 تا 2700 بیمار در سال جان خود را از دست داده‌اند.
در گزارشاتی که در زمینه تلاش برای ممانعت از استفاده از سرنگ داده شده بود حاکی از گذاشتن 5 دستگاه خودکار فروش سرنگ و کاندوم در شهر 13 میلیون نفری تهران بود و مسئله اینست این پنج دستگاه را هم برداشته‌اند، در حالیکه در هر دیسکوتک اروپای غربی حد اقل چند ماشین خودکار فروش کاندوم وجود دارد و وسیعا و بصورت رایگان در کلینیکها و بیمارستانها در اختیار مراجعین قرار میگیرد و بطور روزانه آمادگی پذیرش مراجعین برای آزمایش را دارند.
همه چیز گرانتر از جان انسان است!
رژیم اسلامی این بیماری را پر هزینه میداند و مبلغ بسیار ناچیزی را به عنوان سوبسید به مبتلایان به ایدز اختصاص میدهد و بخش اصلی هزینه را باید خود بیماران متحمل شوند که عمدتا از بخش تهی دست جامعه میباشند که علیرغم عدم مصرف داروهای گران قیمت فاقد تغذیه مناسب هم میباشند که در علاج ناپذیری بیمار تاثیرات به‌سزایی دارد.
به گفته رییس مرکز تحقیقات ایدز کشور، تنها تأمین داروی هر بیمار مبتلا به ایدزی که تحت مراقبت‌های ویژه قرار دارد، ماهانه 500 هزار تومان برای دولت هزینه در بردارد.
دکتر مینو محرز میگوید: درمان هر بیمار مبتلا به ویروس HIV چه بیمار عادی باشد و چه بیمار تحت مراقبت‌های ویژه، دست‌کم ماهانه 300 هزار تومان هزینه برای دولت دارد و با احتساب جمعیت بالای 18 هزار نفری مبتلایان به ایدز در ایران، میتوان تخمین زد که هزینه درمان آن‌ها برای دولت جمهوری اسلامی ماهانه بالغ بر پنج میلیارد و 550 میلیون تومان است. برای احتساب هزینه بمب و موشک و تامین هزینه زندانبان و کشتارگاه مردم لزومی به محاسبات نیست.
چه باید کرد؟
اگر جامعه با حساسیت تمام به این مسئله برخورد نکند و حق حیات و دفاع از حرمت انسانی مبتلایان به ایدز را امر خود تلقی نکند، توقع از جمهوری اسلامی بعنوان مظهر توحش و بربریت و تحجر امریست کاملا بی جا. مبتلایان به ایدز و حاملین ویروس اچ آی وی را باید جامعه با آغوش باز بپذیرد و با دیده احترام نه ترحم، به آنان بنگرد و با یک فشار وسیع اجتماعی دولت را موظف به برسمیت شناختن حقوق آنان و تضمین معالجات و تامین داروی کامل تمامی مبتلایان به ایدز بکنند.
ایجاد سازمانهای غیر دولتی بمنظور آگاهگری و کمک به مبتلایان ایدز. در میان این سازمانها میتوان سازمان "همیاران مثبت " در مشهد را نام برد که در سال 2008 برنده جایزه "روبان قرمز" سازمان ملل شدند.
همه مردم و بویژه جوانان و نوجوانان باید زیر پوشش آموزش جنسی، آموزش و روشهای کم خطر جلوگیری از حاملگی و آموزش روش های تضمین ایمنی روابط جنسی قرار داشته باشند. آموزش جنسی باید جزو دروس اجباری دبیرستانها قرار بگیرد. دولت موظف است با تبلیغات، ایجاد کلینیک های و هیات های آموزشی سیار، کمپین ها و برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی ویژه، و هر روش موثر دیگر، آگاهی علمی مردم به جنبه‌های مختلف رابطه جنسی و حقوق قانونی فرد در روابط جنسی به سرعت و به وسیع ترین شکل گسترش دهد. وسایل جلوگیری از حاملگی و بیماریهای مقاربتی باید به رایگان و به سهولت در دسترس همه افراد بزرگسال قرار داشته باشد.
از آنجا که بخشی وسیعی از مبتلایان به بیماری ایدز تاکنون از راه تزریق و استفاده از سرنگ و سوزن آلوده بوده است، لذا دولت موظف است بصورت رایگان سرنگ و سوزن تزریق را در اختیار کلیه متقاضیان توسط داروخانه‌ها و درمانگاه‌ها به منظور مصون داشتن معتادین از بیماریهایی نظیر ایدز، هپاتیت و غیره و کمک به کنترل ابعاد شیوع این بیماریها، قرار دهد.
ممنوعیت هر نوع تبعید و ایجاد ممانعت از تحصیل و اخراج از کار بدلیل داشتن ایدز باید به سر لوحه مطالبات و تعقل جامعه تبدیل شود.
این مطالبات را باید در مقابل رژیم اسلامی قرار داد و با اعتراض سازمانیافته رژیم را ناچار به پذیرش و تخصیص این امکانات کرد.
***