جمهوری اسلامی و کابوس 16 آذر
از خامنه ای، خاتمی و تحکیم وحدت کاری ساخته نبود
رحمان حسین زاده
با دقت بیشتردر رفتار دست اندرکاران جمهوری اسلامی، مانورهای لغو و حضور سران نظام در دانشگاه، به وضوح متوجه میشویم که کابوس 16 آذربر بالای سر جمهوری اسلامی از بالا تا پایین سنگینی جدی داشته است.از دهم آذر مانور نیروی نظامی را تشدید کردند. همزمان وزیر علوم از مقابله با "ضد انقلابها" در دانشگاه و حضور "آقا" در دانشگاه علم وصنعت سخن گفت. تدارکات لازم مقابله با 16 آذررا دیدند. به سوپاپ اطمینان نظام"تحکیم وحدت" رجوع کردند. با دست و دل بازی این "بازوی جوان همیشه وفادارنظام" را به بازی گرفتند. بر غرولندهای خاتمی گونه آنها چشم پوشیدند. به عنوان بخشی از نقشه مقابله با مراسم احتمالی "ضد انقلابها" اجازه رسمی مراسم برایشان صادر کردند. کنترل نظامی و انتظامی فشرده و ایجاد فشار سنگین بر محیط دانشگاه مکمل همه توطئه ها و مانورها شد. با وجود همه این ترفندها کاری از آنها ساخته نبود. مراسم تحکیم وحدتیها در همان شروع از کنترل آنها خارج شد. با طنین شعارهای "مرگ بر دیکتاتور و سید علی پینوشه، ایران شیلی نمیشه" و شعارها و پلاکادرهایی علیه "سنگسار و اعدام و خفقان ودر دفاع از حقوق زنان" و ..... تحکیمی ها رسما اعلام کردند، مسئولیتی در قبال مراسم ندارند.تجمع دانشجویان به محل اعتراض و نفرت از جمهوری اسلامی تبدیل شد. شاید پیام چنین فضای اعتراضی کوبنده در همان ساعات اولیه روز شنبه شانزدهم آذر دست اندرکاران نظام را وادار کرد، درنیمه روز در قصد سفر "رهبر" به دانشگاه تجدید نظر کنند. خامنه ای بسیار "با جرأت" که با مورد و بیمورد اینروزها "مدال جرأت و یا بی جرأتی" را به طرف همپالگیهای اسلامیش پرتاب میکند، جسارت روبرو شدن در روز 16 آذر با دانشجویان را نداشت. این را حتی امثال "احمد زیدآبادی" هم با اکراه به زبان آورد. زیدآبادی در مصاحبه با رادیوفردا اشاره داشت، احتمال طرح سئوالات تشنج آمیز مشابه آنچه برای آقایان خاتمی و احمدی نژاد در گذشته در دانشگاه پیش آمده بود میتواند، یک عامل لغو سفر"آقا" باشد! با وجود همه کنترلها و دستچین کردنهای حضار احتمال زیر سئوال بردن رهبر و کل نظام کابوس جدی پیش رویشان بود. آنها را جز جا خالی دادن در مقابل واقعیت تلخ روبرویشان گریزی نبود. عقلشان را روی هم ریختند و سفر "رهبر" را لغو کردند. هر ناظر آگاه میداند، حضور 8 روز بعدتر "آقا" در دانشگاه نه نشانه قدرت و جسارت، بلکه رفع تکلیف و پرده پوشی ترس واقعی ازروبرو شدن با فضای معترض و حق طلب و چپ دانشگاه در شانزدهم آذر بود.
از سید خندان هم کاری ساخته نبود. حضورنور چشمی "اصلاح طلبان و تحکیم وحدتیها" جناب خاتمی هم در بیست و پنجم آذر در دانشگاه تهران به همین سیاق نمایانگر ضعف وزبونی این "بال سوخته" نظام در مقابله با 16 آذربود. در یک کلام سران جمهوری اسلامی در 16 آذر از ترس زیر سئوال بردن خود و نظامشان آفتابی نشدند. اینها بازندگان اصلی امسال 16 آذر بودند.
و سئوال ینست، چه جریانی محمل کابوس 16 آذرامسال علیه سران جمهوری اسلامی و سوپاپ اطمینانهای نظام مثل تحکیم وحدت بود. این را فضای اعتراضی محکم و چپ همان مراسم 16 آذر دانشگاه تهران، این را اعتراض چپ و آزادیخواهانه و برابری طلبانه دانشگاه مازندران، این را تحرک چپ دانشگاه شیراز و این را یکسال کشمکش همه جانبه دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاههای سراسر کشور از آکسیونهای 13 آذر سرخ سال گذشته و همه لحظات مبارزاتی این جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی با ابعاد جدید و همه جانبه آن در داخل و خارج کشورو در کنج زندان به ما میگوید.
تردیدی نیست تحرک چپ و در راس آن دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب محمل و راس جنبشی بودندو هستند که به کابوس سران جمهوری اسلامی تبدیل شده است. 16 آذر امسال گواهی داد، سیاست چپ و اعتراض چپ در دانشگاه ریشه دوانده است.درود بر سازندگان این فضا و این جنبش امید بخش.
***