(جواب به یک سئوال)
حزب حکمتیست در برنامه یک دنیای بهتر خواستار لغو حکم اعدام در کلیتش است. سئوال من اینست کسانی مثل سران جمهوری اسلامی از جمله خامنه ای، خاتمی، رفسنجانی،احمدی نژاد و غیره که دستشان به خوان هزاران انسان آلوده میباشد را میخواهید در آینده چکار کنید؟ آیا اجازه میدهید که آنها آزاد باشند؟
رحمان حسین زاده: از بحش آخراین سئوال شروع میکنم. قطعا سران جنایتکار اسلامی و از جمله کسانی که اسم برده اید، نباید آزاد باشند. اینها بانی حاکمیت سیاه و نظام سرکوب و کشتار و اعدام و زندان و شکنجه و تحمیل تباهی جسمی و روحی بر صدها هزار انسان در جامعه ایران هستند. اسم اینها در ردیف سران فاشیسم و جنایتکاران جنگی در تاریخ ثبت شده است. بر این اساس در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی، باید دستگیر و مجازات شوند. کیفر خواست مردم ایران علیه نظامشان و اعمال اینها باید اجراءشود. باید به سیستم قضایی و دادگاههای متمدن با استاندارد انسانی سپرده شوند و بعد از محاکمه بر اساس حکمی که برایشان صادر میشود، مجازات شوند. اینها را باید زندان و حبس کرد و به مردم نشان داد که جنایتکاران به دست عدالت سپرده شده اند و تاوان اعمال جنایتکارانه شان را پس میدهند.
مردم باید بدانند جنایتکاران در فردای پیروزی مردم نمیتوانند آزاد بیایند و بروند و به مردم دهن کجی کنند و احیانا در فکر توطئه و آزار رساندن به مردم باشند. جامعه و مردم را از دست آنها باید مصون نگه داشت و قرنطینه کرد و به عنوان سهمی از پیروزی مردم آنها را به دست عدالت سپرد. این موثرترین راه مجازات جنایتکاران اسلامی و هر چهره جنایتکار دیگری است.
همانطور که اشاره کرده اید، ما خواستار لغو حکم اعدام بدون قید و شرط و از پایه هستیم. اگر حکم اعدام زشت و ضد انسانی و بد است، دیگر نباید برای آن شرط و شروط قائل شد. در دفاع بی قید و شرط از لغو حکم اعدام لازمست نکاتی را که بارها به آن اشاره کردیم مجددا تاکید کنم.
حکم اعدام در نگاه اول بر این توهم استوار است که گویا مجازاتی برای جنایتکاران و قاتلین است. در نود و نه درصد احکام اعدام قضیه بر عکس است. اتفاقا حکم اعدام و قتل عمد انسان در طول تاریخ ابزاری در دست صاحبان زور و حاکمان جنایتکار و دولتها بوده است. اگر در دوران برده داری ، برده داران، هزار هزار برده را زیر تازیانه و سنگ و حین کار میکشتند. از قبل نقشه کشتار آنها را میریختند، درادامه همین مسیر ودر جوامع طبقاتی و در دنیای به اصطلاح مدرن امروز اینبار دولتهای سرمایه اری از قبل نقشه قتل عمد مخالفان سیاسی و عقیدتی خود و معترضین و انسانهای خلاف جریان و پرچمداران مبارزه مردم را چه به شیوه فردی و چه جمعی میریزند. در بیدادگاههای جنایتکارانه حکم اعدام و روز کشتن را تعیین میکنند و محکوم به اعدام را ظاهرا به شیوه و ابزارهای "مدرن" از پای در میاورند. قتل عمد توسط دولتها و یا قدرتهای فائقه سیاسی و نظامی ریشه اش در نظام ومناسبات نابرابری است که یک پایه ادامه حاکمیت آنها قتل عمد انسان است. در نتیجه این ابزار را باید از دست دولتها و حاکمان جنایتکار درآورد. باید کاری کرد که انسان و جامعه انسانی از قتل عمد و حکم اعدام مصون بماند. حق حیات انسان از هر طیف و قشری نباید شامل شرط و شروط شود. نباید با شروط و شروط گذاشتن دست هر دولتی را حتی یک دولت سوسیالیستی را بازگذاشت که با تعبیر و تفسیر دلبخواهی مخالفین سیاسی و حتی کسانی که مرتکب جرم میشوند را اعدام کند. قتل عمد انسان با حقوق جهانشمول انسان در تضاد است و باید حق حیات انسان محفوظ بماند. بر این اساس لغو حکم اعدام شامل همه و از جمله سران جنایتکار اسلامی میشود.
آیا لغو حکم اعدام به معنای تخفیفی در مجازات جنایتکاران و سران جنایتکار اسلامی است؟
به نظر ما نه. بالاتر اشاره کردم قطعا سران جمهوری اسلامی و امثال خامنه ای و رفسنجانی و خاتمی و احمدی نژاد و ... را باید دستگیر و مجازات کرد.علاوه بر این جنبه اصولی که نباید هیچ کسی اعدام شود. در عالم واقع سپردن این جنایتکاران به زندان و حبس طبق حکمی که برای آنها صادر میشود، شیوه مجازات بسیار موثرتری از حذف فیزیکی آنها است. اجرای حکم اعدام به غیر از صحه گذاشتن بر انتقام جویی کور موجود در جامعه خاصیتی ندارد و در موارد بسیاری اعدام جنایتکاران عکس خود را داشته است وبه "قهرمان مظلوم واقع شده" ارتجاع در جامعه و به سمبل الهام بخش جنبشهای ارتجاعی تبدیل شده اند.
خلاصه کنم، طبق سیاست و برنامه ما در فردای پیروزی مردم ایران و در جامعه آزاد و برابری که حکم اعدام را لغو کرده است، سران جنایتکار جمهوری اسلامی باید دستگیر و محاکمه و مجازات و حبس و زندان شوند. اما اعدام نمی شوند.