نقل از نشریه پرتو شماره ١٨
حقوق بشر و جمهوری اسلامی
ثریا شهابی
٢٤ آوریل پارلمان اروپا بیانیه دیگری در مورد افزایش اعدامها و نقض حقوق بشر در ایران منتشر کرد. مستقل از دلایل صدور این بیانیه، و مستقل از این واقعیت که مشغله پارلمان اروپا در "محکومیت" و "حمایت" از حکومت ایران هرچه بوده باشد، بی تردید حقوق و آزادیهای مردم و ممانعت از اعدام در ایران نیست، محتوای این بیانیه چیز زیادی در مورد ابعاد نقض حقوق انسان تحت حاکمیت جمهوری اسلامی و دولت احمدی نژاد نمی گوید. اعدام کودکان، شلاق زدن کارگر معترض، و شکنجه دانشجوی آزادیخواه و برابری طلب، آخرین اقلام پایمال شدن حقوق مردم ایران است. اما نفس صدور چنین بیانیه هایی، باز مستقل از منافع مراجع و دول پشت آن، بازتاب واقعیتی است که ریشه آن در خود ایران و در رابطه مردم با جمهوری اسلامی نهفته است.
واقعیت این است دوره ای که جمهوری اسلامی که به یمن کمپین اتمی آمریکا علیه اش، و در سایه میلیتاریسم غرب و جنگ و تخریب عراق، توانست مدتی حاکمیت دستهای خون آلودش بر زندگی مردم ایران را موقتا استتار کند، و موفق شد خود را به درجه ای از خشم مردم ایران "محفوظ" بدارد، سپری شده است. دیگر نمی توان در سایه خطر جنگ و "حق اتمی" مردم را ساکت نگاه داشت. دیگر نمی توان مردم به فغان آمده از فقر سرسام آور و گرانی و بیکاری و بی حقوقی را با تکیه بر تبلیغات جنگی و ضدیت با آمریکا، ساکت کرد و در سایه نگاه داشت.
واقعیت این است که مردم و جمهوری اسلامی باز بلاواسطه و مستقیم رو در روی هم قرار دارند. یک طرف جمهوری اسلامی است با سیستم زندانها و دادگاهها و پاسدارانش، با احکام دستگیری ها و اعدامها و شکنجه ها، که برای مردم احمدی نژاد در راس آن باشد یا خاتمی یا رفسنجانی فرقی نمی کند، و طرف دیگر مردم، جوانان، کارگران، زنان و سیل عظیم فقرا! روند تقابل و رویارویی مستقیم و بلاواسطه مردم با جمهوری اسلامی مدتها است که آغاز شده است. این روند میتواند منجر به خلاصی مردم از حاکمیت جمهوری اسلامی برای همیشه شود.
واقعیت این است که حاکميت جمهورى اسلامى بدون لگدمال کردن حقوق انسان، بدون زندان و اعدام و شکنجه، قابل تصور نيست. و مردم تنها به نيروى اعتراض گسترده و تنگ کردن فضا به اين حکومت است که ميتوانند مانع پایمال شدن حقوق انسانی خود شوند.
بیانیه اخیر اتحادیه اروپا پژواک ضعیف و کم رنگ اعتراض و مبارزه مردمی است که هر روز در جایی و به بهانه ای علیه هیولای فقر و خفقان و بی حقوقی اسلامی در ایران اعتراض میکنند.