مصاحبه پرتو با فاتح شیخ
به میدان آوردن یک صف سیاسی طبقاتی مستقل
در اعتصاب عمومی سی امین سالگرد ٢۸ مرداد
پرتو: دفتر سیاسی حزب حکمتیست مردم کردستان را به اعتصاب عمومی در ٢۸ مرداد فراخوان داده است. این فراخوان چرا در این روز و چرا امسال؟
فاتح شیخ: دلیل فراخوان ما به اعتصاب عمومی در این روز، گره خوردن دو واقعیت سیاسی و تاریخی در آستانه ٢۸ مرداد امسال است که بار دیگر اراده مردم آزادیخواه کردستان را به "بوته آزمایش" می سپارد:
یک واقعیت اینکه سی سال پس از فرمان خمینی برای حمله به کردستان و مقاومت قهرمانانه مردم آزادیخواه کردستان در برابر آن، فضای سیاسی امروز کردستان، بنابه یک سنت تاریخا جاافتاده مبارزه رادیکال و انقلابی، همچنان فضای ایستادگی قاطع در برابر کلیت جمهوری اسلامی و تداوم تلاش تا برچیدن سلطه این نظام سراپا ارتجاعی است.
واقعیت دیگر تحولات خطیر در صحنه سیاست ایران است که "جنبش سبز" یک جناح رژیم، با پرچم دعوا بر سر نتیجه "انتخابات"، نیروی اعتراض مردم بجان آمده از جمهوری اسلامی را در سطح وسیعی پشت سر جدال قدرت خود با جناح دیگر کشانده است و در دل این تحولات، بخش اعظم اپوزیسیون، شامل چند جریان ناسیونالیست کرد، دنباله رو "موج سبز" شده اند. در فضای سیاسی کردستان اینها تلاش می کنند مبارزه جوئی مردم آزادیخواه را به دنبالچه تحرکات جناح شکست خورده در انتخابات بدل کنند. البته حضور فعال رادیکالیسم در جامعه کردستان، نقدا این تلاشهای ارتجاعی را ناکام گذاشته است.
یک سئوال سیاسی داغ در آستانه ٢۸ مرداد امسال اینست که آیا جریانات دنباله رو موج سبز فضای سیاسی کردستان را بسوی جناح موسوی، کروبی، خاتمی، رفسنجانی می چرخانند؟ یا اینکه مردم آزادیخواه در سالگرد این تقابل تاریخی با یک حرکت متحدانه علیه هر دو جناح سیاه و سبز جمهوری اسلامی، بر شتاب و نیرومندی مبارزه خود برای نابود کردن کلیت جمهوری اسلامی می افزایند؟ ویژگی تحولات سیاسی ایران و کردستان در این مقطع، بطور عینی ما کمونیستها و مردم آزادیخواه کردستان را در برابر یک آزمایش مهم قرار داده است.
سی سال قبل پس از صدور فرمان خمینی، قطب کمونیست جامعه کردستان بلافاصله پرچم مقاومت توده ای و دفاع از آزادی و انقلاب را در برابر یورش وحشیانه رژیم اسلامی برافراشت و به همین دلیل در آن نقطه عطف تاریخی به راس و رهبری مبارزه رادیکال و انقلابی جامعه عروج کرد. در نقطه عطف امروز هم، کمونیستها و آزادیخواهان در کردستان با برافراشتن پرچم مستقل مبارزه علیه هر دو جناح جمهوری اسلامی می توانند، نه فقط تلاش جریانات ناسیونالیست برای کشاندن مردم کردستان به زیر پرچم سبز را ناکام بگذارند، بلکه علاوه بر آن یک الگوی مبارزه مستقل پیش پای مردم بجان آمده از جمهوری اسلامی بگذارند، ورق را برگردانند و مبارزه سراسری برای سرنگونی جمهوری اسلامی را روی ریل واقعی اش بیندازند. امروز ضرورت حیاتی دارد که مردم آزادیخواه کردستان و سراسر ایران پرچم سبز را رسوا کنند، به آن پشت کنند و نیروی پایان ناپذیر خود را زیر پرچم آزادی و برابری برای پایان دادن هرچه سریعتر به عمر ننگین جمهوری اسلامی و به هرگونه سرکوب و خفقان و ستم و تبعیض گرد آورند.
سی سال قبل، فرمان جنگ خمینی و مقاومت قهرمانانه در برابر آن، در جغرافیای کردستان صورت گرفت اما موضوع آن تقابل تاریخی، بهیچوجه محدود به کردستان نبود، به طبقه کارگر و کل مردم انقلاب کرده در سراسر ایران ربط داشت. حمله به کردستان، یورش قهرآمیز ضدانقلاب اسلامی جانشین رژیم شاه به یک سنگر نیرومند تداوم انقلاب ٥٧ بود. امروز هم جغرافیای اعتصاب عمومی٢۸ مرداد، کردستان است، اما هدف سیاسی آن بهیچوجه به کردستان محدود نمی شود، بلکه در خدمت سازمان دادن یک صف مستقل سراسری علیه جمهوری اسلامی است. پرچم آزادی و برابری و پایان دادن به سرکوب و ستم و تبعیض، لولای مشترک مبارزات آزادیخواهانه در کردستان و سراسر ایران است.
فراخوان حزب حکمتیست به اعتصاب عمومی و بیانیه کمونیستها و آزادیخواهان در حمایت از این اعتصاب، حاصل درک اهمیت این نقطه عطف جدید، این "بوته آزمایش" جدید است؛ و پیامی که برای همه کمونیستها، نیروهای چپ و آزادیخواه دارد، توجه به این نقطه عطف و هماهنگی در پاسخ دادن به آن قطع نظر از هر محاسبه سازمانی است.
پرتو: فعالین و جریانات ناسیونالیست در کردستان برای همین روز فراخوان متفاوت داده اند، تفاوت فراخوان حزب حکمتیست با فراخوان این جریانات چیست؟
فاتح شیخ: فراخوان ما روشن است: اعتصاب عمومی. فراخوان دیگری هم اعلام عزای عمومی است. واضح است که ارج گذاشتن به خاطره عزیز جانباختگان قهرمان و همه قربانیان این یورش وحشیانه، یک وجه اساسی بزرگداشت مقاومت انقلابی در برابر فرمان ٢۸ مرداد خمینی است. اما عنوان و مضمون فراخوان دیگر، با واقعیت تقابل رادیکال مردم کردستان و جمهوری اسلامی در این سی سال خوانائی ندارد. بخصوص در شرایط سیاسی امروز، ضرورت یک حرکت متحدانه نیرومند در برابر هردو جناح جمهوری اسلامی بسیار روشن است. برپائی اعتصاب عمومی که بزرگداشت جانباختگان هم جزء مهم آن است، پاسخ موثر به این ضرورت است. فراخوان حزب ما و بیانیه کمونیستها به اعتصاب عمومی هم در شرایط سیاسی امروز، فراخوان پاسخ دادن به این ضرورت است.
این یک حرکت سیاسی است و مانند سی سال گذشته جنبش کمونیسم و جنبش ناسیونالیسم با پاسخهای مختلف در این حرکت سیاسی شرکت می کنند. واقعیتی که ما آگاهانه می خواهیم برجسته کنیم اینست که از بدو به قدرت رسیدن رژیم اسلامی در بهمن٥٧، قطب کمونیستی جامعه کردستان و قطب ناسیونالیسم کرد در برخورد به این رژیم، شدیدا با هم اختلاف داشته اند. تاریخ این دو برخورد، یک رگه ثابت و مداوم در تاریخ سیاسی معاصر کردستان بوده است. یک ویژگی مهم جامعه کردستان ایران طی سه دهه گذشته این بوده که یک جنبش کمونیستی وسیع و اجتماعی هم در برابر جمهوری اسلامی با همه جناحهایش و هم در تقابل سیاسی با جنبش ناسیونالیسم کرد با همه شاخه ها و شعبات آن حضور فعال و نیرومند داشته است. امروز و در این نقطه عطف سیاسی جدید ما آگاهانه تقابل و تمایز صف کمونیستها و آزادیخواهان از صف جریانات ناسیونالیستی را بعنوان شرط لازم پیشبرد مبارزه آزادیخواهانه مردم کردستان و شکل دادن و سازمان دادن صف مستقل رادیکال علیه کلیت جمهوری اسلامی برجسته کرده ایم.
پرتو: در بیانیه فراخوان از به میدان آوردن یک صف طبقاتی سیاسی مستقل در این روز صحبت شده است، ممکن است این موضوع را بیشتر باز کنید؟
فاتح شیخ: گرد و خاک تحرکات ارتجاعی "جنبش سبز" موسوی و کل سیاهی لشکری که پشت آن صف کشیده است، دارد یک حقیقت بدیهی را پنهان می کند و آن وجود طبقات متخاصم در جامعه ایران، روند مبارزه طبقاتی بیوقفه و تاثیر منافع کاملا قطبی و متضاد این طبقات در تحولات جاری ایران و جهان است. باید توجه داشت که یک بحران اقتصادی بزرگ در سطح جهان و ازجمله در ایران در جریان است که مبارزه طبقاتی و صفبندی طبقات را برجسته تر کرده است. "جنبش سبز"، جنبش بخشی از طبقه سرمایه دار حاکم است که در لابلای جنگ و جدال قدرت با جناح دیگر رژیم اسلامی سرمایه داران، در اینکه بار این بحران را بر دوش طبقه کارگر و اقشار فاقد سرمایه بیندازند اختلافی ندارند. یک وظیفه مهم "جنبش سبز" و دنباله روان آن حاشیه ای کردن و به بیراهه کشاندن مبارزه طبقاتی کارگران در جنجال جدال با جناح دیگر رژیم بر سر "انتخابات" است. بخصوص جریانات چپی که بر این تحرکات نام "انقلاب" گذاشته اند، مستقیما آگاهی طبقاتی حیاتی برای طبقه کارگر را هدف گرفته اند. اینها با خاک پاشیدن به چشم کارگران و آزادیخواهان، تحرک یک جناح از اردوی سرمایه دار حاکم متکی به توحش اسلامی را بعنوان یک تحول "انقلابی" قالب می کنند. در این شرایط، کمونیستهای اردوی پرولتری، از تکرار هزارباره این حقیقت خسته نمی شوند که منافع طبقه کارگر در تقابل کامل با این تحرکات ارتجاعی است و هر قدم پیشرفت مبارزه و آگاهی این طبقه در گرو رسوا کردن "جنبش سبز" و نقد و افشای جریانات اپورنیست دنباله رو آن است.
در کردستان، یک رکن مهم مبارزه طبقاتی در سی سال گذشته جدال کمونیستها با ناسیونالیسم و پوپولیسم بر سر نفس وجود طبقه کارگر و صف طبقاتی اش در جامعه، هم در جدال با جمهوری اسلامی و هم در تضاد و مبارزه با مناسبات استثمارگرانه و سرکوبگرانه سرمایه داری است. نه فقط ناسیونالیسم کرد که از بیخ منکر وجود طبقه کارگر بوده، بلکه چپ پوپولیست هم اگرچه همه جا، لفظا هم که شده "کارگر کارگر" میکند، تا به کردستان می رسد، همه اهالی آن را در قالب "خلق کرد" و "جنبش ملی" می ریزد!
تکیه بر نقش کمونیستها در برافراشتن پرچم مقاومت انقلابی سی سال پیش، تکیه بر این واقعیت طبقاتی جامعه کردستان است که در دل هر تحرک مبارزاتی و انقلابی با منافع و اهداف طبقاتی خود که دربرگیرنده رهائی کل جامعه است، حضور دارد. در جریان تلاش برای برپائی اعتصاب عمومی مردم کردستان در ٢۸ مرداد امسال تاکید ما بر "به میدان آوردن یک صف طبقاتی سیاسی مستقل" هم به ضرورت برجسته کردن این حقیقت طبقاتی و تقابل طبقاتی و جنبشی کمونیسم و ناسیونالیسم بورژوائی در خود کردستان بر می گردد و هم بر ضرورت سازمان دادن این صف در سراسر ایران در برابر "جنبش سبز" که به مدد خدمتگزاری چپ پوپولیست خاک به چشم طبقه کارگر می پاشد.
ناسیونالیستها و پوپولیستها، مرتبا تکرار می کنند که تاکید کمونیستها بر طبقاتی بودن جامعه و مبارزه، صف مبارزه همگانی و "وحدت ملی" علیه جمهوری اسلامی را تضعیف می کند. ما کمونیستها برعکس تاکید می کنیم که برجسته کردن این صفبندی طبقاتی و فراخواندن مردم آزادیخواه به گردن آمدن زیر پرچم آزادیخواهی و برابری طلبی طبقه کارگر و جدا کردن صف خود از ناسیونالیسم کرد، مبارزه آزادیخواهانه شان علیه جمهوری اسلامی را نیرومندتر می کند. امروز پس از سی سال تجربه مبارزاتی، چه کسی نمی داند که جریانات ناسیونالیسم کرد، همیشه نه فقط گوشه چشم به ساخت و پاخت با جمهوری اسلامی داشته اند، بلکه چهارچشمی مواظب بوده اند که نگذارند کمونیستها چشم کارگران و توده های زحمتکش را به روی واقعیات باز کنند و مانع از معامله گریهای آنها شوند. ناسیونالیسم کرد و احزاب آن جنبش و احزاب طبقه سرمایه دار کردستان هستند که تنها بر سر سهم قدرت با جمهوری اسلامی و طبقه سرمایه دار حاکم در مرکز جدال دارند. اما در تحمیل فلاکت و سرکوب بر طبقه کارگر و ضدیت علیه کمونیستها و آزادیخواهان جامعه و ازجمله در استفاده از ابزار دین برای تحکیم استثمار و سرکوب سرمایه داری با هم اشتراک دارند. بر این مبناست که در آستانه ٢۸ مرداد امسال و تلاش برای برپا کردن اعتصاب عمومی هم یادآوری این تاریخ سی ساله تقابل کمونیسم و ناسیونالیسم در کردستان و به میدان آوردن یک صف طبقاتی سیاسی مستقل در این روز را شرط پیشرفت مبارزه رادیکال مردم کردستان علیه جمهوری اسلامی میدانیم.