حزب ما تنها امید تغییر وضعیت در عراق است
( مصاحبه با فارس محمود دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری عراق )
پلنوم22 حزب کمونیست کارگری عراق در نیمه دوم ماه مارس 2009 علاوه بر بررسی مهمترین مصافهای سیاسی پیش روی حزب و تعیین اولویتهای آن ، فارس محمود را به عنوان دبیر کمیته مرکزی به عنوان جانشین رفیق ریبوار احمد که بیش از یک دهه در این موقعیت انجام وظیفه کرد، انتخاب نمود. چرا این انتخاب جدید لازم شد؟ فارس محمود کیست؟اولویتهای حزب کدامند؟ را از جانب خود فارس محمود بخوانیم.
پرتو: فارس محمود با تبریک انتخاب شما به عنوان دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری عراق، شاید اولین سئوال مطرح برای خوانندگان نشریه پرتو این باشد، فارس محمود کیست؟ درچپ و کمونیسم عراق چه پروسه ای را طی کرده است؟ نقش تاکنونی آن در حزب کمونیست کارگری عراق چه بوده است؟ امیدوارم فروتنی همیشگی شما مانع جواب کامل سئوالات ما نشود.
فارس محمود:
در شهر بصره در جنوب عراق متولد شدم. خانواده ام به سیاست چپ وکمونیسم تمایل داشتند. در سال 1984 با حزب کمونیست عراق ( حزب شیوعی پرو روسی ) آشنا شدم و پس از مدتی مسئولیت بخش وسیعی از تشکیلات جنوب آن حزب در دوره حکومت پلیسی و خفقان صدام را بعهده گرفتم. بدنبال آشنائی با مباحث کمونیسم کارگری در سال 1989 از حزب شیوعی جدا شده و یکسال بعد به جریان روند کمونیستی پیوستم ولی در سال 1991 بهمراهی چند تن از رفقایم از جمله سمیر عادل، نادیه محمود و چند تن دیگر تشکل دیگری را بنام ( رزم رهائی طبقه کارگر) ایجاد کردیم، تشکلی که در ادامه در سال 1993 به حزب کمونیست کارگری عراق پیوست. من یکی از ده نفر بنیانگذاران حزب کمونیست کارگری عراق و در زمره رهبران این حزب از ابتدا تا کنون بوده ام. دارای دانشنامه لیسانس از دانشگاه موصل در بخش ترجمه هستم.متاهلم و دو فرزند دارم .
بدنبال کنگره چهارم حزب درفوریه 2008 و در پلنوم 20 که بدنبال کنگره برگزار شد. رفیق ریبوار احمد تمایل خود را برای کنارکشیدن از پست دبیر کمیته مرکزی اعلام کرد و این مشغله را در مقابل حزب قرار داد که در عرض یکسال در مورد آن فکر کرده و جانشین سازی شود. بدنبال حادثه ناگوار تصادفی که برای رفیق ریبوار پیش آمد، این مسئله بطور اضطراری در مقابل رهبری حزب قرار گرفت. آز آنجاکه انتخاب کس دیگری بجای رفیق ریبوار از نظر من دیگر فوری شده بود، لذا برای کاندید شدن خود و قبول این مسئولیت اندیشیدم و چند روز قبل از پلنوم 22 این موضوع را با رفقای رهبری در میان گذاشتم و از جانب آنان تشویق شدم ، در پلنوم بیست و دوم در دستور انتخابات کاندید شدم و رسما رای اعتماد و پاسخ مثبت گرفتم.
در اینجا سپاسگذاری خودم از همه رفقا اعلام میکنم بخاطر رای اعتمادی که بمن دادند و من نیز تعهد میدهم که تمام تلاش خود در راستای انجام این رسالت و تقویت کمونیسم کارگری در عراق را به انجام رسانم.
لازم میدانم چند کلمه ای در مورد نقش رفیق ریبوار احمد را در حیات حزبمان بیان کنم. ریبوار احمد در طول 11 سال گذشته نه تنها دبیرلایقی برای حزب بود بلکه الگوی خوبی در آموزش رهبری در زمینه سیاسی- عقیدتی بود. از صمیمیت خاصی در مباحث برخوردار بود و بجای اینکه به موقعیتهای تشکیلاتی بیندیشد به امر اقناع در بحثهایش اهمیت بیشتر میداد. ریبوار دارای توانائی خاصی برای ابراز نظرات و گردآوری نیرو حول آن بود. صمیمیت رفیقانه، تعمق سیاسی، متانت و بردباری، داشتن چشم انداز وسیع در رابطه با اعتقاد و آرمانهای کمونیستی از جمله خصایص بارز وی بشمار میروند. در سنجش و اتخاذ تصمیمات مهم که بزعم وی در تقویت حرکت کمونیستی و متحد کردن صف آن موثر بود هیچگاه تردید بخرج نمیداد.
ریبوار احمد نمونه بارزی از خستگی ناپذیری کمونیستی است، من که خود از نزدیک و در پایه گذاری حزب سهم داشته ام و از وی شناخت دارم، با پر کردن صفحات متعددی هنوز نتوانسته ام حتی کتابی از این کتابخانه آموزشهای وی را معرفی کنم. من از صمیم قلب آرزو دارم که وی بزودی سلامتی خود را باز یابد. اگرچه نقش و جایگاه خالی وی در حرکات روزمره حزب محسوس است با اینحال ما با امیدواری کامل به مصاف ایجاد تغییر وضع موجود خواهیم رفت.
نزد من حزب ما عزیزترین پدیده در جامعه فعلی عراق بحساب می آید. در اوضاع فعلی عراق امید دیگری جز حزب کمونیست کارگری برای تغییر وجود ندارد. جامعه عراق در مسیر مصیبت بارترین کوره راه تاریخ بشریت در حرکت است. در چند دهه اخیر مردم عراق با سرکوب وحشیانه حزب بعث در گیر بوده اند. بدنبال 12 سال محاصره اقتصادی و فشارهای روحی، معنی و سیاسی از آنان سلب اراده شده و جامعه دچار عقبگرد فاحشی به لحاظ مدنیت و اجتماعی شده است. اشغال چند ساله آمریکا و بر پائی سناریوی ظلم و کشتار بر پایه هویت های خودساخته و راه انداختن حمام خون بر عمق این زخم افزوده است. در این اوضاع حزب ما علیرغم همه محدودیتها و نارسائی هایش بارقه امید به تغییر و ایجاد دنیایی بهتر در اوضاع فعلی عراق است. حزب از توانائی و پتانسیل مناسبی برای مقابله با این وضعیت برخوردار است. و کمیته مرکزی در راس حزب عزم کرده است تا بار سنگین این مسئولیت را بر دوش بگیرد و این امر در مباحث پلنوم 22 بروشنی خود را نشان میداد.
پرتو: در پلنوم اخیر سندی مبنی بر اولویتهای حزب تصویب شده است. اولویتهای حزب در این دوره کدام است؟
فارس محمود:
در این باره در پلنوم تصمیماتی گرفته شد که به اختصار به آن می پردازم:
- ایجاد حزبی نیرومند، سیاسی، اجتماعی و هم خط، حزبی دخالتگر در سرنوشت آینده عراق که برای متحد کردن طبقه کارگر و تعیین تکلیف سرنوشت جامعه و سازمانیابی آن در جهت آزادی و سوسیالیسم مبارزه میکند و این امر بدون دستیابی به فعالیتهای اجتماعی و کانالهای وسیع ارتباطی با مردم در جامعه برای حزب میسر نیست.
- قد علم کردن چهره های برجسته کمونیست در مصافهای مختلف اجتماعی ، دخالت حزب در کلیه مصافهای سیاسی و فکری و آمادگی حزب بعنوان حزب رهبر در جامعه.
- بحران سرمایه داری جهانی و عوارض سنگین آن روی دوش طبقه کارگرو مردم محروم، وظیفه حزب ما را برای ایفای نقشی پیشرو ودخالتگر در جنبش کارگری می طلبد. حزب لازم است با ترسیم افقی رادیکال و نیرومند عمل کند، امری که باید حزب را بسوی حزبی رهبر و فعال در مبارزات کارگران و نیز با پیشقدم شدن کادرهای این جنبش پیشاپیش حرکتهای اعتراضی مانند نمونه هایی که در ماههای جولای- آگوست سال قبل اتفاق افتاد جلو ببرد.
- نیرومند ساختن پایه های اساسی تشکیلات حزب و تلاش برای سازمان داد ن تشکلهای حزب طبق تصمیمات کنگره چهارم. صف کمونیستها، باید چارچوب تشکیلاتی یک حزب کمونیستی کارگری و اجتماعی باشد. تقویت حزبیت و تحزب کمونیستی کارگری در صفوف حزب، نقد روشن و عمیق و مرزبندی با گرایشات غیر حزبی که تاثیری مستقیم روی حزب خواهد داشت بویژه در شرایط حساس و اضطراری و این امر بدون وجود صفی محکم از کادرهای مارکسیست، کمونیست کارگری با تجربه و مسلح به ایدئولوژی فکری و سیاسی که کاربرد آرمانهای مارکس و حکمت را چراغ راه قرار داده اند، میسر نیست.
- دنیای امروز پیشرفت زیادی در زمینه تبلیغات و مطبوعات کرده است، باید توانائی رسانه ای حزب را نیرومند کرد. تغییر در مدیای حزب باید در راستای پخش وسیعتر کمونیسم و برجسته کردن افقهای انسانی سوسیالیسم در سطحی وسیع در جامعه باشد، که این امر نیز نیاز به اولویت گذاری و امکانات و برنامه ریزی وسیع دارد.
پرتو: حزب کمونیست کارگری عراق رابطه همیشگی با حزب حکمتیست داشته است. چشم انداز این رابطه را چگونه می بینید؟ در دوره آتی فعالیت دو حزب چه انتظاراتی از همبستگی و ارتباط هر دو حزب دارید ؟
فارس محمود :
من حوشبینی زیادی به تحکیم پیوند با حزب حکمتیست دارم. در بحث راجع به ایجاد حزب سیاسی نیرومند و هم در سخنرانی اختتامیه بر این مهم تاکید گذاشتم که نقطه قوت ما در وجود دو حزب سیاسی و کمونیستی مهم دیگری است که یکی از آنها حزب حکمتیست است. در این باره نمیتوان به نقش و توانائی حزب ما پرداخت بدون اینکه از نقش اساسی و بزرگ حزب حکمتیست یاد کرد. یکی از دلایل موفقیت پلنوم وسیع 22 کمیته مرکزی هم بخشا به حضور و نقش موثر نمایندگان حزب حکمتیست و حزب کمونیست کارگری کردستان برمیگردد.
ما همیشه اینرا اعلام کرده ایم که ما حزب یک جنبش، یعنی جنبش کمونیسم کارگری هستیم که به اعتقاد من این مقوله با واقعیت آن هنوز فاصله دارد. تشابه اوضاع ایران و عراق اکنون بیش از هر زمان مشهود است، چنانکه دشمنان ما نیز یکی هستند. اشغال و حضور آمریکا در عراق، تهدیدهای پی در پی آمریکا علیه ایران و نواختن شیپور جنگ و ویرانی بر مردم از یکطرف و از طرف دیگر اعمال حاکمیت قرون وسطائی رژیم اسلامی در ایران و تداخل های نظامی و جاسوسی جمهوری اسلامی تا قلب عراق بخشی از واقعیات تلخ اوضاع فعلی هستند که با عقب راندن هر کدام از این جریانات و عواملشان در ایران یا عراق تاثیر مستقیمی بر کشور دیگر خواهد گذاشت. در نتیجه هر یک از این احزاب باید جایگاه و نقش موثر خود در جبهه دیگری را بازبشناسد که این امر و پشتیبانی از هم به تعهد مشترک اجتماعی و سیاسی یک جنبش گره خورده است. رهبری هر دو حزب در مورد فوق درک مشترکی داشته و بر همین اساس کار میکنند.
مسئله ما درک مبانی و پیشبرد فعالیت هایمان است. در هر کدام از این دو کشور پیروزی هرکدام از ما مستقیما بر دیگری تاثیر خواهد گذاشت. وحدت میان احزاب ما تا حال بجز دوره های محدودی، همواره محکم بوده است. به باور من از زمان پایه گذاری حزب حکمتیست تا به امروز رابطه ما اهمیت جدی داشته و مشخص تر شده است. احساس هم سرنوشتی از هر زمان دیگر بیشتر شده است و این امر در کار و فعالیتمان، در جلسات مشترک و در روابط رسمی و غیر رسمی مان نمایان است.
با همه این احوال باید گفت که ارتباط ما با حزب حکمتیست و نیز حزب کمونیست کارگری کردستان میتوان از این هم فراتر رفته و بویژه در عرصه های عملی عمیق تر شود. با نگاه به اوضاع جهانی و مسئله بحران اقتصادی و روی آوری مجدد به ایده های شکوهمند مارکس و کمونیسم در سطح جهانی، ضرورت دخالت مشترک وسیعتری را می طلبد و به همین اعتبار رسالت مهم و مشترکی را در سطح جهانی و در چارچوب فعالیت کمونیسم کارگری به دوش ما میگذارد.
این امر نیز در اولویتها و پیامهای رهبری حزب در ارتباط با حزب حکمتیست و حزب کمونیست کارگری کردستان راجع به اوضاع جهانی و اوضاع منطقه تاکید شده است.
ترجمه : علی عبدالی