دغدغه های کارگران و مردم و دغدغه های جمهوری اسلامی

محمود قزوینی

دغدغه اصلی رژیم را یکی از تحلیگران رژیم درسایت تابناک  بسیار شیوا بیان کرده است. سایت تابناک در تحلیلی با عنوان" جمهوری اسلامی و چالش براندازی" نوشته است: " با گذشت سه دهه از عمر جمهوري اسلامي به عنوان نخستين نظام سياسي مبتني بر انديشه تشيع سياسي، تمايل به بقا و نياز به پايداري از يك سو و نگراني از تهديدات و چالش براندازي و سرنگوني از سوي ديگر، هنوز يكي از دغدغه‌هاي اين نظام است....."

این نیاز جمهوری اسلامی را نه رفسنجانی توانست پاسخ دهد و نه خاتمی و نه احمدی نژاد. بنابر تحلیلهای خود رژیم و نیروهای نزدیک و دلسوز به آن جمهوری اسلامی هم اکنون در وضعیت به مراتب بدتری از هر زمان دیگری قرار گرفته است و این تهدیدات از هر سو مهیب تر شده است. مهیب ترین چالش رژیم نه مسئله هسته ای و خطر جنگ، بلکه خطر مردم هستند. دیگر برای همه دارد روشن میشود که بگیر و ببند و سرکوب و طرح امنیت اجتماعی و قانون امنیت اجتماعی و....چاره ساز نیست. این را آقای نوری زاد از مسئولین کیهان شریعتمداری که جدیدا از روزنامه کیهان بیرون آمده است بیان کرده است و به حکومت هشدار داد که " اسلام حکومتی در همه زمینه ها به لکنت افتاده است"

مردم و رژیم جمهوری اسلامی بر سر یک چیز و فقط یک چیز اشتراک دارند و آن هم یک دغدغه واحد است، اما در جهت عکس یکدیگر. همانطور که دغدغه رژیم مسئله بقاء و نیاز به پایداری و نگرانی ازچالش سرنگونی مردم است، دغدغه مردم هم پایان دادن به مقاومت و بقاء رژیم و تبدیل نگرانی رژیم از چالش سرنگونی  به واقعیت سرنگونی است.

در این روزها و ماهها یکبار دیگر جدال مردم با رژیم به نقطه داغ خود نزدیک میشود و جدال جناحها و محافل حکومتی در جمهوری اسلامی  تا حد یک جدال خونین جلو میرود. همه منتظر شروع حرکت از یکسو هستند تا حرکت خود را شروع کنند. مردم با حکومت، جناحهای حکومتی بر علیه هم و بر علیه مردم، آمریکا  و جمهوری اسلامی، راست و چپ در اپوزیسیون بر علیه رژیم و بر علیه یکدیگر، همه بدنبال پاسخ قطعی میگردند. همه تضادها تا حد افراط انباشته شده است و پاسخ میطلبد.

در این میان دغدغه اصلی رژیم  مسئله بقاء آن در مقابل مردم است. در چند سال اخیر رژیم اسلامی تلاش کرد تا با مانور بر سر مسئله اتمی و زیر شعار و عنوان "انرژی هسته ای حق مسلم ماست"، به جدالش با غرب و رقابتهای منطقه ایش معنای داخلی و با منفعت مادی عمومی بدهد و تلاش کرد تا این منفعت خود و جدال خود را منفعت و جدال مردم جا بزند. اما در مقابل این شعار و تلاش رژیم کارگران ومردم در هر اعتراضشان پرچم و شعار آزادی حق مسلم ماست، برابری حق مسلم است، بیمه بیکاری حق مسلم ماست، آزادی بیان حق مسلم ماست، سندیکا حق مسلم ماست، تشکل و آزادی بیان حق مسلم ماست، بلند کردند و به رژیم اعلام کردند که جدال و کشمکش شما جدال و کشمکش ما نیست. در این مورد جالب است که حتی جریانات لیبرالی مخالف رژیم هم  شعارشان را به این شکل و در مقابل شعار رژیم  تنظیم کردند. کارگران و مردم با بلند کردن شعار آزادی و رفاه حق مسلم است اعلام کردند که به جدال دو طرف ارتجاعی جمهوری اسلامی و آمریکا وقعی نمیگذارند و اهداف آزادیخواهانه و برابری طلبانه خود را مقدم بر هر چیز دیگری میدانند و آنها را دنبال میکنند.

در حالی که رژیم درگیر جدالش با آمریکا بر سر کسب سهم قدرت بیشتری در منطقه و گرفتن امتیازات است، مبارزه کارگران و مردم در سطح وسیع برای حقوق اقتصادی و سیاسی شان بر علیه رژیم  جریان دارد. کارگران ایران تایر اعتصاب و تظاهرات عظیمی را آغاز کردند که اگر از سد سرکوب رژیم میگذشتند، رژیم را با خطر اعتراض عمومی برای سرنگونی مواجه میکردند. مبارزه یکساله قهرمانانه و اعجاب انگیز کارگران هفت تپه  با اعتصابات و تظاهراتهای پی در پی در شرائط سرکوب و بی پشتوانه مالی صورت گرفت.اعتصاب کارگران ایران خودرو هم با شعار " اعتصاب حق مسلم ماست و زندگی شایسته حق مسلم ماست در شرائطی برگزار شد که مطبوعات جهان و ایران صحبت از احتمال درگیری نظامی قریب الوقوع میکنند. حرکتهای نسبتا متشکل کارگران در بسیاری از مراکز کاری پیوسته جریان دارد و این حرکتها در طول سالها در اعماق جنبش کارگری ایران را نیرومند تر ساخته است. و میتوان چشم انداز حرکت اعتصابی وسیعی مانند سال ٥٧ را داشت. هر چند در سال ٥٦ حتی تصور حرکت اعتصابی سال ٥٧ نمیتوانست باشد و جنبش کارگری ایران در وضعیت مناسبی نبود.

 در خیابانها  مبارزه و درگیری بدون وقفه زنان و جوانان با نیروهای سرکوبگر و امنیتی رژیم  بر سر حجاب و دیگر قوانین اسلامی  در جریان است و علیرغم افزایش نیروهای سرکوبگر هیچ چیزی عوض نشده است. مطبوعات و خبرگزاریهای رژیم در طول همین چند ماهانه اخیر گزارشاتی را از مقاومت مردم در مقابل رژیم منتشر کردند که خود بیانگر ناتوانی رژیم در مقابل مردم است.

بنابر مطبوعات رژیم "  تنها در اصفهان طی دو ماه اول سال ۸۷ بنابر اعلام فرمانده نيروی انتظامی اين استان، « بيش از ۱۸۸ هزار نفر مورد تذکر لسانی قرار گرفتند» و در هفته نخست خرداد ماه، نزديک به چهار هزار و ۱۰۰ نفر دستگير و مورد «ارشاد» قرار گرفته اند. فرمانده اطلاعات وامنيت عمومی اصفهان اين استان را طلايه دار اجرای طرح ارتقاء امنيت اجتماعی واخلاقی در کشور اعلام کرد. سرهنگ امير عباس صوفی وند با اشاره به اين که ماموران تحت امرش به شدت با بدحجابی برخورد می کنند، همچنين اعلام کرد که تعداد قابل توجهی از زنان دستگير شده به اتهام بدحجابی در اصفهان از «همسران و دختران  کارمندان و کارکنان» ادارات و سازمان های دولتی و حکومتی هستند.

در اسفند ماه ٨٦  تلاش رژیم برای دستگیری یک دختر بر سر " بدحجابی" تظاهرات قویی با شعار حکومت اسلامی نمیخواهیم نمیخواهیم راه افتاد که اگر نیروهای سرکوبگر در جا به مسئله خاتمه نمیداند یک ١٨ تیر بزرگ دیگر آفریده شده بود که معلوم نبود به کجا ختم میشد.

اعتراضات در دانشگاهها در طول سالهای اخیر یک آن قطع نشد. در بسیاری از شهرها تجمعات و اعتراضات دانشجوئی پرقدرتی برگزار شد که در همه جا هم با  شعار این و یا آن مطالبه حق مسلم ماست به مقابله با شعار و اهداف حکومت در کشمکش خارجی برخاستند. دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب در حرکت ١٦ آذر سال گذشته پرچم سوسیالیستی طبقه کارگر را در دانشگاه چنان با قدرت برافراشتند که همه جامعه  این پرچم را مشاهده کرد و مطبوعات و خبرگزاریهای فارسی زبان خارج از ایران و مطبوعات جهان گزارشات گوناگون از حرکت دانشجویان چپگرا در دانشگاهها دادند.

در همین شرائط کنونی که دیگر فرماندهان نظامی رژیم از احتمال جنگ صحبت میکنند، مردم در آنچنان وضعیت روحی قرار دارند و آن چنان انباشته از نفرت به رژیم  هستند که در مشهد چند هزار نفر بر علیه رژیم دست به تظاهرات میزنند.

مردم با قرار دادن مطالباتشان در مقابل شعار هسته ای رژیم، اعلام کردند که مشکل رژیم در منطقه و با آمریکا مشکل آنها نیست، بلکه میخواهند به آزادی و برابری دست پیدا کنند. راه دستیابی به آزادی و برابری هم راهی به جز سرنگونی جمهوری اسلامی با شعارها و مطالبات روشن نیست. برای این هدف باید سازمان یافت و متحد شد.

دره عمیقی که میان مردم و رژیم در ایران وجود دارد پرشدنی نیست. با شعار انرژی هسته ای حق مسلم ماست و یا با جدال در بیرون نمیتوان آن را پر کرد. 

شرایط ایران شبیه شرایط عراق و افغانستان نیست. مردم ایران برای رهائی از محاصره اقتصادی، برای رهائی از خطر درگیریهای نظامی، برای رهائی از اختناق و سرکوب، برای کسب تمام آزادی و برابری میتوانند و باید به عمر این رژیم پایان دهند. جنبش های سیاسی و اجتماعی در ایران بسیار ریشه دار تر از عراق هستند و حرکت مردم برای سرنگونی این رژیم دغدغه طولانی مردم ایران است. دغدغه جمهوری اسلامی مبنی بر" تمايل به بقا و نياز به پايداري از يك سو و نگراني از تهديدات و چالش براندازي و سرنگوني از سوي ديگر" پایانی ندارد.  این دغدغه رژیم را کارگران و مردم میتوانند با به زیر کشیدن رژیم پایان دهند. 

کار حزب کمونیستی خنثی کردن تبلیغات و تلاشهای ارتجاعی رژیم و جریانات دست راستی ارتجاعی در اپوزیسیون و حاکم کردن افق خود، افق سوسیالیستی و کارگری بر جنبش کارگران و مردم است.