پرتو: ویژه گی کنفرانس امسال چه بود؟
سعید آرمان: این کنفرانس بعد از یکسال و اندی فعالیت منسجم، وسیع و موثر و مرتبط با تحولات سیاسی جاری در ایران برگزار شد، که حزب ما در داخل کشور و خارج و به درجه اولی در بریتانیا یکی از بازیگران آن بود و نمیتوان آن را نادیده گرفت. ترکیب جوانی که در این تحولات و میلیتانیزم تشکیلاتی دخیل بود، در کنفرانس حضور داشت و از نظر کمیت علیرغم مشکلاتی که برای جمع وسیعی از کادرها و اعضا و دوستداران وجود داشت، جمع قابل ملاحظه‌ای از شهرهای مختلف بریتانیا از شمال تا جنوب حضور داشتند. برگزاری کنفرانس در شهر منچسترتحت عنوان "ایران هسته‌ای" که در تاریخ دوم فوریه سال جاری حکمتیست ها در آن درخشیدند و کنفرانسی را که رژیمی ها به منظور جلب افکار عمومی برای خود تدارک دیده بودند، به محل افشای این رژیم فاشیست و دفاع از دانشجویان و کارگران و زنان ایران تبدیل کردند. این حضور خود تداعی کننده قدرتی بود که به رژیم و عوامل مزدورش نشان دادیم که در آنجا که اختناق حاکم نیست و مردم جرات ابراز وجود علنی دارند، چگونه رژیم را کلافه میکنند و میدان را بهش تنگ میکنند.
فواد عبداللهي: اگر در يک جمله منظورم را ادا کرده باشم، ويژگي کنفرانس امسال تلاش براي يکي کردن تصويري واحد از مقطعي بود که در آن به سر مي بريم. شرط اينکه قدم هاي بعد چه خواهد بود ريشه در تبيين ما از دوران حاضر دارد. به اين معني که بايد بفهميم کجا ايستاده ايم. رسالت و هدفى که براى خود قائل هستيم اين نيست که ادامه دهنده آن موقعيتي باشيم که بوجود آورده ايم. اين تشکيلات بايد ابزاري براي به سر انجام رساندن کاري باشد. و اين يعني همان تز معروف مارکس که مي گويد: "فلاسفه جهان را تا به حال تفسير کردند، هدف اما تغيير آن است".
عضو شدن هر کدام از ما در يک حزب سياسي، بطور ويژه حزب حکمتيست، تعريف روتين زندگي ما نيست، ما اين حزب و تشکيلات آن را بر اساس حشر و نشر هم محفلي هايمان نساختيم. ويژگي ايدئولوژي ما، به ما مي گويد که هدف، انتقال باري مشخص در پروسه معيني از تاريخ از نقطه A به نقطه B است، نتيجتا اين روند براي ما برگشت ناپذير است و بايد مدام اين سوال را از خود بپرسيم که کجاي راهيم. براي اين منظور احتياج به ابزاري داريم که قادر باشد واقعيت بيرون از خود مان را تغيير دهد.
به شهادت تاريخ بشر، جهان هزاران سال است که به دست عده اي زورگو و مفتخور مي چرخد و ما اين را قبول نخواهيم کرد. الان ديگر از هر حکمتيستي بپرسيد که چه مي خواهد و چه جوري فکر مي کند، ليستي از انسانيت و آزاديخواهي و برابري طلبي را رديف خواهد کرد: مردم بايد برابر باشند و از امکانات مادي کافي برخوردار شوند، نداري و فقر ريشه کن شود، جهالت و مذهب جارو شود، شادي و لذت جزء لا يتجزاي زندگي انسانها باشد، استثمار از جامعه رخت بر بندد و جاي آن را تلاش آزادانه و آگاهانه احاد انساني پر کند، بشر، بشر باشد و کسي بنا به تعريف از ديگري بالاتر نباشد...
ضرورت به کرسي نشاندن اين آرمانها فلسفه تحزب کمونيستي ما است.
هيچ کدام از ما بيش از اين قبول نخواهيم کرد که صحنه سياست، محل تاخت و تاز و گردنه بگيري احزاب بورژوايي باشد. انساني که قبول کرده است هر چهار سال يکبار از سر ناچاري به اين احزاب راي دهد چيزي جز يک قرباني در اين سيستم نيست. دل خوش کردن به اينکه کدام يک از اين احزاب مسئله پناهندگي يا بيمه بيکاري را شل و سفت مي کنند، کار ما نيست. کار ما رسميت دادن و قدرتمند کردن حزبي است که يکبار و براي هميشه دنيا را عوض کند. تصور عمومي که ميدياي نوکر به جامعه مي دهد اين است که مردم اکثرا يا مذهبي اند يا قومي و ناسيوناليست يا عقب مانده و بي فرهنگ. اما اين يک وارونگي حقيقت را با خود حمل مي کند. در تاريخ، دوره هايي بوده که مردم اکثرا سوسياليست بوده اند. انقلاب ١٩١٧ روسيه نصف بيشتر جمعيت دنيا را بلشويک کرد. نصف مردم دنيا را با فرهنگ کرد. ما اگر بخواهيم، مي توانيم به سرعت به سمت سوسياليستي کردن باورهاي مردم گام بر داريم.
حزب حکمتيست پايه هاى مهم تاريخى در تفکيک خود از بقيه دارد و اين دستاوردي است که مخالف خودمان را ساکت کنيم و حقانيت خود را اثبات کنيم. اين راه احتياج به نقشه عمل دارد و کنفرانس به درست بر نقاط ضعف و توانايي هاي دوره گذشته انگشت گذاشت. ويژگي اين دوره در طراحي و پياده کردن نقشه اي است که بتواند قدرت، حضور اجتماعي و نفوذ کمونيسم را تضمين کند.
پرتو: مهمترین فعالیتها و اقدامات سال گذشته را میتوانید بیان کنید؟
سعید آرمان: در یکسال گذشته از دفاع از منصور اسالو و محمود صالحی و تقویت فراخوانهای اتحادیه‌های کارگری بریتانیا تا برگزاری جلسات و سمینارهای مختلف و بدنبال آن با دستگیریهای گسترده فعالین دانشجویی، فعالیتهای ما ریتم دیگری بخود گرفت. با اولین دستگیریها، ما در مقابل بی بی سی تجمع کرده و در ادامه به اعتراضات وسیعتر تا پاسخ مثبت به فراخوانهای جهانی دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب و ادای سهم در هر چه باشکوهتر برگزار کردن شب همبستگی با دانشجویان که توسط ترانه سرا و شاعر محبوب آقای ایرج جنتی عطایی.
در ادامه تلاش جدی برای هر چه قدرتمندتر برگزار کردن تحصن یک هفته‌ای که توسط دو فعال سیاسی دیبا علیخانی و نسرین پرواز در مقابل امنستی انترناشنال برگزار شد و در هوای سرد و بارانی و توام با باد شدید یک هفته به افشاگری جمهوری اسلامی و جلب حمایت مردم از مبارزات دانشجویان و برای تحت فشار قرار دادن سازمان عفو بین الملل بمنظور تلاش جدی برای آزادی دانشجویان زندانی. مجموعه این فشارها و همزمانی آن با فشارهای دیگر در اقصی نقاط اروپا و آمریکای شمالی و همچنین گستردگی خود جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی در ایران، منجر به انعکاس وسیع اخبار از جانب رسانه‌های پرشنونده فارسی زبان بین المللی مانند بی بی سی، رادیو فردا، تلویزیونها و غیره شد، که بر خلاف تصور جمهوری اسلامی که فکر میکرد این صدا را خفه میکند و مانع از درز خبر میشود، عملا توسط این رسانه‌ها به تمامی ده کوره‌های ایران هم راه یافت و در کشورهای اروپایی نیز موج وسیعی از حمایت بین المللی را جلب نمود.
در این دوره جمهوری اسلامی و عواملش را در کنفرانسی که بمنظور آب تطهیر ریختن بر جمهوری اسلامی و ترغیب مردم آزادیخواه ایران به ایستادن در کنار جمهوری اسلامی در تقابل با حمله احتمالی به این کشور در نتیجه منازعات اتمی، نقش بر آب کردیم و اجازه ندادیم که خاک در چشم مردم بپاشند. حضور میلیتانت حکمتیست ها و سایر آزادیخواهان، مزدوران و بسیجی ها و گردانندگان Press TV که سیمای برون مرزی جمهوری اسلامی میباشد، را غافلگیر کرده و پانلیست ها را با دخالتهای افشاگرانه ناچار کردیم که به اعدام و نقض حقوق بشر و دستگیری فعالین دانشجویی و کارگری در ایران اذعان کنند و در نهایت به کنفرانس و محل سخنرانی حکمتیست ها تبدیل شد و صدای مردم آزادیخواه ایران بر تحمیق و فریب مردم و توجیه اعمال فاشیستی جمهوری اسلامی تفوق پیدا کرد و با شعار اسالوی زندانی آزاد باید گردد، دانشجوی زندانی آزاد باید گردد، مرگ بر جمهوری اسلامی و بسیاری دیگر از شعارها کنفرانس بی نتیجه به کار خود پایان داد و Press TV که قرار بود بطور زنده کل برنامه کنفرانس را پخش کند، عملا ناکام ماند و برنامه‌هایشان را قطع کردند و پژواک حضور ما عملا مانع از حضور محمد جواد ظریف نماینده دائمی رژیم اسلامی در سازمان ملل در دوران خاتمی، شد.
یکی دیگر از ابتکارات و موفقیتهای ایندوره که در واقع در ادامه سالهای قبل بود تلاش برای ایجاد هماهنگی و متحد ظاهر شدن با جریانات و شخصیتهای سیاسی در رابطه با تحرکات اجتماعی که علیه جمهوری اسلامی در ایران و خارج کشور درجریان بود. در ایندوره ما نشان دادیم که میشود نعل به نعل مثل هم فکر نکرد و در کنار هم جنبش ازادیخواهانه و برابری طلبانه را تقویت کرد. به زندانی بودن رهبران کارگری اعتراض داشت و یک شعار واحد را در دست داشته باشیم و سکتاریسم و منافع حقیر سازمانی را بر منافع جنبش کارگری و آزادیخواهانه جاری در ایران ترجیح ندهیم.
پرتو: بیشترین تاکیدات شما در این کنفرانس چه بودند؟
سعید آرمان: پلاتفرم پیشنهادی به کنفرانس ارائه شد که در کلیت بتصویب کنفرانس رسیده است. آنچه که اینجا بطور موجز لزومی به بیان باشد این ها هستند: تمرکز جدی بر تحزب، سازمان دادن فعالیت متمرکز حزبی، پرورش اعضا و کادرها و برنامه جدی برای ارتقای دانش مارکسیستی و دخالت جدی در حیات سیاسی حزب و تضمین حضور سیاسی عملی حزب در میان ایرانیان مقیم بریتانیا و در عین حال تنگ تر کردن عرصه به جمهوری اسلامی و سلب هر نوع مانور و ابراز وجود سیاسی این رژیم منحوس و عوامل آن در بریتانیا.
یکی دیگر از مسائلی که بر آن تاکید کردیم، کار مستقیما کمونیستی است. ده‌ها هزار ایرانی کارکن در این کشور در رشته‌های کاری مختلف از بیمارستان تا پیتزایی و دندانپزشک و کار ساختمانی و غیره به کار رسمی یا غیر رسمی (بدلیل عدم اجازه کار)، اشتغال دارند، این طیف وسیع یک موضوع کار جدی ما میباشند، که در این کنفرانس توجه اعضا و کادرها را به اهمیت آن معطوف کردیم.
یک حزب سیاسی جدی و مدعی قدرت سیاسی نمیتواند نسبت به سرنوشت ده‌ها هزار ایرانی که با هزاران مشکل از شر جمهوری اسلامی و برای تامین سر پناه یا حفظ جانشان و یا زندگی بهتر، نقل مکان کرده‌اند و در کشوری مستقر شده‌اند که فعالیت کمونیستی در آن آزاد است و مانعی برای آگاه کردن کارگر به بردگی مزدی وجود ندارد و کسی سدی را در مقابل تبلیغ علیه آپارتاید جنسی ایجاد نکرده است، دلیلی ندارد که به میانشان نرویم و به تحزبشان نیاندیشیم. ناسیونالیسم و مذهب روزانه مخشان را میخورند و به سیاهی لشکر خود تبدیلشان میکنند و یا انرژی اشان را برای بکارگیری در مسیری آزادیخواهانه و برابری طلبانه و انسانی پاسیف کرده اند. این پتانسیل را باید آزاد کرد و در خدمت یک جریان اجتماعی عظیم و مرتبط با تحولات سیاسی جاری ایران بکار انداخت و ضمنا در کشورهای "میزبان" هم به تقویت رادیکالیسم همت بگمارند. شایان توجه است که این امر صرفا مختص بریتانیا نیست و باید به سایر کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی تعمیم داد.
پرتو: در کنفرانس برای فعالیت دوره آتی نقشه عملی هم تصویب شده است؟
فواد عبداللهي: بلی. این کار انجام شد. اما اجازه بدهید بدوا بگویم که تشکيلات بريتانياي حزب حکمتيست از ميليتانسي بالايي برخوردار است و ما بايد در دوره آتي تضمين کنيم که اين ميليتانسي را ضربدر يک سازمان کمونيستي استخوان دارخواهيم کرد. همانطور که استراتژي نظامي پيروزي در جنگ است، برنامه ريزي استراتژيک نيز طرق انجام ماموريت هاي حزبي را دنبال مي کند. حزب سياسى که بخواهد در اين مقياس ظاهر شود و به يک سطح عالي از کار سازماني برسد احتياج به جا انداختن مولفه هاي دارد که تضمين کننده تحزب کمونيستي باشند. ما بايد پر انرژي باشيم و به ديگران منتقل کنيم. متعهد باشيم و نياز به تغيير را هميشه القاء کنيم. درک روشن و صريح از اينکه تشکيلات مي خواهد به کجا برود و سر انجامش چه خواهد شد مستقيما به هدف و جهت گيري ميان مدت و دراز مدت ما بستگي دارد.
من اينجا خوانندگان را به پلاتفرم تصويب شده کنفرانس رجوع مي دهم و از شما بخاطر وقتي که در اختيار من گذاشتيد سپاسگزارم.
اهم فعالیتهای حزب در سال آتی
١- تشکیلات و ساختمان حزب
توجه جدی به ساختمان حزب و تضمین عملکرد فونکسیونهای حزبی بویژه کمیته کشوری و کمیته‌ها یا واحدهای شهری، جا انداختن تحزب کمونیستی.
تضمین جلسات منظم مجمع کادرها
جلسات منظم اعضا و کادرها
تضمین برنامه‌های آموزشی و ارتقای دانش مارکسیستی اعضا و اختصاص نیرو برای به انجام رساندن این مهم، بویژه در شهرستانها
توسعه حضور سیاسی حزب در مناطق مختلف بریتانیا و اسکاتلند
توجه جدی به کار مستقیما کمونیستی، (تبلیغ و ترویج)
عضو گیری، تنظیم و تحکیم رابطه مداوم حزب با اعضا و بالعکس
٢- ادبیات و نشریات حزب
توزیع نشریه کمونیست
در دسترس قرار دادن ادبیات حزبی
٣- دفاع از مبارزات کارگران، زنان و دانشجویان
٤- مبارزه جدی علیه جمهوری اسلامی و تلاش برای خنثی کردن برنامه‌های آن و مقابله جدی، قطع کردن هر نوع حضور جدی این رژیم جنایتکار در خارج.
٥- برگزاری آکسیونهای ضروری و مطابق نقشه بدون اتلاف انرژی.
٦- همکاری و فعالیتهای مشترک با سازمانها و جریانات چپ ضد رژیم در عرصه‌های معین در دفاع از مبارزات جاری (کارگری، زنان و دانشجویان) در ایران
٧- تقویت بنیه مالی:
حق عضویت، تلاش برای گرفتن صد در صد حق عضویت (پرداخت حق عضویت یک رکن جدی و مهم در پروسه عضویت و مبارزه متشکل حزبی بحساب میآید).
دریافت کمک مالی از مردم و اعضا
برگزاری جشن و مراسمهای ثابت و ابتکارات متعدد بمنظور تامین مالی حزب
٨- سمینار و جلسات متعدد:
تلاش برای برگزاری مراسمهای ثابت
تلاش برای برگزاری جلسات و سمینارهای متعدد بطور مستقل و بعضا
مشترک در رابطه با مسائل جاری مهم در ایران از جمله مسائل و مباحث کارگری، زنان و
مبارزات دانشجویی، جنگ، فقر و بیکاری و .